در روز هفتم دی ماه سال 1358 امام خمینی با صدور پیامی خطاب به ملت ایران با بیان اینکه «تعلیم و تعلم، عبادتى است که خداوند تبارک و تعالى ما را بر آن دعوت فرموده است» همگان را به بسیج عمومی برای مبارزه با بی سوادی فراخواندند. ایشان در این پیام ضمن اشاره به تبلیغات دروغین رژیم شاه در وارونه جلوه دادن حقیقت محرومیت مردم ایران به‌ویژه در امر سواد و آموزش، بر عزم ملی برای رفع این نقیصه تأکید ورزیدند.

متن پیام حضرت امام به شرح زیر است:      

بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ ملت شریف ایران، شما مى ‏دانید که در رژیم گذشته آنچه بر ملت مبارز ایران سایه افکنده بود، علاوه بر دیکتاتورى و ظلم، تبلیغات بى‏ محتوا و هیچ را همه چیز جلوه دادن بود. ملتى که در همه ابعاد از حوایج اولیه محروم بود وانمود مى ‏شد که در اوج ترقى است. از جمله حوایج اولیه براى هر ملت که در ردیف بهداشت و مسکن بلکه مهمتر از آنهاست آموزش براى همگان است. مع الأسف کشور ما وارث ملتى است که از این نعمت بزرگ در رژیم سابق محروم؛ و اکثر افراد کشور ما از نوشتن و خواندن برخوردار نیستند، چه رسد به آموزش عالى. مایه بسى خجلت است که در کشورى که مهد علم و ادب بوده و در سایه اسلام زندگى مى‏ک ند که طلب علم را فریضه دانسته است، از نوشتن و خواندن محروم باشد. ما باید در برنامه دراز مدت، فرهنگ وابسته کشورمان را به فرهنگ مستقل و خودکفا تبدیل کنیم. و اکنون بدون از دست دادن وقت و بدون تشریفات خسته‏ کننده، براى مبارزه با بیسوادى به طور ضربتى و بسیج عمومى قیام کنیم تا ان شاء اللَّه در آینده نزدیک هر کس نوشتن و خواندن ابتدایى را آموخته باشد. براى این امر، لازم است تمام بی سوادان براى یادگیرى و تمام خواهران و برادران با سواد براى یاد دادن بپاخیزند، و وزارت آموزش و پرورش با تمام امکانات بپاخیزد و از قرطاس ‏بازى و تشریفات ادارى بپرهیزد. برادران و خواهران ایمانى، براى رفع این نقیصه دردآور بسیج شوید و ریشه این نقص را از بُن بر کنید. تعلیم و تعلم، عبادتى است که خداوند تبارک و تعالى ما را بر آن دعوت فرموده است. ائمه جماعات شهرستان ها و روستاها مردم را دعوت نمایند و در مساجد و تکایا، با سوادان نوشتن و خواندن را به خواهران و برادران خود یاد بدهند و منتظر اقدامات دولت نباشند، و در منازل شخصى، اعضاى بی سواد را تعلیم کنند و بی سوادان از این امر سرپیچى نکنند. من از ملت عزیز امید دارم که با همت والاى خود، بدون فوت وقت، ایران را به صورت مدرسه ‏اى درآورند، و در هر شب و روز و در اوقات بیکارى یکى- دو ساعت را صرف این عمل شریف نمایند.

بپاخیزید که خداوند متعال با شماست. از خداوند تعالى سعادت و سلامت و رفاه ملت شریف را خواستارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.

روح اللَّه الموسوی الخمینى‏

(صحیفه امام، ج‏11، ص: 446 و 447)

. انتهای پیام /*