نقش عدالت در توسعه فرهنگ و شکل گیری تمدن اسلامی از نگاه امام خمینی(س)

امام خمینی(س) انسان فرهیخته و خود ساخته ای بود که با تکیه بر ارزشهای الهی و باورهای دینی، در برقراری عدالت فردی و تعدیل قوای نفسانی در وجود خویش به جایگاه والائی رسیده بود و آن چه را که حتی در خانواده و رفتار با همسر و فرزندان یا در محیط گسترده تر و سلوک با دوستان و سایر انسانها و یا در کلاس درس و برخورد با طلبه ها و شاگردان، با اعتدال و از موضع انصاف عمل کرده و ملکه عدالت در وجود خویش را عملا تعریف کرده بود، این کلاس درس آموزی را به صحنه اجتماع و در میان مردم کشور خویش گشود و در کنار رفتار سنجیده مبتنی بر عدالت و داد که ثمره نفس تزکیه شده اش بود، ضمن بر شمردن زیانها و ضررهای حاصل از حکومت ستم پیشه پهلوی، برای حکومت مردان در نظام اسلامی و ضرورت وجود نفس مزکی برای برقراری و گسترش عدالت، چنین درس آموزی دارند:« آن کسی که به یک ملتی سلطه دارد، به یک ملتی حکومت دارد، این چنانچه عدالت‏ پرور باشد، دستگاه او عدالت ‏پرور خواهد شد؛ قشرهایی که به او مرتبط هستند قهراً به عدالت گرایش پیدا می‏ کنند.»