عالم وفادار انقلاب
پس از آنکه آیت الله ابوالقاسم خزعلی بعد از حدود ۱۹ سال عضویت در شورای نگهبان در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۷۸ از این نهاد استعفا دادند، مقام معظم رهبری در ۱۲ مرداد همان سال طی حکمی آیت الله سیدحسن طاهری خرم آبادی را به جای ایشان به عنوان فقیه شورای نگهبان منصوب نمودند. در این حکم آمده است: «حضرات آیات و حجج اسلام آقای حاج سید حسن طاهری خرم آبادی و آقای حاج شیخ رضا استادی دامت افاضاتهما از آنجا که حضرات آیات آقای حاج شیخ ابوالقاسم خزعلی و آقای حاج شیخ محمد امامی کاشانی پس از چند دوره با برکت عضویت در شورای محترم نگهبان، اکنون از عضویت آن شورای محترم کناره گیری کرده اند، اینجانب با تجلیل و تقدیر از ایشان و خدمات دوران بیست ساله این مأموریت، شما آقایان را به عضویت در شورای نگهبان که مرکز صیانت از احکام مقدس اسلام و قانون اساسی در قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی است، منصوب می کنم. امید است حضور آقایان باز هم بر غنا و کمال آن شورای محترم بیفزاید.»
عالم وفادار انقلاب
نوارهای سخنرانیهایشان به ایران آورده می شد و بعد در کل کشور پخش می گردید. مرحوم آقای طاهری خرم آبادی جزء علمایی بود که در این نوع کارها نقش بسزا و فعالی داشت. پیام ها و سخنرانیهای امام رحمه الله به شکل ویژه ای از سوی جامعه مدرسین قم پیگیری می شد. جامعه مدرسین حوزه به مناسبت های مختلف اطلاعیه های متعددی علیه رژیم طاغوت صادر می کرد. این اطلاعیه ها با امضای تعداد زیادی از مدرسین حوزه قم منتشر می شد. مرحوم آیت الله طاهری یکی از امضاکنندگان و گردانندگان این نوع کارهای مبارزاتی بودند. البته این فعالیت ها قسمتی از حضور آقای طاهری در مبارزات علیه رژیم طاغوت بود. مخالفت علنی علما با رژیم طاغوت باعث شد تا عده زیادی از آن ها تبعید شوند. از قم ۲۵ نفر تبعید شدند و از شهرستان های دیگر هم عده ای تبعید شدند. مثلاً رهبر معظم انقلاب که ساکن مشهد بودند تبعید شدند و آقای هاشمی رفسنجانی از تهران هم جزء تبعیدی ها و زندانی ها بود. این علما با هم در ارتباط بودند و در کارهایشان با هم هماهنگی می کردند. مرحوم آیت الله طاهری هم جزء این گروه بودند. فعالیت های انقلابی ایشان تا زمانی که مرحوم حضرت امام رحمه الله بنا بود از پاریس برگردند ادامه پیدا کرد. در زمانی که بختیار زمام کارها را بدست گرفت و تلاش می کرد تا امام رحمه الله به ایران بازنگردند، جامعه مدرسین به تهران آمدند. ما در مدرسه علوی جمع شده بودیم. همه آق
عالم وفادار انقلاب
یکی از مسائلی که امام عنایت خاصی به آن داشت، این بود که روحانی باید در نظر مردم محترم باشد. در ایام فوت مرحوم آیة الله کمالوند، عدۀ زیادی از خرم آباد آمدند. در میان آن ها، اهل علم هم زیاد بودند. صبح بود که ما خدمت امام رفتیم. وقتی وارد اطاق شدیم، طبق معمول، من کمی عقب تر ایستادم؛ دیدم امام ایستادند و به من اشاره کردند تا جلوتر بروم. امام با این کار خود قصد داشتند در انظار افراد غیرروحانی حاضر در جلسه، به من احترام ویژه ای بگذارند. با این که ما جزء خصیصین ایشان بودیم، اما ایشان ایستادند و طوری عمل کردند که همه فهمیدند، بعد فرمودند شما بفرمایید این جا بنشینید و من بغل دست ایشان نشستم. از این موارد در برخوردهای امام زیاد بود که برای یک طلبه، یک روحانی و یک معمم در انظار مردم احترام خاصی قائل بودند.