اجازه نامه
زمان: 4 فروردین 1345 / 1 ذی الحجه 1385
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: مؤمن قمی، محمد
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین، والصلوة والسلام علی محمد و آله الطاهرین، و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین.
و بعد، جناب مستطاب عمادالعلماء الاعلام و ثقة الاسلام آقای آقا شیخ محمد مؤمن قمی ـ دامت افاضاته ـ از قِبَل حقیر مجازند در امور حسبیه و شرعیه که در عصر غیبت ولی امر(ع) از مختصات فقیه جامع الشرایط است «فله التصدی لما ذکر مع مراعاة الاحتیاط»؛ و نیز مجازند در اخذ وجوه شرعیه از قبیل زکوات و مظالم و مجهول المالک و صرف آن درموارد مقرره شرعیه؛ ونیز مجازند در اخذ سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ و صرف آن در اعاشۀ اقتصادیۀ خودشان و ایصال بقیه را نزد حقیر برای ادامۀ حوزه های مقدسۀ علمیه.
«و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التجنب عن الهوی و التمسک بعروة الاحتیاط فی الدین و الدنیا؛ و ارجو منه ان لاینسانی من صالح دعواته»؛ والسلام علیه و علی اخواننا المؤمنین و رحمة الله و برکاته.
به تاریخ غره شهر ذی الحجة الحرام 1385
روح الله الموسوی الخمینی