اجازه نامه
زمان: 3 آبان 1347 / 2 شعبان 1388
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: کاظمی، محمدرضا
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین، والصلوة و السلام علی محمد و آله الطاهرین، ولعنة الله علی اعدائهم اجمعین.
و بعد، جناب مستطاب عمادالعلماءالاعلام و حجت الاسلام آقای آقا شیخ محمد رضا کاظمی ـ دامت افاضاته ـ از قِبَل اینجانب مجازند در تصدی امور حسبیه و شرعیه که در عصر غیبت ولی امر ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ منوط است به اذن فقیه جامع الشرایط «فله التصدی لما ذکر مع مراعاة الاحتیاط»؛ و نیز مجازند در اخذ سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ و صرف آن در موارد مقررۀ شرعیه، و وکیل هستند در دستگردان نمودن و امهال به مقدار صلاح و اخذ. و مؤمنین ـ ایّدهم الله تعالی ـ مجازند که وجوهی که می خواهند به اینجانب برسانند به وسیلۀ ایشان برسانند.
«و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التجنب عن الهوی و التمسک بعروة الاحتیاط فی الدین و الدنیا؛ و ارجو من جنابه ان لاینسانی من صالح دعواته»؛ والسلام علیه و علی عبادالله الصالحین و رحمة الله و برکاته.
به تاریخ 2 شهر شعبان المعظم 1388
روح الله الموسوی الخمینی