اجازه نامه
زمان: 22 آذر 1349 / 13 شوال 1390
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه (برای مناطقی در افغانستان)
مخاطب: واعظی، حسین جان
بسم الله الرحمن الرحیم
بعد الحمد والصلوة، بر عموم مؤمنین قریۀ «ناظران میرزران» و «خلیفه» و «دهن تکه غال» و «منجوگک» و «کوله گک» و «خکک» و «دهن منجو» و «سرخکک» و «دیوکان» و «دهن نودی کندی» و «سرتکه غال» و «قاش» و «دهن نو میانه» و «پوشته منجو» و «دهن نوقیاق» و «سرنوقیاق» و «بیخ سنگ» و «دهن دیوالک» و «چبل» و «وجو» و «بیگ علی علیا» و «بیگ علی سفلی» و «دهن جوهزاره» و «جوی سرخ» و «جملۀ پشت لورها» و «دهن چهار آسیاب» و «بوم آن» و «سرچهار آسیاب» و «منار علیا» و «منار سفلی»، مخفی نباشد که جناب مستطاب مروّج الاحکام آقای شیخ حسین جان واعظی ـ ایّده الله تعالی ـ وکیل اینجانب هستند در امور حسبیه و شرعیه که منوط است به اذن فقیه جامع الشرایط با مراعات احتیاط در جمع آوری سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ که ثلث آن را در موارد مقررۀ شرعیه صرف کنند و دو ثلث دیگر آن را نزد حقیر ایصال نمایند و قبض رسید گرفته به صاحبان وجوه رد کنند؛ و نیز مجازند که به صاحبان وجوه اجازه دهند که سهم سادات عظام را خودشان به سادات فقیر و عفیف بدهند.و مخفی نماند که وکالت مناطق مذکوره قبلاً به نام آقای سید حسین جان بوده و فعلاً به ایشان واگذار شد.«و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بالتقوی و الاحتیاط؛ و ارجو منه الدعاء و النصیحة». 13 شوال 1390
روح الله الموسوی الخمینی