اجازه نامه
زمان: 4 آبان 1345 / 11 رجب 1386
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: هاشمی، سیدمیرزا
[بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین، و صلی الله علی خیر خلقه و افضل بریته محمد و عترته الطاهرین. و بعد، جناب مستطاب ملاذالانام حجت الاسلام آقای آقا سیدمیرزا هاشمی ـ دامت برکاته ـ از قِبَل احقر در تصدی امور حسبیه الّتی لا یجوز التّصدّی و التّعرّض لها الاّ للحاکم الشّرعی أَوِالمأذون من قِبَلِه ـ مأذون و مجاز می باشند. و همچنین مأذونند که وجوه شرعیه از قبیل اخماس و زکوات و مظالم و نذور مطلقه را اخذ و در موارد مقررۀ شرعیه صرف نمایند؛ و ایضاً مجازند که سهم مبارک امام ـ ارواحنا فداه ـ را قبض و پس از رفع احتیاجات یک ثلث را در موارد مقررۀ شرعیه صرف نموده و مازاد را به اینجانب ایصال نمایند. «و اوصیه ـ دامت تأییداته ـ بملازمة التقوی و سلوک سبیل الاحتیاط و اَن لا ینسانی من صالح الدعوات»؛ و السلام علیه و رحمة الله و برکاته. 9 ذی القعدة الحرام 1380 . الاقل عبدالهادی الحسینی الشیرازی]
بسمه تعالی
به نحوی که در متن مرقوم شده است از قِبَل اینجانب نیز مجازند. ان شاءالله تعالی موفق باشند.
به تاریخ یازدهم رجب 86
روح الله الموسوی الخمینی