نامه
زمان: 16 بهمن 1345 / 25 شوال 1386
مکان: نجف
موضوع: لزوم تقویت روحیه طلاب و فضلا
مخاطب: گرامی، محمدعلی
بسمه تعالی
25 شوال المکرم 86
خدمت جناب مستطاب عمادالاعلام و ثقة الاسلام آقای گرامی ـ دامت افاضاته
مرقوم شریف واصل، و چون در اواخر ماه مبارک به واسطۀ ضعف و کمردرد مدتی در منزل بودم و بعد هم باز تکرار شد، قدری در جواب تعویق افتاد. اینجانب از اوضاع ایران عموماً و وضع حوزۀ قم خصوصاً متألم و متأثرم و از گرفتاری فضلا و اعلام ناراحت؛ ولی آنچه موجب تسکین خاطر است آن است که در راه خدمت به دیانت هر گرفتاری پیش آید مطلوب است و ما آنچه داریم از برکت اسلام است و هر چه فدا کنیم عمل به وظیفه نکرده ایم. و امیدوارم خداوند تعالی به فضل عمیم خود نقصان ما را جبران فرماید. امید است تا آن موقع پای شما بکلی خوب شده باشد.
لازم به تذکر نیست که حضرات آقایان فضلا باید در این موقع سختی، بیش از پیش جدیت در گرم نگه داشتن حوزه داشته باشند. خداوند تعالی هر چه مقدر بفرماید صلاح است و این نحو فشارها نباید آقایان را در مقاصد خود سرد و سست نماید. از خداوند تعالی توفیق و تأیید همه را خواستار است.
راجع به موضوعی که در خصوص شهرستانهای دور افتاده مرقوم شده بود امید است خداوند تعالی وضع را طوری بفرماید که قدرت این توفیق پیدا شود. از جنابعالی رجای دعای خیر دارم. والسلام علیکم.
روح الله الموسوی الخمینی