سخنرانی
تربیت فرزند از دیدگاه اسلام
سخنرانی در جمع بانوان فرهنگی دزفول (تربیت فرزند از دید اسلام)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 21 خ‍رداد ‭1358

زمان (قمری) : 16 رج‍ب‌ ‭1399

مکان: قم

شماره صفحه : 90

موضوع : تربیت فرزند از دیدگاه اسلام

زبان اثر : فارسی

حضار : بانوان فرهنگی دزفول

سخنرانی در جمع بانوان فرهنگی دزفول (تربیت فرزند از دید اسلام)

سخنرانی

‏زمان: 21 خرداد 1358 / 16 رجب 1399‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: تربیت فرزند از دیدگاه اسلام‏

‏حضار: بانوان فرهنگی دزفول‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

مسئولیت مقدس مادری، بالاترین مسئولیتها

‏     شما خانمها به طوری که حالا خودتان می گویید معلم هستید؛ دو شغل شریف دارید.‏‎ ‎‏شما خانمها دو تا شغل بسیار شریف دارید. یکی شغل تربیت فرزند، که این از همۀ شغلها‏‎ ‎‏بالاتر است. یک فرزند خوب شما اگر به جامعه تحویل بدهید، برای شما بهتر است از‏‎ ‎‏همۀ عالَم. اگر یک انسان شما تربیت کنید، برای شما به قدری شرافت دارد که من‏‎ ‎‏نمی توانم بیان کنم. پس شما یک شغلتان این است که بچه های خوب تربیت کنید. دامن‏‎ ‎‏مادرها دامنی است که «انسان» از آن باید درست بشود. یعنی اول مرتبۀ تربیت، تربیت‏‎ ‎‏بچه است در دامن مادر؛ و برای اینکه علاقۀ بچه به مادر بیشتر از همۀ علایق هست و هیچ‏‎ ‎‏علاقه ای بالاتر از علاقۀ مادری و فرزندی نیست. بچه ها از مادر بهتر ‏‏[‏‏مسائل‏‏]‏‏ را اخذ‏‎ ‎‏می کنند. آنقدری که تحت تأثیر مادر هستند، تحت تأثیر پدر نیستند، تحت تأثیر معلم‏‎ ‎‏نیستند، تحت تأثیر استاد نیستند. از این جهت بچه هایتان ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ در دامنتان تربیت اسلامی،‏‎ ‎‏تربیت انسانی بکنید تا وقتی تحویل می دهید شما این بچه را به دبستان، یک بچۀ صحیح،‏‎ ‎‏اخلاق خوب، آداب خوب؛ آنطور تحویل بدهید.‏

جدایی فرزند از مادر، مایۀ عقده ها و مفسده ها

‏     پس یک شغل، شغل تربیت اولاد است؛ که مع الأسف در آن حکومت طاغوتی این‏‎ ‎‏شغل را می خواستند از این مادرها بگیرند. تبلیغ کردند به اینکه زن چرا بچه داری بکند ...‏‎ ‎‏این شغل شریف را منحطش کردند در نظر مادرها؛ برای اینکه می خواستند که مادرها از‏

‏بچه ها جدا بشوند، بچه ها را ببرند در پرورشگاهها بزرگ کنند؛ مادرها هم علی_' حده‏‎ ‎‏بروند یک کارهایی که آنها دلشان می خواهد بکنند و بچه در پرورشگاه وقتی که بزرگ‏‎ ‎‏بشود، یک بچه ای که در دامن مادر بزرگ بشود نیست؛ عقده پیدا می کند. وقتی بچه در‏‎ ‎‏پرورشگاه و بدون مادر با اجنبی بخواهد سر و کار داشته باشد و محبت مادر از سر او کم‏‎ ‎‏بشود، این بچه عقده پیدا می کند. بسیاری از این مفسده هایی که در جامعه واقع می شود،‏‎ ‎‏از این بچه هایی هستند که عقده دارند؛ از این انسانهایی هستند که عقده دارند. مبدأ یک‏‎ ‎‏عقدۀ بزرگ، این جدا کردن بچه از مادر است. محبت مادری لازم دارد بچه. بنابراین،‏‎ ‎‏این شغل که شغل انبیا است و انبیا هم آمدند برای اینکه انسان درست کنند، این شغل اول‏‎ ‎‏شما هست؛ در اول تربیت بچه.‏

معلمان در راستای رسالت پیامبران

‏     و چون شما معلم هستید، از این جهت یک شغل شریف دیگری به شما محول شده.‏‎ ‎‏و به آنقدر که این شغل شریف است، مسئولیت آن هم بزرگ است. شغل شما شغل‏‎ ‎‏انسان سازی است. معلم انسان درست می کند، همان شغل انبیا است. انبیا آمدند، از اول‏‎ ‎‏هر نبی ای آمده است تا آخر، فقط شغلش این بوده که انسان درست بکند، تربیت کند‏‎ ‎‏انسانها را. شغل معلمی همان شغل انبیا است. پیغمبر اکرم معلم همۀ بشر است، و بعد از او‏‎ ‎‏حضرت امیر ـ سلام الله علیه ـ باز معلم همۀ بشر است. آنها معلم همۀ بشر هستند، شما معلم‏‎ ‎‏یک عده از بشر. شغل همان شغل است؛ یعنی شعبۀ همان است؛ کار، یک کار است؛ آنها‏‎ ‎‏در یک محیط وسیعتر، و ما در یک محیط کوچکتر. بنابراین، این شغل شما ‏‏[‏‏نیز‏‏]‏‏ یک‏‎ ‎‏شغل بسیار شریفی است؛ لکن مسئولیتش هم بسیار زیاد است؛ چنانکه مسئولیت انبیا‏‎ ‎‏بسیار زیاد بود. انبیا به همان مقدار که برای آدمسازی آمده بودند مسئولیتشان زیاد بود.‏‎ ‎‏منتها آنها مسئولیتشان را به انجام رساندند، کارهایی که به آنها محول بود به انجام‏‎ ‎‏رساندند. شما شغلتان بسیار شریف است و همان شغل انبیا است؛ مسئولیتتان هم همان‏‎ ‎‏مسئولیت است. ‏


نقش معلمان در صلاح و فساد جامعه

‏     و باید توجه داشته باشید که این بچه هایی که پیش شما تربیت می شوند تربیت دینی‏‎ ‎‏بشوند، تربیت اخلاقی بشوند. اگر یک بچۀ متدین را شما تحویل جامعه بدهید، یکوقت‏‎ ‎‏می بینید همین یک بچۀ متدین متعهد یک جامعه را اصلاح می کند. یک فرد ممکن است‏‎ ‎‏یک جامعه را اصلاح بکند؛ بنابراین، اگر خدای نخواسته این بچه از دامن شما درست از‏‎ ‎‏کار در نیاید، از تحت تربیت شما که معلم هستید درست از کار در نیاید، ممکن است یک‏‎ ‎‏بچه یک جامعه را فاسد بکند، و شما مسئول باشید.‏

‏     شما از آن طرف ‏‏[‏‏اگر‏‏]‏‏ یک فرد را تربیت صحیح بکنید، آنقدر شرافت دارید که‏‎ ‎‏همان شرافت انبیا است. از این طرف، اگر خدای نخواسته تربیتتان نسبت به بچه هایی که‏‎ ‎‏توی دامنتان هست، یا بعداً که بچه هایی که تحت تربیت شما هستند، اگر خدای نخواسته‏‎ ‎‏فاسد تربیت بشوند، ممکن است که یک جامعه را فاسد کنند.‏

‏     خداوند ان شاءالله شما را حفظ کند و سعادتمند کند؛ و مربی خوب باشید برای بچه ها‏‎ ‎‏و مربی خوب باشید برای این دخترهایی که می آیند پیش شما تربیت می شوند. خداوند‏‎ ‎‏همه تان را حفظ کند.‏

‎ ‎