سخنرانی
زمان: 26 خرداد 1358 / 21 رجب 1399
مکان: قم
موضوع: لزوم تسریع در تصویب قانون اساسی ـ طرح جهاد سازندگی
حضار: اعضای انجمن اسلامی جوانان ـ حزب جمهوری اسلامی ـ فرهنگیان ملایر ـ اهالی خوزستان و دورود
بسم الله الرحمن الرحیم
قانون اساسی، در رأس همۀ امور
این قدرت اسلام است که طوایف مختلفه را در زیر یک سقف جمع کرده است. قبل از این، یک همچو اتفاقی نمی افتاد که از بیجار، از دورود، از ملایر، از خوزستان و از جاهای دیگر، با ما ملاقات کنند، مطالبشان را بفرمایند، ما هم مطالبی عرض کنیم؛ لکن قدرت اسلام، قوۀ ایمان، این مطلب را محقق کرد که الآن ما اشخاص مختلف المحل در یک جا مجتمع هستیم و مطالب خودمان را می گوییم.
مطلب همان است که مکرر عرض کردم؛ و باید تأکید کنم که ما یک مطلب حتمی داشتیم که دشمنهای خودمان را عقب بزنیم و آنها را از مملکت بیرون کنیم و موانع را مرتفع کنیم؛ که الحمدلله شده است؛ و اگر هم مانده است، یک ریشه های گندیده ای هست. و یک مطالبی داریم که در مقام سازندگی کشور است. در رأس همه قضیۀ قانون اساسی است ... به اسم «تمدن بزرگ» همه را به هم بریزد. لکن ما باید اول اصول مطلب را درست کنیم. ایرانی داشته باشیم، اسلامی داشته باشیم، تا بعد راجع به آبادی این و راجع به فروعش صحبت کنیم.
کارشکنی در راه منافع استعماری بیگانگان
الآن مطلب این است که دشمنهای شما، دشمنهای اسلام، الآن مشغول توطئه هستند و مشغول جمع آوری قوا هستند، و می خواهند یک توطئه ای بکنند، و توطئه ای که آنها
می خواهند بکنند قبلاً هم در صدد بودند که نگذارند [ایران استقلال سیاسی و اقتصادی کسب کند]. خوب امریکاست که دارد! و به همه جا می دهد، و ما هم از آنجا باید بخریم! اگر کشاورزی ما تحقق پیدا بکند، ما خودکفا هستیم؛ بلکه زیادتر داریم. مملکت ما یک مملکت کشاورزی است؛ زیادتر از مقدار خودش دارد. اگر یکی از استانهای ایران درست کشت شود، مثل خراسان، مثل آذربایجان، کافی است برای مملکت ما؛ باقی اش را باید بفروشیم. اینها آمده اند، نمی گذارند. این به نفع کیست؟ به نفع امریکا. پس این دلیل بر این است که اینها برای امریکا دارند کار می کنند. کارخانه ها را نمی گذارند که جریان پیدا بکند. این به نفع کیست؟ به نفع اجنبی. پس اینها برای اجنبی دارند کار می کنند. اینها ادعا می کنند که ما صلاح ملت را می خواهیم، صلاح مملکتمان را می خواهیم خیر، اینها اعمالشان بعکس است.
مجلس مؤسسان و بهانه تراشیها
الآن ما می خواهیم قانون اساسی یک مملکت را درست کنیم و به نظر ملت برسانیم. خوب، یک همچو چیزی، یک همچو امر مهمی را اینها حالا افتاده اند دوره که نه، ما می خواهیم «مجلس مؤسسان» باشد! آن مجلس مؤسسان عریض و طویلی که ششصد ـ هفتصد نفر باید جمع بشوند، که اگر بخواهد اصلش تحقق پیدا بکند، یک شش ماهی لازم است تا مجلس مؤسسان درست بشود؛ و بعد هم افراد مختلف، افراد مغرض، نمی گذارند که این قانون درست تحقق پیدا بکند. و نظرشان به این است که طول بکشد. یک چیزی که با دو ماه می شود اصلاحش کرد، به دو ـ سه سال، سه ـ چهار سال، طولش بدهند و آنها توطئه ها را بکنند، کارهایشان را انجام بدهند و اجتماعاتشان را با هم بکنند، و یکدفعه نه اسلام و نه کشور و نه قانون اساسی، و همان حرفهای سابق.
مشارکت همگانی در جهاد سازندگی
الآن همۀ ما که در اینجا مجتمع هستیم، شما که از بیجار آمده اید، آقایانی که از دورود
آمده اند، آقایانی که از ملایر آمده اند، آقایانی که از اهواز آمده اند، همۀ ما باید با هم دست به هم بدهیم که این مرحلۀ اصلی را، اینها را محقق کنیم؛ مراحل بعد آسان است دیگر. مهم این است که این مراحل بگذرد؛ که مملکت ما یک حکومت مستقر پیدا بکند، یک رئیس جمهوری پیدا بکند، یک مجلس شورا پیدا بکند، که اساس حکومت که اصل است تحقق پیدا بکند، بعد برویم سراغ اینکه گرفتاری داریم. و الآن هم دولت در صدد این است که به طور گسترده در همه جا مشغول بشوند به پاکسازی، و مشغول بشوند به کار. که همین امروز هم پیامش را ما خواهیم داد به همۀ ملت، که جهاد سازندگی یک کاری است که باید بشود، و همۀ ملت، همۀ مردم موظفند که در کار شرکت کنند؛ و اگر با همۀ ملت این کار شروع بشود، ایران بعد از چندی یک ایران آباد ان شاءالله خواهد بود.
من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همۀ شما آقایان را می خواهم. و متشکرم از شما که از بلاد دور آمدید و در یک اتاق تنگ و تاریکی نشستید و عرق می ریزید. ان شاءالله خداوند همه تان را تأیید کند.