مصاحبه
زمان: 8 آذر 1358 / 9 محرم 1400
مکان: قم
موضوع: دلایل اشغال لانه جاسوسی امریکا ـ تبلیغات دروغین غرب ـ توطئه ها و کارشکنیها
مصاحبه کننده: پنج نفر از خبرنگاران مطبوعات اروپا
بسم الله الرحمن الرحیم
من آنچه از خبرنگارها انتظار دارم این است که مطالب من تصحیح نشود. همانطور که من گفته ام بخواهند منتشر کنند، بی کم و زیاد باشد. خودشان تصرف نکنند. عقاید خودشان را داخل نکنند در آن چیزی که من گفته ام. تحت تأثیر تبلیغات سوء واقع نشوند. مسائل ایران را آن طوری که من می گویم، همانطور منعکس کنند.
سؤال: [ما از کشورهای کوچک اروپایی می آییم که ما هم در تحت فشار امپریالیسم امریکا هستیم و خیلی از شما تشکر می کنیم که وقت دادید و این کشورها را مخاطب قرار دادید. بعد از حوادث اخیر، به نظر می رسد مداخلۀ امریکا در ایران به نام حفظ جان گروگانها تهدیدی جدی برای صلح جهانی خواهد بود. آیا حضرت امام تصور می فرمایند که امریکاییان حاضر به مواجهه با چنین خطری برای حفظ محمدرضای جنایتکار باشند یا آنها مقاصد دیگری دارند؟]
جواب: ممکن است که آنها مقاصد دیگری داشته باشند. چون ما آن طور بشر دوستی در کارتر و آنهایی که مصادر امورند سراغ نداریم که حس بشردوستی آنها را وادار کرده باشد که محمدرضا را برنگردانند. و دلیل این است که اینها در همین موضوع هم اگر چنانچه بشر دوست بودند، این معنا را نمی گفتند که ما برای خاطر مثلاً چند تا بشر، 35 میلیون بشر را یا در محاصرۀ اقتصادی می گذاریم که به خیال آنها، اینها از گرسنگی تلف بشوند. یا اینکه ما جنگ راه می اندازیم که مملکت خودشان و مملکت ما و بسیاری از ممالک دیگر به خاک و خون کشیده بشود. اینها به نظر می آید که قضیه، قضیۀ انسان دوستی نیست. قضایای دیگر در کار است که یک احتمال که شاید از احتمالات
دیگر قویتر باشد این است که آنها می دانند که به وسیلۀ این شخص فاسد، چه جرمهایی ارتکاب کرده اند، خودشان مطلع هستند از این. شاید بسیاری از جرمهایی که محمدرضا ارتکاب کرده است، غیر از او و رؤسای جمهور اطلاع نداشته باشند. حتی شاید خود دستگاه دولتی هم، نه دولتی ما و نه دولتی آنها، شاید، و این اسراری باشد، این حد جرایم اسراری باشد پیش رئیس جمهور وقت و محمدرضا. آنچه به نظر می رسد آقای کارتر خوف این معنا را دارد، وحشتزده شده الآن که چنانچه محاکمه بشود محمدرضا و ما او را محاکمه بکنیم، علاوه بر جرایم خودش که ثابت خواهد شد، جرایم دیگران که رؤسای جمهور وقت بوده اند و خصوصاً آقای کارتر که در اخیر رئیس جمهور بوده، جرایم آنها هم ثابت خواهد شد. و همانطوری که ما تقاضای محاکمۀ محمدرضا را کرده ایم و می کنیم و محاکمه ان شاءالله خواهیم کرد، آن وقت تقاضای محاکمۀ رؤسای جمهور را هم خواهیم کرد. آنهایی که در این جرایم شریک بوده اند، هر مقامی که می خواهد باشد، کارتر باشد یا نیکسون باشد یا جانسون باشد یا هر که باشد، ما تقاضای این را می کنیم که آنها را محاکمه کنند، و خوفی که الآن کارتر دارد این است، او خوف این را دارد که جرایمش ثابت بشود. و ما تعقیب کنیم او را برای جرایم. و شانس او در ریاست جمهوری که طمعش را دارد، از بین برود. از این جهت به دست و پا افتاده است. به وسائل مختلف الآن او دست و پا می کند. شاید روزی نباشد که یکی، دو تا، سه تا از وزارت خارجۀ ما برای ما اوراقی می آید که از خارج آمده است. از ممالک مختلف که آنها تشبث کرده اند و آنها سفارش اینکه این گروگانها را رها کنید و یک قدری مثلاً چه بکنید و این مسائل. بنابراین انگیزه ای که آقای کارتر دارند، ما شاید شک نداشته باشیم که این انگیزه، انگیزه انساندوستی نیست. این انگیزه، انگیزۀ این است که خوف دارد. او الآن وحشتزده شده است و حق هم دارد که وحشتزده بشود. برای اینکه آدمی که خائن هست، خایف است، می ترسد و ایشان خیال کرده بود که با یک مانورهایی که پیش
بیاورد می تواند در امریکا برای خودش یک مقامی تحصیل کند. و تمام نظرش هم به این است که در دورۀ آتیه هم رئیس جمهور بشود. تمام نظر او این است. اصل این ابرقدرتها، ما آن طوری که تجربه برایمان ثابت شده است، این قدرتهای بزرگ، چه ابرقدرتها، چه قدرتهای مادون آنها، اینها اصلش به اینکه، به بشر نظر داشته باشند، حتی به بشر مملکت خودشان، اینها سودجو هستند. خودشان را می بینند. غیر خودشان چیزی را نمی بینند. و برای خودشان فعالیت می کنند. حالا یک عده ای هم از مملکت خودشان به باد فنا برود. از ممالک دیگر به باد فنا برود. اینها شانس پیدا بکنند در ریاست جمهور چند سال. دیگر عالم هرچه می خواهد بشود، شده است. از این جهت من احتمال این را می دهم. من یک قصه ای دارم در پاریس. یکی از مقامات بالا آمده بودند پیش من. آنجا صحبت از اینکه یک وقت در چین که شلوغی واقع شده بوده است، چه شده بوده است که، حالا تفصیل را خوب یادم نیست. و خوف این را داشتند که سفارتشان را که در چین هست آنجا چه بکنند. آن شخص گفته بود، برای من ترجمه کرده بودند. این طور ترجمه کردند که می گوید که ما افرادی که از خودمان در آنجا بود، برایمان خیلی مطرح نیست. مبلها مهم است. آنکه برای ما مهم است، آن مبلهای قیمتی بودند و ما خوف این را داشتیم که آن مبلها از بین برود. اما افراد بروند، بروند. این طوری است مسئله. آنهایی که تربیت انسانی ندارند، آنهایی که مهذب نیستند، آنهایی که تحت فرمانهای آسمانی تربیت نشده اند، آنها غیر از خودشان هیچ نمی بینند. و تمام منافع را برای خودشان می خواهند. آقای کارتر هم از آن اشخاصی است که تربیت آسمانی ندارد. اگر شنیده باشید، این چند روز، یک دفعه رفته است کلیسا و دعا کرده که این افراد خارج بشوند. شما بدانید که این دعای او هم مثل دعاهای محمدرضاست که مشهد می رفت و دعا می کرد. اینها همان مثلی است که یکی از حکمای ما عبید زاکان گفته است که مژدگانی که گربه عابد شده است. همین است مسئله. بنابراین هیچ احتمال این معنا که ایشان برای خاطر محمدرضا یک کاری را بکند و انساندوستی وادار کرده باشد که آن کار را بکند، ما همچو احتمالی را نمی دهیم.
حالا این امر محول به خود این آدم است که ببینیم چطور تشخیص می دهد. آیا تشخیص می دهد که برای به دست آوردن ریاست جمهوری این است که یک جنگی در دنیا راه بیندازد و مملکت خودش را به خرابی بکشد؟ این طور تشخیص می دهد تا وارد بشود به جنگ؟ آن هم در جنگ شکست خواهد خورد. احتمال اینکه او در جنگ پیروز بشود نیست در کار. و یا تشخیص می دهد که چنانچه روی موازین عقلی و عقلایی رفتار کند که یک مجرمی که به این مملکت پنجاه و چند سال جرم کرده و جوانهای ما را کشته و همه ذخایر ما را برده است و از بین برد و مملکت را به تباهی کشیده، او را تحویل بدهد. وقتی تحویل داد ما هم این اشخاصی را بر فرض اینکه اینها مجرم باشند ـ که مجرم هم هستند، اینها را ما مجرم می دانیم که در اینجا هستند ـ لکن اگر او را تحویل داد و اموال ما را هم تحویل داد، آن وقت ما مضایقه نداریم که اینها را عفوشان کنیم.
ــ [مطبوعات غرب دائماً در مورد دیکتاتوری و هرج و مرج در ایران گزارشهای دروغین طرح می نمایند، از آنجایی که اولین بار است که شما اروپا را مخاطب قرار می دهید، پاسختان در مورد این اکاذیب چیست؟]
ــ خود شما دارید می گویید که دروغ دارند می گویند. من متأسفم از اینکه غرب با آن هیاهو که در دنیا راه انداخته است راجع به تمدن، راجع به انسانیت غرب و اینها، آن وقت این دستگاه مخابراتی آنها که حساسترین دستگاه است، این طور باشد که مطالبی که در ایران اصلاً وقوع پیدا نکرده، آنها در آنجا تبلیغ می کنند و نشر می دهند. و اگر یک چیزی اینجا یک طور تحقق پیدا کرده، آنجا عکسش را منتشر می کنند. این چه ممالکی است که مطبوعاتشان این طور است. این آزادی که این آقایان به این مطبوعات داده اند، این آزادی سالم است؟ صحیح است؟ مطبوعاتی که لسان یک مملکت است، آبروی یک مملکت به آنها بسته است، اینها بنا بگذارند این طور اراجیف را بنویسند؟ دروغها را بنویسند؟ مملکت را بگویند که دیکتاتوری است؟ کجای مملکت ما دیکتاتوری است؟ بیایند ببینند اشخاص. ببینند کجای این مملکت دیکتاتوری است؟ چه دیکتاتوری کرده اند اینجا؟ اینجا همه دارند به آزادی رفتار می کنند. همه کاری را دارند می کنند و ما
تا پنج ماه همچنین آزاد قرار دادیم همه جبهه ها و همه جناحها را که اشخاصی که خیانتی به این مملکت کرده بودند، مشغول فعالیت و توطئه شدند. بعد از آنکه مشغول فعالیت و توطئه شدند که الآن در همان لانۀ جاسوسی امریکا جرم بعضی از این روزنامه نویسها، بعضی از این مجله نویسها، توطئه، آنها در اینجا پرونده دارند و منعکس خواهد شد. ما بعد از چهار، پنج ماه به آنها مهلت دادیم. همۀ احزاب آزاد، همۀ روزنامه ها آزاد، همه قلمها و قدمها و گفتارها آزاد. یک وقت ملتفت شدیم که دستهای خارجی در کار است، مثل صهیونیسم و امریکا. و اینها و دارند توطئه می کنند و می خواهند مملکت ما را به خرابی بکشند. و از این جهت دادگاه، بعضی از این روزنامه هایی را که ثابت شد که اینها از امریکا و از صهیونیسم الهام می گیرند و توطئه می کنند، آنها را جلوشان را گرفته اند تا محاکمه بشوند. آنها بعد باید محاکمه بشوند. اما گفته می شود که اینجا دیکتاتوری است. چه دیکتاتوری در اینجا هست؟ خوب، شما که الآن آمدید و در اینجا هستید، یک قدری گردش کنید اطراف مملکت را. گردش کنید، چه دیکتاتوری را شما ملاحظه می کنید در اینجا؟ و اما آشفتگی ـ عرض می کنیم که ـ اینطور امور، این لازمۀ هر رژیمی است که تبدیل به رژیم دیگر می شود. مگر فرانسه که ادعا می کند که متمدنترین مثلاً ممالک است، بعد از اینکه در آنجا انقلاب شد، مثل انقلاب ما به این سفیدی و به این خوبی بود؟ چقدر آنجا کشته شده اند. در انقلاب شوروی چقدر آدم کشته شده است، و سایر انقلابات. ما مدعی هستیم که انقلاب ما در عالم نظیر نداشته است برای اینکه اسلامی بوده است. و چون اسلامی بود و تمام افراد ملت شرکت در این امر داشتند، یک انقلابی نبود که یک حکومتی بیاید و حکومتی را ببرد، یا یک نظامی بیاید و یک حکومتی را ساقط کند. آنطور نبود. یک ملتی قیام کرد و ملتی که اسلامی بود، ملتی که خودش را پایبند اخلاق و پایبند اسلام می دانست و می داند، اینها قیام کردند و حریف خودشان را بیرون کردند و غلبه کردند. همان روزی که غلبه کردند، تمام پایگاهها، تمام فرودگاهها باز بود. در صورتی که در انقلابات دیگر فرودگاهها در آن بسته می شود. تمام مطبوعات را از بین می برند. تمام روزنامه ها را از بین می برند و نمی گذارند منتشر بشوند.
همین حالا هم گاهی جاها که ما می شنویم که یک کودتایی شده است، دنبالش اختناق تام است. و ما مدعی این معنا هستیم که هیچ انقلابی مثل انقلاب ما از باب اینکه ما تابع اسلام بودیم و اسلام دستور داشته و ما عمل می کردیم به آن دستور، آنطور نبوده است. به این آرامی که بعد از پیروزی بر یک همچون قدرتی، حتی آنها هم که به این ملت، آن قدر زیاد به این ملت خیانت کردند، جنایت کردند، آنها را هم نریختند و بکشند. آنها را گرفتند و آوردند و آن هم عده ای شان را آوردند و نگهشان داشتند و در حبس هم که نگه داشتند، آن قدری که به ما اطلاع دادند و اشخاصی که ما فرستادیم و دیدند که در حبس هم با آنها خوشرفتاری کردند. در صورتی که مجرم بودند، تا وقتی محاکمه کردند و بعد از آنکه محاکمه ثابت شد که این یک آدم، چقدر آدم کشته، چقدر خیانت کرده، آن وقت به جزای خودش رساندند. و اما سایر قشرهای ملت سرجای خودشان هستند. و ما آشفتگی که نگرانی داشته باشد، ابداً نداریم. ما از همه انقلابهایی که در عالم شده است، الآن کم آشفته ترین هستیم و هیچ آشفتگی در مملکت ما نیست. ولی خوب، از آن تفاله های سابق، از آن اشخاصی که میل ندارند این مملکت به آرامش خودش باقی باشد، از آنها البته هستند. از خارج هم به آنها الهام داده می شود. به آنها کمک می شود. اینها یک مقداری هستند. ولکن ما نگران از اینها هیچ نیستیم. برای اینکه اساس امور دست خود ماست و ما کنترل امور را داریم و ابداً نگرانی در این کار نیست. و اگر گفته اند که یک خلاف نظم و اینهاست، اینها هم جزو همانهاست که این روزنامه نویسهایی که اجیرند، اینهایی که الآن هم از شاه اجرت می گیرند، الآن هم الهام می گیرند از سایر کشورها، آنها این طور اراجیف را درست کرده اند و الاّ مسائل این طور نیست.
ــ [بعضی احزاب سیاسی در ایران چنین برداشت می نمایند که مجلس خبرگان طرح قانون اساسی را بر مبنای اصول اسلامی تدوین نموده. ولی حقوق آنها را برای هر گونه فعالیت سیاسی در آینده نادیده گرفته اند. نظر حضرت امام چیست؟]
ــ این «بعضی از احزاب سیاسی» یا قانون اساسی را نگاه نکرده اند و به خودشان زحمت ندادند که قانون اساسی را نگاه کنند و روی آن مقاصد فاسدی که دارند، شروع کردند
حرف می زنند. و یا دیده اند و عمداً می خواهند خلاف بگویند. اصل بیست و ششم از قانون اساسی موجود، این قانون اساسی ما، احزاب و جمعیتها و انجمنهای سیاسی و انجمنهای اسلامی، اقلیتهای مذهبی آزادند. و شرط این است که توطئه نکرده باشند برای اینکه مملکت ما را، ملیت ما را، جمهوری اسلامی ما را نقض کنند. این متن قانون اساسی است. لکن گرفتاری که ما از این، بعضی از این احزاب سیاسی، بعضی از اینها که منحرف اند، گرفتاری که ما از اول داشتیم این بوده است که از اول که این ملت آمده است و با فریاد الله اکبر و با فریاد اینکه ما جمهوری اسلامی می خواهیم، قیام کرده است و همین ملت که فریاد کرد و کشته داده است، این ملت غلبه کرده است، از آن اول که اینها غلبه کردند، دستجات اینها روییدند، یا از خارج آمدند و یا در داخل که در انزوا بودند بیرون آمدند، از سوراخها بیرون آمدند و شروع کردند کارشکنی. تا توانستند، شروع کردند به اینکه این جمهوری باشد، جمهوری اسلامی لازم نیست. اسلامی اش بیخود است، بعد هم یک دسته دیگر جمهوری دمکراتیک باشد. اسلامی اش لازم نیست. بعد هم یک دسته دیگر جمهوری اسلامی دمکراتیک باشد. مردم ما، ملت ما، صد درصد اگر نگوییم، 2/98 درصد رأی داده اند به جمهوری اسلامی. بعد یک دسته که جزو همان کمتر از دو قسمتی که از صد باقی مانده است، اینها شروع کردند به اینکه می خواستند که نگذارند اولاً که رأی مردم بدهند. حالا که رأی دادند، شروع کردند به اینکه اخلال کنند. بعد از آنکه از آن مرحله گذشت، همچنین قدم به قدم، سیاستشان سیاست قدم به قدم بود. از آن مرحله گذشت و دیدند که مردم رأیشان را داده اند. آمدند دنبال اینکه نگذارند قانون اساسی نوشته بشود. قانون اساسی را نمی خواستند نوشته بشود. بعد که قانون اساسی را شروع کردند نوشتن، اینها باز شروع کردند به اشکالتراشی. بعد که آرای مردم را جست و جو کردند راجع به اینکه مردم می خواستند وکلایشان را تعیین بکنند، اینها شروع کردند به سمپاشی که وکلا تعیین نشوند. بعد که وکلا تعیین شدند و مجلس، مجلس خبرگانی که مردم با یک آرای زیاد، اکثریت قاطع تعیین کردند، اینها شروع کردند به اینکه هی اشکال کنند به خبرگان یا اشکال کنند به اصولی که خبرگان گذرانده اند. بعد از اینکه از آن هم
گذشت و حالا مجلس خبرگان قانون را تدوین کرده است، تثبیت کرده است و بعد هم بناست که به همه پرسی گذاشته بشود یعنی دمکراسی بالاتر از همه دمکراسی دنیا، یک دفعه رأی عمومی برای افراد، یک دفعه رأی عمومی باز برای قانون، الآن هم اینها به دست و پا افتاده اند که اشکال بکنند به قانون اساسی. یک اشکالشان این است که شما می بینید که برای احزاب سیاسی در آتیه چیزی نمانده. ما می خواهیم ببینیم احزاب سیاسی و سایر جمعیتها غیر از اینکه به آنها بگویند که همۀ شما آزاد هستید، سانسور هرگز نخواهد بود، اینها غیر از این چه می خواهند؟ می خواهند که، اینکه می گویند که برای ما مجال نگذاشته، برای آن شرط است که نقض ملیت ما را نکنند. این آقایان می خواهند نقض ملیت ما را بکنند؟ نقض جمهوری اسلامی ما را بکنند. این آقایان می خواهند نقض جمهوری اسلامی بکنند؟ توطئه بر ضد اسلام نکنند. این آقایان می خواهند توطئه بر ضد اسلام بکنند که می گویند که «برای ما جای فعالیت نگذاشته اند» معلوم می شود، ما از اینجا می شناسیم اینها را و ملت ما باید اینها را بشناسند که در عین حالی که قانون اساسی ما می گوید که همۀ احزاب، همه جمعیتها، اقلیتهای مذهبی و انجمنهای اسلامی و انجمنهای دیگر همه آزاد هستند، فقط گفته اند که شرطش این است که شما نقض ملیت ما را نکنید، نخواهید ملت ما را از بین ببرید، ملیت ما را نخواهید از بین ببرید، نقض جمهوری اسلامی ما را نکنید، نقض قانون اساسی ما را نکنید، نقض اسلام را نکنید، این شرطی که کرده اند اینها را ناراحت کرده که این آقایان اهل این هستند که می خواهند ملت ما را از بین ببرند. ملیت ما را از بین ببرند. می خواهند مملکت ما را تجزیه کنند که همچون آزادی به آنها ندادیم. می خواهند که قانون اساسی را بعد از اینکه تصویب هم شد و مردم هم گفتند، باز نقض بکنند. اگر نمی خواهند نقض بکنند، پس شما آزادی دارید. اگر می خواهید نقض بکنید، خوب اظهار کنید که ما می خواهیم نقض کنیم ملیت مملکتمان را. این مملکت را ما می خواهیم ملیت اش را اصلاً نقض بکنیم. این مملکت را ما می خواهیم که قانون اساسی اش را نقض بکنیم. ما می خواهیم که جمهوری اسلامی را نقض بکنیم. جمهوری اسلامی که مردم همه قریب به اتفاق آرا، رأی به آن
داده اند. شما چند نفر که حالا تازه یا از خارج آمده اید یا از این سوراخها که بودید یا خیر، بسیاری از اینها هم در آن دستگاه جزو عمال آنها بودند و جزو سیا بودند که بعدها یکی یکی پیدا خواهند شد و در این لانۀ جاسوسی هم اسماء بعضی از آنها پیدا شده است، بسیاری از اینها از این قماش مردم اند. بنابراین قانون اساسی ما که تصریح می کند که همه آزادند، اینها می گویند که برای ما آزادی قرار نداده اند.
ــ [مذهب اسلام همیشه به خداوند رحیم اشاره می نماید. آیا تصور می فرمایید که عدالت خلق هم نسبت به سرنوشت جاسوسان امریکایی قبل یا بعد از محاکمۀ آنان با گذشت رفتار خواهد کرد؟]
ــ مذهب اسلام عفو دارد. در موقعش گذشتهای زیادی دارد. در موقعش برای مجرمهایی که جرمشان ثابت بشود حدود دارد. از آن طرف عفو دارد. از آن طرف برای مجرم در قوانین اسلام حد قرار داده شده است و جزا قرار داده شده است. بنابراین اینها اگر چنانچه مجرم باشند و جرمشان ثابت باشد، به حسب اسلام جزا برایشان هست. لکن بر ولی امر است که در بعضی وقتها که صلاح می داند عفو بکند. ما هم چنانچه امریکا مجرم ما را تحویل ما بدهد و اموالی که در آنجاها هست و جلوگیری کرده اند، یا در بانکهای آنها هست، به ما تحویل بدهند، ما بر فرض اینکه اینها مجرم باشند، همچنین اختیاری از طرف شارع داریم به اینکه عفو بکنیم و ممکن است عفوشان بکنیم.
ــ [آیا حضرت امام تصور می فرمایند که دول عربی که از اعمال جنایتکارانۀ امریکاییها حمایت می کنند، توسط ملتهایشان که به اسلام وفادارند به مجازات خواهند رسید؟]
ــ ما خیلی مایل هستیم که دول عربی که دیده اند یک مملکتی، مطلع اند که یک کشوری بیش از پنجاه سال و در زمان محمدرضا سی و چند سال به آن تباهی کشیده شده است و جوانهای ما را آن طور قتل عام کرده است، خانه های ما را آن طور خراب کرده است، مملکت ما را آن طور به تباهی کشیده، اقتصاد ما را از بین برده، فرهنگ ما را از بین برده، ما متوقع بودیم که دولتهای اسلامی با ما در این امر موافق باشند که ما می خواهیم یک مجرمی را از یک مجرمی بگیریم. ما میل داشتیم که این ممالک اسلامی، این رؤسای ممالک اسلامی که مطلع اند از این جرمها، نروند طرف ظالم و مجرم بزرگ و خودشان را
به او متصل کنند. به حسب دستور اسلام بیایند طرف مظلومین و دادخواهی بکنند. بیایند و ببینند مملکت ما چطور شده است و آنها طرفداری از ما بکنند. آنها مسلم اند و ما مسلمیم. این شخص مجرم است. مجرم بزرگتر کارتر است که دارد ظلم به ما می کند. باید دولت اسلامی بگوید من مسلم هستم و قرآن کریم او را وادار کرده است به اینکه با مسلمین ید واحد باشند و برادر باشند. چه شان شده است که اینها این طور خودشان را در مقابل یک قدرتی باخته اند و بنابر اینکه باید به حسب اسلام با ما موافق باشند، اظهار موافقت با آنها می کنند؟ و باید این را بدانند که ممکن است که برای آنها هم همان پیش بیاید که برای محمدرضا پیش آمد. و بهتر این است که نصیحت ما را گوش کنند و با ملت ما موافقت کنند و امریکا را محکوم کنند. و این حربه ای که در دست آنهاست که حربۀ نفت است، این حربه را به کار ببرند. خارج به شما، اجانب به شما احتیاج دارند. شما به آنها احتیاج ندارید. چرا خودتان را ذلیل می کنید در مقابل اشخاص دیگر؟ خدای تبارک و تعالی می فرماید: عزت برای مؤمنین است. مؤمنین باید عزیز باشند. چرا خودتان را ذلیل می کنید برای یک خیالهایی که کردید که نمی شود این ابرقدرتها چه بشود؟ امروز دیگر آن روزها نیست که نشود. همه کاری می شود. از این جهت محتمل است که اگر چنانچه اینها برنگردند به آن چیزی که دستور اسلام است، ملتهای خودشان را هم، خود آنها هم به آنها همان کنند که ملت ما به محمدرضا کرد.
ــ [آیا تصور می فرمایید سایر تمایلات و عقاید مذهبی و معنوی از قبیل کلیسای کاتولیک یا کلیسای ارتدکس در مبارزۀ شما علیه بیعدالتی اجتماعی و ستمگری شما را یاری خواهند کرد؟]
ــ آقای پاپ یک کسی را فرستاد اینجا و با ما مذاکره کرد و نظرش این بود که ما این اشخاصی را که در این لانۀ جاسوسی، جاسوسی می کردند رها کنیم. ما مسائلی را با آقای پاپ در میان گذاشتیم و جرایمی که در اینجا واقع شده بود و محتمل است که مثلاً به ایشان درست نرسیده باشد، به وسیلۀ فرستاده اش برای ایشان شرح دادیم و گله کردیم از ایشان که شمایی که یک پدر روحانی خودتان را حساب می کنید و خودتان را نایب مسیح، عیسی مسیح می دانید باید آن طوری که عیسی مسیح رفتار می کرد، شما بکنید. اگر عیسی
مسیح الآن بود پیش ما، آقای پاپ و سایر رؤسای روحانی احتمال این را می دادند که او متصل بشود به کارتر و به شاه مخلوع و این ملت مظلوم را رها کند؟! این احتمال را آقای پاپ یا سایر روحانیون مسیح، روحانیون همۀ مذاهب این را احتمال می دادند که اگر عیسی مسیح بیاید در بین ماها، این به طایفۀ مظلومین متصل می شود یا به طایفه ظالمها؟ ما مظلومین که پنجاه سال جوانهای ما کشته شده اند، ذخایر ما برده شده است، فرهنگ ما به تباهی کشیده شده است، اختناق در این مملکت واقع شده است، همه چیز در زیر سلطۀ این پدر و پسر از بین رفته است و حالا ملت ما قیام کرده است و او را کنار گذاشته است و آقای کارتر هم او را برده است، مجرم ما را برده است و آنجا نگه داشته است و ما از او مطالبه می کنیم که این مجرم ما را بدهد. این اشخاصی هم که گروگان هستند در اینجا، اینها هم معلوم نیست پیش ما که اصلش اینکه مأمور سفارت باشند. سفیر که اینها نیستند. کاردارشان هم که در اینجا نیست. اصل اینکه اینها از اجزای سفارت باشند و از دیپلماتها باشند، این پیش ما اصلاً ثابت نیست. بلکه خلافش بیشتر واضح است. این عده را ما عقیده مان این است که اینها آمده اند اینجا فقط برای جاسوسی و برای اینکه مملکت ما را به تباهی بکشند. و شواهد زیاد الآن در همین لانۀ جاسوسی هست. خوب، ما اگر چنانچه عیسی مسیح ـ سلام الله علیه ـ تشریف بیاورند و این مطالبی را که ما به پاپ گفتیم، خدمت ایشان عرض بکنیم، ایشان ترتیب اثر به حرف ما نمی دهند؟! ایشان طرفداری از کارتر می کنند؟! طرفداری از شاه می کنند؟! یا طرفداری از این ملت مظلوم می کنند؟ اگر اعتقاد ایشان این است که نه، این طرفداری از ظالم می کند، این خلاف مذهب مسیح است. مذهب مسیح این نیست. پس آقای پاپ هم همچو اعتقادی ندارد. وقتی اعتقادشان این شد که پیغمبر بزرگ عیسی مسیح ـ سلام الله علیه ـ اگر تشریف داشتند، به داد این ملت مظلوم می رسیدند، دادخواهی می کردند از دشمنهای این ملت مظلوم، حالا این روحانیون مسیح که آقای پاپ خودش را نایب حضرت مسیح می داند و روحانیون دیگر هم که آنها هم معتقد به مسیح هستند و خودشان را روحانیون مذهب مسیح می دانند، تابع مسیح می دانند، بعد از اینکه می دانند که اگر مسیح بود، با ما بود، خوب حالا آنها هم باید
با ما باشند. قاعده این است که ـ به حسب مذهب مسیح من حرف می زنم، به حسب مقام مسیح من دارم می گویم ـ مقام بزرگ مسیح این اقتضا را می کند که اعتراض کند به ظالم. ظالم را از ظلمش باز دارد. شما هم که روحانیت مسیح هستید و ملتها هم که تابع حضرت مسیح هستند، آن ملتها هم باید تبعیت از حضرت مسیح بکنند. مگر ملتها هم عقیده شان بر این است که حضرت مسیح نعوذبالله موافق با ظالم هست؟! و مخالف با مظلوم؟! و من گمان ندارم یک نفر مسیحی پیدا بشود یک همچو حرفی بزند. وقتی این طور شد، ما، ملت امریکا که مسیحی هستند، ملتهای دیگری که مسیحی هستند، علاوه بر اینکه به روحانیت مسیح توجه می کنیم و این حرف را می زنیم به آنها هم می گوییم که شما ملتهایی که خودتان را مسیحی می دانید و تابع عیسی مسیح ـ سلام الله علیه ـ می دانید احتمال این را می دهید که حضرت مسیح اگر اینجا بودند مخالفت با ما می کردند و موافقت با کارتر؟! این احتمال را می دادید؟! احتمال می دهید که اگر عیسی مسیح نعوذبالله به جای کارتر بود، این اعمال را می کرد؟! جوانهای ما را تا حالا عده ای کشته اند. جوانهای ما را پلیس آن قدر اذیت کرده. سگها را به جان آنها انداخته است. این ملت مسیح احتمال این را می دهند که حضرت مسیح راضی به این امر باشند؟ یا نمی دهند؟ اگر احتمال می دهند که حضرت مسیح به ظلم راضی باشد، این با مسیحیت منافات دارد. این کفر به حضرت مسیح است. ما منزه می کنیم حضرت مسیح را از همچو احتمالی. و اگر این احتمال را نمی دهد، با ما باید باشد. مجرد اینکه آقای کارتر سرنیزه دارد و طیاره دارد، تانک دارد، توپ دارد، قدرت دارد، این نباید ملتها را، دولتها را، نه فقط دولتهای مسلم را، نه، ملتهای مسلم را، دولتهای مسیحی را، ملتهای مسیحی را باید وادار کند به اینکه، اگر شما مسیحی هستید، اگر یهودی هستید، اگر مسلم هستید، اگر زرتشتی هستید، به هر مذهبی که هستید رؤسای مذهب شما با ما موافق اند و مخالف با کارتر و امثال کارتر. شماها هم باید با ما موافق باشید. ما همان مطلبی را که به آقای پاپ گفتیم و گفتیم ما پیش شما دادخواهی می خواهیم. ما می خواهیم شما برسید به این امر ما. ما ملت مظلومی هستیم. شما برسید به این جنایاتی که اینها کردند. و این جنایت بزرگی که الآن کارتر دارد
به ما می کند. ما الآن به تمام مسیحیون دنیا و تمام یهودیهای دنیا و تمام زرتشتیهای دنیا و تمام مسلمین دنیا می گوییم، تمام شماها مسئول هستید. برای اینکه همه شماها اگر چنانچه مذهب خودتان را تصدیق کرده باشید، لازمۀ تصدیق مذهب خودتان این است که صاحبان مذهب شما و کسانی که مذهب شما را آوردند، اینها در صف مظلومین هستند، نه در صف ظالمها. شما هم باید در صف مظلومین باشید. شما باید موافقت با ما بکنید، نه موافقت با کارتر.
ــ [سیاست جمهوری اسلامی ایران نسبت به دول اروپایی چیست؟ آیا فکر می کنید که کشورهای اروپایی می توانند به اقتصاد ایران کمک کنند؟ و اگر جواب مثبت باشد، شرایط ایران برای قبول این کمک چیست؟]
ــ ما با همۀ ملتهای عالم می خواهیم دوست باشیم. با همۀ دولتهای عالم به حسب طبع اولی می خواهیم دوست باشیم. می خواهیم که روابط حسنه، با احترام متقابل نسبت به همه داشته باشیم. مگر اینکه دولتهایی باشند که با ما خلاف رفتار کرده باشند و بخواهند به ما ظلم بکنند، تحمیل بکنند، سلطه جویی کنند بر ما. که ما با آنها مخالف هستیم و هرگز اجازه نخواهیم داد که آنها دخالتی در مملکت ما بکنند و آن سلطه جوییهایی که آن وقت می کردند، بکنند. و با آنها البته نمی توانیم روابط داشته باشیم. و با دولتهایی که با ما روابط حسنه داشته باشند، ما هم با آنها روابط حسنه داریم. و اگر چنانچه ما احتیاج به یک چیزی داشتیم و آنها هم احتیاج به یک چیزی داشتند، خوب تبادل می شود. آنها فرض کنید که نفت می خواهند، ما تا یک عدد معدودی، محدودی ممکن است که بعضی از چیزها را بخواهیم. این یک مطلبی است که، یک مبادله ای است که بین افراد هست. بین ممالک هم هست. البته امرش با دولت هست و امرش با شورا عجالتاً و بعد هم با دولتها.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته