پیام
تجلیل از رزمندگان اسلام ـ تذکراتی به ملت، دولت و قوای مسلح کشور
پیام به ملت ایران در سالگرد تأسیس نظام جمهوری اسلامی (پنج تذکر)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 12 ف‍روردی‍ن‌ ‭1361

زمان (قمری) : 6 جمادی الثانی ‭1402

مکان: تهران

شماره صفحه : 154

موضوع : تجلیل از رزمندگان اسلام ـ تذکراتی به ملت، دولت و قوای مسلح کشور

زبان اثر : فارسی

مناسبت : چهارمین سال تأسیس نظام جمهوری اسلامی ایران (12 فروردین)

مخاطب : ملت ایران و نیروهای مسلح

پیام به ملت ایران در سالگرد تأسیس نظام جمهوری اسلامی (پنج تذکر)

پیام

‏زمان: 12 فروردین 1361 / 6 جمادی الثانی 1402‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: تجلیل از رزمندگان اسلام ـ تذکراتی به ملت، دولت و قوای مسلح کشور‏

‏مناسبت: چهارمین سال تأسیس نظام جمهوری اسلامی ایران (12 فروردین)‏

‏مخاطب: ملت ایران و نیروهای مسلح‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏     در آغاز چهارمین سال رسمیت جمهوری اسلامی حمد و ثنای بی پایان خداوند‏‎ ‎‏متعال را که با نصرت خود و جنود غیبی، رزمندگان سلحشور و متعهد ایران را در دو بعد‏‎ ‎‏معنوی و ظاهری پیروز و با سرافرازی هر چه تمامتر به جایی رساند که معجزۀ عصر به‏‎ ‎‏دست مبارک و توانای آنان به صورتی آشکار، تحقق پیدا کرد و لشکرهای مجهز به‏‎ ‎‏جهازهای مدرن قدرتهای شیطانی در فاصله ای اندک شکست مفتضحانه خورده یا‏‎ ‎‏تسلیم شدند و یا فرار نمودند و یا کشته شدند.‏

‏     دوازده فروردین سال 61 درخشندگی دیگری در تاریخ ایران دارد. درخشندگی پرتو‏‎ ‎‏نور خدا، درخشندگی حمایت و عنایت خاص پروردگار جهان بر ملت ستمدیده و‏‎ ‎‏غارتزدۀ ایران. کسی که این حمایت و اعجاز را نبیند خفاشی است که نور خورشید‏‎ ‎‏جهان افروز را نتواند دید. با تمام اسباب اطمینان و سکون خاطر در دشمن و تمام اسباب‏‎ ‎‏وحشت و خوف در رزمندگان ایران، کدام سبب، اطمینان و سکینه را در اینان ایجاد و‏‎ ‎‏رعب و وحشت را در آنان متحقق کرد؟ آنها برخوردار از پشتیبانی ابرقدرتها بویژه‏‎ ‎‏شیطان بزرگ، امریکا بودند و می باشند. اکثر قدرتمندان منطقه به آنها انواع سلاح را از‏‎ ‎‏اطراف جهان می رساندند و میلیاردها دلار در اختیار آنها می گذاشتند و به پشتیبانی از‏‎ ‎‏آنان از فرستادن ارتش هم دریغ نداشتند. و تمام رسانه های گروهی مؤثر در خدمتشان‏‎ ‎‏بود و هست و ما در محاصرۀ اقتصادی و در حال انقلاب و در هم ریختگی و مواجه با‏

‏توطئه های جانفرسای داخلی و خارجی. آنها غافلگیرانه به ما هجوم آوردند و از دریا و‏‎ ‎‏زمین و هوا به ما حمله کردند و مقدار زیادی از کشور ما را تصرف نمودند و به خرابی و‏‎ ‎‏قتل و غارت شهرهای ما و ملت مظلوم ما پرداختند که این نیز از اسباب بزرگ برای رعب‏‎ ‎‏و وحشت ما و آرامش و سکون برای مهاجمین به کشور ما بود. آیا آنچه خداوند تعالی‏‎ ‎‏می فرماید: ‏وَقَذَفَ فی قُلوُبِهِمُ الْرُّعْبَ فَریقاً تَقْتُلُونَ وَ تَأسِروُنَ فَریقاً‎[1]‎‏، مصداق ظاهرش در فتح مبین‏‎ ‎‏متحقق نیست؟ آیا آیۀ ‏هُوَالَّذی أنْزَلَ السَّکینةَ فی قُلوُبِ الْمُؤمِنینَ‎[2]‎‏ مصداق ظاهرش رزمندگان‏‎ ‎‏این جبهه نیست؟ مگر آنچه در صدر اسلام واقع شد و موجب فتح لشکر اسلام گردید جز‏‎ ‎‏اینها بود؟ آیا در ظرف یک هفته آنچه تاکنون شمارش شده است بیش از پانزده هزار‏‎ ‎‏اسیر و هزاران مقتول و هزاران مجروح و آنهمه غنایم جنگی امری عادی است؟ آیا فوج‏‎ ‎‏فوج تسلیم در مقابل عده ای غیر معادل با خصم امری عادی و طبیعی است؟‏

‏     بارالها! جوانان رزمندۀ ایران فتح را از تو می دانند و به قدرت خویش مغرور نیستند. و‏‎ ‎‏اگر غرور و سرافرازی هست برای آن است که مورد عنایت و حمایت ذات مقدس تو‏‎ ‎‏هستند. تو، طمأنینه و سکینه‏‎[3]‎‏ را در دل آنان نازل فرمودی و رعب و وحشت را در قلوب‏‎ ‎‏دشمنان آنان که دشمنان اسلامند انداختی. خداوندا! هر چه هست از توست، و امید آن‏‎ ‎‏داریم که این عنایت و حمایت را ادامه دهی تا پیروزی نهایی، و پس از آن نیز تا آنگاه که‏‎ ‎‏دشمنان تو و اسلام در نبرد با جنودالله و حزب الله هستند و تا استقرار حکومت الله .‏

‏     اینک بعضی تذکرات که ملت و دولت و ارتش و سپاه و بسیج و دیگر قوای مسلح به‏‎ ‎‏آنها توجه دارند عرض می کنم:‏

‏     1ـ همه باید بدانیم که تمام امور و از آن جمله فتح و نصر به دست خداوند متعال است.‏‎ ‎و ما النّصرُ اِلاّ مِنْ عِندِالله ِ العَزیزِ الحَکیم.‎[4]‎‏ باید توجه داشته باشیم که در این فتح مبین و سایر‏‎ ‎

‏فتوحات، غرور به قدرت خویش پیدا نکنیم و شیطان نفس بر ما غلبه نکند، که غرور‏‎ ‎‏موجب سردی و سستی می شود. و در جنگ لازم است قوای مسلح تا آخرین نقطه و تا‏‎ ‎‏پیروزی نهایی دارای آمادگی لازم بوده و از نیرنگ و خطر دشمن در هیچ حال غافل‏‎ ‎‏نباشند؛ بویژه دشمنی که تمام قدرتهای شیطانی برای حفظ او کوشش دارند و خود،‏‎ ‎‏خوب می داند که شکست برای او نابودی است. رزمندگان معظم در مرزها، سنگرها و‏‎ ‎‏پایگاهها خود را محکم کنند و لحظه ای از هجوم دشمن غفلت نورزند که لحظات‏‎ ‎‏پیروزی بسیار حساس است. با یاد خداوند منّان و دلبستگی به نصرت او آماده و مجهز‏‎ ‎‏باشید و دشمن را حقیر و بیچاره نشمرید. خدایتان نصرت نهایی را عنایت فرماید.‏

‏     2ـ از اینکه بوقهای تبلیغاتی دروغ پرداز و شایعه ساز که در خدمت ابرجنایتکارانند از‏‎ ‎‏پیروزیهای رزمندگان شجاع ما نامی نمی برند و در سکوت مرگبار فرو رفته اند، و گاهی از‏‎ ‎‏پیشرویهای صدامیان شکست خورده و ناتوان در شوش و دزفول سخن می گویند،‏‎ ‎‏ناراحت نباشید. بحمدالله تعالی نخواهند توانست بر این پیروزیها که چون خورشید‏‎ ‎‏عالمتاب می درخشد سرپوش نهند؛ چنانچه اخیراً که رسوایی سکوت به حد اعلی رسید‏‎ ‎‏مجبور شدند خبرها را با حالتی متزلزل بیان کنند. شما رزمندگان عزیز و شجاع که با ذکر‏‎ ‎‏خداوند متعال و ندای الله اکبر به پیش می روید و به دشمن می تازید از بوقهای قدرتهای‏‎ ‎‏سیلی خورده چشمداشت انعکاس صحیح پیروزیهای خدا داده را ندارید و نباید داشته‏‎ ‎‏باشید. شما چون ماه نورافشانی کنید و آنان بوق مخالف بزنند. شما برای عقیده، جهاد و‏‎ ‎‏دفاع می کنید و از خداوند چشمداشت رحمت دارید، و بگذارید تا تبلیغات استعماری از‏‎ ‎‏آنان از خدا بیخبر که برای دنیا و شیطان به جنگ با اسلام برخاسته اند پشتیبانی نمایند.‏‎ ‎‏پیروز باشید و سرافراز و به خدای قادر اعتماد کنید و به پیش بروید. ‏والعاقبةُ للمتّقین.‎[5]‎

‏    ‏‏3ـ هر چند جنگ و دفاع از حق و میهن، زحمتها و خسارتها دارد و جوانان پرارزش را‏‎ ‎‏از ما گرفت و جنگزدگان مظلومی را آواره و بی خانمان کرد. لکن به خواست خدای منّان‏

‏محتوای پرعظمت و شکوهمندی داشت. این جنگ تحمیلی، شکوه و عظمت ایمان و‏‎ ‎‏اسلام را در پهناور جهان منتشر نمود، و ایران بزرگ که می رفت با خیانتهای خاندان‏‎ ‎‏پهلوی و بستگان آنان یک کشور وابسته و مصرفی و یک ملت مرده و سر به زیر برای‏‎ ‎‏ضربه خوردن و ستم پذیرفتن معرفی شود، ناگهان با یک جهش بی سابقه و یک انقلاب‏‎ ‎‏الهی در جنگ غافلگیرانه با توطئۀ جهانخواران ستم پیشه و مزدوران بی فرهنگ و‏‎ ‎‏پشتیبانی آشکار و نهان ابرقدرتها آنچنان پیروزمندانه و شجاعانه بر پیکر پلید صدامیان و‏‎ ‎‏امریکائیان منطقه تاخت، و آنچنان اسطوره های شیطانی را یکی پس از دیگری در هم‏‎ ‎‏شکست که گویی دست مبارک علی بن ابیطالب ـ سلام الله علیه ـ در روز خندق از آستین‏‎ ‎‏پرعظمت لشکریان ما بیرون آمده است و در مبارزۀ تمامی اسلام در مقابل تمامی کفر‏‎ ‎‏ظفرمندانه و سرافراز با قامتی به بلندی ابدیت استوار ایستاده است.‏

‏     امروز ایران در جهان پیش دوست و دشمن به نام یک کشور مکتبی مقاوم در مقابل‏‎ ‎‏قدرتهای بزرگ مطرح است؛ حتی آنان که از روی جهل و نادانی و یا حسد و عقده های‏‎ ‎‏درونی با این جمهوری و این جوانان پرتوان به دشمنی برخاسته اند در باطن و سیر ذاتشان‏‎ ‎‏با اعجاب و بزرگی به آن می نگرند و از پیروزیهای آن خون دل می خورند.‏

‏     4ـ گرچه می دانم مکتبی بودن و تعهد به اسلام راستین اقتضا می کند تا رزمندگان‏‎ ‎‏اسلام با اسرای جنگی و پناهندگان با عطوفت و فتوت، به گونه ای اسلامی رفتار کنند که‏‎ ‎‏بحمدالله می کنند، هر چند صدام و صدامیان برخلاف اینان رفتارشان غیرانسانی و سبعانه‏‎ ‎‏باشد، لکن تذکر و تأکید سودمند است. باید جوانان ما و کسانی که عهده دار نگهداری‏‎ ‎‏اسیران و پناهندگان هستند طعم شیرین رحمت و بزرگواری اسلام را به آنان بچشانند و با‏‎ ‎‏آنان آنگونه رفتار کنند که مولای آنها و پیشوای عظیم الشأنشان با بدترین خلق خدا و‏‎ ‎‏جنایتکارترین انسانها ـ ابن ملجم‏‎[6]‎‏ ـ لعنة الله علیه ـ رفتار فرمود، تا اسیران که ضربۀ روحی‏‎ ‎‏خورده اند احساس آرامش و جبران در حکومت اسلامی نمایند، و پس از آزادی در‏

‏سلک مبلغین اسلام و احیاناً فداکاران آن درآیند که این خود خدمت پرارزشی به اسلام‏‎ ‎‏و جمهوری اسلامی است. و چه بسا که این اسیران و پناهندگان با اجبار و تهدید به مرگ‏‎ ‎‏خود و خانواده هایشان به جبهه ها فرستاده شده باشند، چنانچه بعضی از آنها این ادعا را‏‎ ‎‏دارند. و گمان نکنید آن خوی جنایتکاری و سبعیتی که در امثال صدام است، در اینان‏‎ ‎‏باشد. و چه نیکوست که جوانان عزیز و نگهبانان این بازیخوردگان از یک موجود‏‎ ‎‏صدامی یا در خدمت جنایت، یک انسان اسلامی و در خدمت مکتب مقدس قرآن‏‎ ‎‏بسازند، و بدانند که مَنْ اَحْیا نَفْساً فَکَانّما اَحْیَا النّاسَ جَمیعاً‏‎[7]‎‏ و هدایت از بزرگترین مظاهر‏‎ ‎‏احیا است.‏

‏     5ـ امروز دنیا، حتی کوردلان هم، می دانند که ایران از موضع قدرت ـ که موهبت الهی‏‎ ‎‏است ـ صحبت می کند. امروز ایران به آن حرفی که از روز اول گفته است پایبند است. ما با‏‎ ‎‏هیچ کشوری، چه اسلامی و چه غیر اسلامی سرجنگ نداریم و طالب صلح و صفا برای‏‎ ‎‏همه هستیم، و تا کنون نیز به دفاع که برای هرکس فریضه ای است الهی و حقی است‏‎ ‎‏انسانی، برخاسته ایم؛ و هرگز قصد تجاوز به کشورهای دیگر را نداریم. و می خواهیم‏‎ ‎‏کشورهای اسلامی در کنار هم با تعهد اسلامی به دفاع از حقوق مسلمین و کشورهای‏‎ ‎‏اسلامی در مقابل متجاوزان و متجاسران مانند اسرائیل تجاوزگر بایستند. و اگر این‏‎ ‎‏آرزوی دیرینۀ ملت و دولت ایران جامۀ عمل بپوشد هیچ قدرتی هر چند هم بزرگ‏‎ ‎‏نمی تواند به کشورهای اسلامی یا یکی از آنها تجاوز کند یا اعمال قدرت و زور نماید. و‏‎ ‎‏ما صلاح تمام کشورها بویژه کشورهای مجاور و منطقه را در آن می دانیم که برای ارضای‏‎ ‎‏شهوت بلندپروازی و ماجراجویی صدام و منفعت طلبی و سلطه جویی قدرتهایی که او را‏‎ ‎‏به دام و مهلکه انداخته اند خود را به تباهی و هلاکت دنیوی و عذاب الیم اخروی مبتلا‏‎ ‎‏نکنند، و با کشوری که با همۀ مسلمانان جهان می خواهد دست برادری دهد و اخوتی که‏‎ ‎‏خداوند عطا فرموده است به رسمیت بشناسد و جامۀ عمل پوشد به طور مسالمت آمیز‏

‏رفتار نمایند، و از حرکت جنون آمیز صدام عفلقی و عاقبت امر آن عبرت بگیرند و بدانند‏‎ ‎‏که اگر خدای نخواسته قدرت به دست صدام جاه طلب بیفتد، با آنان کمتر از اسرائیل عمل‏‎ ‎‏نخواهد کرد و آن روز پشیمان خواهند شد که گرفتار اسرائیل دوم یا بدتر از او شوند. پس‏‎ ‎‏سزاوار است که این نصیحت اسلامی را بپذیرند و با آتش، بازی نکنند. و سزاوارتر آنکه‏‎ ‎‏با ملت بپاخاستۀ مظلوم در اراضی اشغالی فلسطین هم صدا شده و از تظاهرات و قیام آنان‏‎ ‎‏در مقابل ستمهای اسرائیل پشتیبانی عملی کنند تا همان گونه که ایران با تظاهرات و انقلاب‏‎ ‎‏اسلامی رژیم ستمشاهی را ساقط نمود آنان نیز بر این دیو آدمخوار و غاصب ملحد غلبه‏‎ ‎‏کنند. و امید است که مظلومان مراکز اشغالی به تظاهرات و اعمال ضد صهیونیستی خویش‏‎ ‎‏ادامه دهند تا پیروزی را به دست آورند. از خداوند متعال، تعالی اسلام و هواداران آن را‏‎ ‎‏خواستار و سرنگونی پرچمهای شیطانی را امیدوارم.‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‎ ‎

  • ـ سورۀ احزاب، آیۀ 26.
  • ـ بخشی از آیۀ 4 سورۀ فتح: «و اوست که در دلهای مؤمنین، آرامش فرستاد».
  • ـ آرامش، اطمینان.
  • ـ سورۀ آل عمران، آیۀ 126.
  • ـ بخشی ازآیۀ 83 سورۀ قصص: «فرجام نیک از آنِ پرهیزکاران است».
  • ـ ابن ملجم مرادی، مردی از خوارج که حضرت علی ع را در محراب عبادت و در مسجد کوفه به شهادت رسانید.
  • ـ برگرفته از آیۀ 32 سورۀ مائده: «آن کس که یک نفر را زنده کند، گویی که جامعه ای را زنده کرده است».