سخنرانی
زمان: صبح 18 بهمن 1362 / 4 جمادی الاول 1404
مکان: تهران، حسینیه جماران
موضوع: مصیبتهای کشور در دوران پهلوی ـ هشدار به کشورهای منطقه در مورد حمایت از صدام
حضار: ولایتی، علی اکبر (وزیرامورخارجه) ـ سفرا وکارداران کشورهای خارجی مقیم ایران
بسم الله الرحمن الرحیم
مصائب پنجاه سالۀ سلطنت سیاه پهلوی
متقابلاً از آقایانی که تشریف آورده اند و اظهار لطف کرده اند تشکر عرض می کنم و سلامت و سعادت همه مسلمین دنیا و همه مستضعفین دنیا را از خدای تبارک و تعالی مسئلت می کنم.
ما در طول پنجاه سال سلطنت سیاه پهلوی مصیبتهایی دیدیم، ما دیدیم و شما بعضیتان شنیدید. از اول که رضاخان به ایران آمد با یک صورت ریاکارانه وارد شد و بعد هم تسلط پیدا کرد بر این ملت و شما اگر بخواهید عمق جنایاتی که رضاخان به این ملت کرد بخواهید توجه کنید محتاج به این است که یک کتاب بزرگی را بعضی از دانشمندهای ما بنویسند و عرضه کنند.
در یک جلسه و دو جلسه نمی شود که ما کارهایی که رضاخان با ما کرد بگوییم. با روحانیت آن کرد که مغول با هیچ ملتی نکرده است، با بانوانمان آن ظلمها را کرد که شما نمی توانید بشنوید، با دانشگاه ما آن طور عمل کردند که آنجا را به عقب کشاندند، با ارتش ما آن طور عمل کردند در این طول پنجاه سال و بیشتر از پنجاه سال که ارتش ما را وابسته به غیر کردند، استقلال ما را از بین بردند. آزادی ما در این مملکت هیچ یک نداشتیم. هیچ قشری از اقشار ملت ما آزاد نبود. روحانیون که برای ارشاد مردم می خواستند به منبر بروند، آنها را هم همین قدر هم ممنوع کردند. مجالس ارشاد
روحانیون را تعطیل کردند و فجایعی بجا آورد. زحمتهایی برای این ملت بجا آورد، به کار گذاشت که قابل بیان نیست. بعد از آنکه او را انگلیسها آوردند و به ما مسلط کردند، و بعد از اینکه خود آنها او را بردند، محمدرضا را دولتهای مجتمعشان آوردند به ما مسلط کردند. محمدرضا بدتر از پدرش عمل کرد با ما. تمام حیثیت این ملت را محمدرضا به باد داد. حیثیت اسلامی ما را به باد داد. تمام جهاتی که ما داشتیم، شرافتی که ما داشتیم این به باد داد. این دانشگاه ما را آن طور کرد که هریک که از دانشگاه بیرون آمدند دشمن بودند با این ملت و وابسته بودند به کشورهای دیگری، به غرب. اگر استثنا داشت استثنا بسیار کم داشت. و با کارهایی که این انجام داد از روی حیله بیشتر و عمیقتر بود تا کارهایی که رضاخان کرد. رضاخان همه را قلدری کرد و این با حیله بازی و با سالوسی عمل کرد و همه حیثیت، حیثیات این ملت ما را او به باد فنا داد. ذخایر تحت الارضی ما را به رایگان به ارباب های خودش خصوصاً امریکا داد. جوانهای ما را فاسد کرد، مراکز فحشا در این کشور این قدر زیاد بود که احصا نداشت. مراکز فساد این قدر بود که جوانهای ما را به فساد کشاند. خود آنها عامل فروش هروئین و تریاک و مواد مخدره بودند، و تمام جوانهای ما را به فساد کشاندند.
کاری کردند که ملت ما به جان آمد. ملت ما توانش از بین رفت، و خدای تبارک و تعالی بر این ملت منت گذاشت و قیام کردند، نهضت کردند، انقلاب کردند و در مقابل همۀ قدرتهایی که پشتیبانی می کردند از محمدرضا خصوصاًامریکا، در مقابل همه ایستاد ملت. و با اینکه چیزی در دست نداشت جز ایمان، محمدرضا را کنار زد و یک کشوری را که در تحت سلطۀ امریکا بود از تحت سلطه او بیرون آورد.
ارتشی که با مستشارهای امریکا اداره می شدند و هیچ ارتباطی با ملت نداشتند، برگرداندند به حال اول؛ و آن مستشارها را بیرون کردند. لانه ای را که به اسم سفارت در اینجا بود و محل جاسوسی بود و اسنادش الآن در جلدهای زیادی از کتب پخش شده است، آنجا را بستند و خواستند یک ملتی باشند مستقل، آزاد. نه وابسته به شرق باشند، نه وابسته به غرب.
آزادی خواهی ملت و تبلیغات دشمنان
الآن جرم این ملت این است که می خواهد آزاد باشد، می خواهد انسان باشد، می خواهد سرنوشت خودش به دست خودش باشد. الآن تمام کشورها به استثنای کمی، بر ضد یک همچو کشوری که ملتش قیام کرده است و می خواهد آزاد باشد و می خواهد احکام اسلام در این کشور باشد، مذهبش در این کشور باشد، تمام کشورها به استثنای کمی، بر ضد او قیام کرده اند. تبلیغات، همه می دانید که چه اندازه است. شما در داخل ایران هستید و تبلیغات خارجی را می شنوید. تبلیغات خارجی آن طور هست که شاید شماها هر کدام وجدانتان بیدار باشد ناراحت بشوید. آنها می گویند که در خیابانها بچه ها را به توپ و تفنگ می بندند. تبلیغات [خارجی] می گویند که مردم هیچ آزادی در ایران ندارند. تبلیغات خارجی می گویند هیچ انتخاب آزادی در ایران تحقق پیدا نکرده است. می گویند که اختناقی که در ایران هست در هیچ جای دنیا نیست. هرجا هر فسادی واقع می شود به ایران نسبت می دهند. هر جا مردمش به جان آمده اند و مثل ایران می خواهند قیام کنند بر ضد آنها، آنها را به ایران نسبت می دهند. و آنها می خواهند ایران را از صفحۀ روزگار براندازند، می خواهند جمهوری اسلامی را براندازند. نمی دانند که با یک ملتی که به تمام معنا قیام کرده است و خون خودش را دارد نثار می کند نمی شود این طور عمل کرد.
قدرتهای بزرگ باید طرز تفکرشان را عوض کنند. باید بدانند که دنیا عوض شده است. دنیا دنیای سابق نیست. دنیای سابق نیست که یا انگلستان باید بر همه دنیا حکومت کند یا اروپا یا امریکا و یا شوروی. دنیا امروز نمی پذیرد این را. باید آنها تعدیل کنند کارهای خودشان را. دنیا نمی پذیرد که دو قدرت تمام دنیا را از بین ببرند. دنیا نمی پذیرد که یک اقلیت تمام کشورها را ببلعد. باید اینها در کارهای خودشان یک تجدیدنظر بکنند.
تحمیل جنگ به ایران
جرم ما این بود که می خواستیم آزاد باشیم، می خواهیم خودمان زندگی خودمان را
اداره کنیم و می خواهیم که در تحت قیمومت هیچ دولتی نباشیم. برای این، همه کارها را دارند انجام می دهند. از آن طرف آن همه تبلیغات، از آن طرف این جنگی را ـ که الآن ایشان گفتند که جنگ را به پایان برسانید ـ به ما تحمیل کردند. هر یک از شما آقایان که در اینجا آنوقتی که اول جنگ بود شما بودید اینجا، دیدید که عراق حمله کرد به ایران از هوا، از دریا، از زمین. و عراق گرفت مقدار زیادی از خوزستان را و عراق به واسطه تحریکاتی که از طرف امریکا شد به او، این عمل جنایتکار را انجام داد، و بعد هم که ایران برخاست از جا و جوانهای ما با قدرت ایمان او را از مملکت خودشان بیرون کردند، مگر یک مقدار کمی که الآن در دست آنها هست. الآن هم قدرتها جمع شده اند که این را نگه دارند. می خواهند این غیرانسانی که با ملت خودش و با علمای ملت خودش و با ملت ما این جنایات را کرده، می خواهند حفظش بکنند. آقا می گویند که صلح بکنیم. ما از اول، جنگ با هیچ کس نداشتیم، لکن با صدام صلح نمی توانیم بکنیم.
صدام یک جانی است که به هیچ یک از تعهداتی که می کند اعتبار نیست. او با دولت سابق با اینکه غیرقانونی بود، تعهد کرده بود و آن را به هم زد. او هر روز عوض می کند افکارش را، یک انسانی نیست که بشود با او صلح کرد. شما گمان می کنید که اگر ما با صدام صلح کنیم به این صلح ادامه می دهد؟ یا خیر، می خواهد تجهیز کند خودش را و تقویت کند و دوباره حمله کند. این آدمی است که از اول تا حالا به شهرهای بیچاره عرب نشین، کردنشین، فارس نشین با موشکها حمله کرده، و مع الأسف موشک از شوروی است، از امریکاست و از آن اسفناکتر اینکه دولتهای منطقه بر او کمک می کنند.
هشدار به کشورهای منطقه
ما کراراً به دولتهای منطقه گفته ایم که آقا بیایید با هم دست بدهیم و خودمان را از چنگال ابرقدرتها بیرون کنیم. مظلومها دیگر نمی توانند تحت ظلم ابرقدرتها باشند. الآن
در امریکا هم خود ملت امریکا قبول ندارد این کارهایی را که دارد رئیسشان می کند. الآن مردم امریکا هم عاصی شده اند از دست اینها. دنیا اصلاً به عصیان کشیده شده است. شما دنیای امروز را مثل سابق حساب نکنید. دنیا نمی پذیرد از شما که شما در قصرهای خودتان بنشینید و همه را زیر بار اذیت قرار بدهید و زیرسلطۀ خودتان قرار بدهید. باید فکری بکنید برای خودتان. و دولتهای اسلامی باید فکری برای خودشان بکنند. شما اشخاصی که از طرف دولتهای اسلامی در این کشور هستید به کشورهای خودتان بگویید که یک فکری برای خودتان بکنید. صدام رفتنی است. صدام را ما هم کارش نداشته باشیم، ملت خودش بیرون می کند. او رفتنی هست. فکر بعد از او را برای خودتان بکنید.
ما صلح می خواهیم. ما با همۀ مردم دنیا صلح می خواهیم باشیم. ما می خواهیم مسالمت با همۀ دنیا داشته باشیم. ما می خواهیم در بین مردم دنیا زندگی بکنیم، لکن آنها نمی گذارند ما را.
اگر صدام به ما حمله نکرده بود، ما کاری به عراق نداشتیم. عراق برادر ماست. امروز هم ملت عراق برادر ما هستند. با ملت عراق ما مخالفتی نداریم. اوست که دارد ما را می ترساند که به شهرهای شما [حمله می کنیم]. خوب، شما دیدید همین دو روز که او آن قدر قلدری کرد و گفت شهرهای شما را چه می کنیم و بنا بود دیروز بکند، نکرد. بنا بود امشب بکند، نکرد. معلوم نیست که حالا کی بکند. البته تو دهنی می خورد. لکن باید این کشورهای اسلامی به خود بیایند، توجه کنند به مطلب، خیال نکنند که صدام را نگه می دارند و ما را از دست می دهند برای آنها خوب است. آنها اسلام را نگه دارند. ما اسلام را می خواهیم. اسلام را نگه دارید تا از همه شرهای شرق و غرب نجات پیدا بکنید. من از خدای تبارک و تعالی می خواهم که تمام مظلومین دنیا را از دست ظالمها نجات بدهد. من از خدای تبارک و تعالی می خواهم که دولتهای اسلامی را به خود بیاورد. ملتهای اسلامی را از تحت این فشارها بیرون بیاورد. مظلومین دنیا را از دست ظالم ها نجات بدهد.
و من از شما آقایان می خواهم که شما به ممالک خودتان، به دولت های خودتان
اطلاع بدهید که ایران این طور نیست که اینها می گویند. ایران اختناق ندارد. ما در قصرها ننشسته ایم و دیگران را تحت فشار قرار داده باشیم. ایران همین است که می بینید. نخست وزیرش، وزیرخارجه اش، رئیس جمهورش، رئیس مجلسش، همه یک مردم عادی هستند و با مردم رفیق اند. باید با مردم آشنا شد. دولتها باید با مردم آشنا بشوند. مردم را زیر فشار قرار ندهند. دنیا قبول نمی کند دیگر این را. یک روز یک انفجار حاصل می شود که همه از بین خواهید رفت، آن وقت اشخاص بیچاره ای هم که اینها مظلوم هستند، آنها هم از بین خواهد رفت. و من از خدا می خواهم که به همه دنیا سلامت و به همه دنیا، به کسانی که مظلوم هستند قدرت و سلامت عنایت کند که همه همزیستی داشته باشند. همزیستی مسالمت آمیز با هم داشته باشند.
والسلام علیکم و رحمة الله