‏ یکی از ویژگیهای حاج احمد آقا این بود که در دوران یازده سال رهبری حضرت امام ‏‎‎‎بعد از پیروزی انقلاب سفرهای مکرر و به شکل ناشناس به سراسر ایران، به ویژه مناطق ‏‎‎‎محروم داشتند. به دلیل مشغله زیاد در تهران و حساسیت کاری و همچنین عشق و ‏‎‎‎علاقه ای که می خواستند لحظه ای از امام جدا نشوند، معمولاً این سفرها کوتاه بود، ولی در تمام موارد ناشناخته بود. بعضی وقتها با لباس بسیجی یا به عنوان پاسدار همراه ‏‎‎‎دوستانشان به مناطق محروم می رفتند و بعد از بازگشت مسائل را خدمت امام گزارش می کردند. نامه هایی از ایشان موجود است که گزارش مسائل مردم و مشکلات و درد دلهای ملت را همانگونه که بی واسطه مشاهده کرده و شنیده است، خدمت حضرت امام ارائه کرده است. ‏

‏خدمت به محرومین مهمترین مسأله ای بود که همواره مورد تأکید ایشان بود. حاج سید احمد آقا همیشه خواستار این بودند که کارت افتخاری کمیته امداد امام(س) و بنیاد شهید را بگیرند و این چیزی بود که من بارها از زبان خودشان شنیده بودم. می گفتند: شما‎‎‎‎ ‎‎‎‎‏تعقیب کنید. واقعاً این اعتقاد را داشتند. می گفتند اگر دنبال سعادت دنیا و عاقبت هستید به محرومین رسیدگی کنید و تأکید داشتند که مستقیم سرکشی کنید و درد محرومین را ‏احساس کنید.‏

‏حاج سید احمد آقا خالی از هر گونه تکلف بود. مجلسی که ایشان حضور داشت، ‏محفل انسی بود که هر تازه واردی در همان وهله اول احساس بی تکلفی و سادگی می کرد. ‏‎‎‎خود ایشان تعمد داشت که تکلفها ریخته شود تا فرد بتواند به راحتی در حضور ایشان حرف خود را بزند. ‏

‎ ‎

C:\Users\e.taghizadeh\Desktop\ahmad.16.jpg

‏در دو - سه سال اخیر بخصوص سال 73، حاج احمد آقا در یک حال و هوای دیگری بود. مواقعی که خصوصی خدمت ایشان می رسیدم احساس می کردم که حال و هوای رفتن را دارد. بحثهایی که می کرد، شعرهای عرفانی که گه گاه از شعرای ‏عارف مثل حافظ، سعدی و امام می خواند و تفسیر می کرد این احساس در من تقویت می شد. یک نوع ‏‎‎‎احساس ناشناخته ای که قابل بیان نیست و فقط می توانم بگویم به وضوح احساس ‏‎‎‎می شد که گویی ندای وصل را شنیده است. ‏

‎ ‎

C:\Users\e.taghizadeh\Desktop\ahmad.17.jpg

‏ روزهای بحرانی کسالت حاج سید احمد آقا به سختی خودم را کنترل می کردم، پاهایم می لرزید و نمی توانستم بایستم. ما هم مثل بقیه مردم و همه کسانی که عاشق امام و ‏‎‎‎دلباخته کوی خمینی هستند دشوارترین ساعتهای زندگی را سپری کردیم. ‏

‎ ‎

‏ منبع: خاطره دکتر حمید انصاری به نقل از کتاب گنجینه دل: مجموعه خاطرات یاران در وصف یادگار امام حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی، صص:195-193‏

‎ ‎

. انتهای پیام /*