پرتال امام خمینی(س): مرحوم استاد احمد علی راغب درباره فعالیت های پس از انقلاب خود اینگونه نقل می کند:
فعالیت اصلی من در زمینه موسیقی در سال ۱۳۵۷ و بعد از انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت،زمانی که موسیقی به نوعی تعطیل بود و نمی دانستیم که چه کاری باید بکنیم و از آن حال و هوای شلوغی موسیقی قبل از انقلاب قدری کاسته شده بود. بعد از پیروزی انقلاب به همراه افرادی که قبلاً در ارکستر سازهای ملی همکاری داشتند، مجدداً وارد رادیو شدیم و گروهی را تشکیل دادیم به عنوان ارکستر سازهای ملی. ما توانستیم یک سری سرود بسازیم، البته ما نمونه ای نداشتیم و فقط یک سرود مرغوب به قول استاد خالقی، مباشر مرحوم استاد گل گلاب، «ای ایران ای مرز پر گهر» نمونه بارز آن بود در آرشیو چیز دیگری نداشتیم و در نتیجه ما خودمان به صورت خودجوش راهی را پیدا می کردیم.
اوایل انقلاب حال و هوای پیام های خاص خودش را داشت و واژه های جدیدی در بین جامعه مطرح بود. به خصوص که انقلاب ما، انقلابی اسلامی بود و واژه های مربوط به مبانی فقهی و اسلامی در شعارهای مردم و مسئولان و امام مطرح بود. دستور این بود که شعر و پیام های سرود باید از اهمیت بالایی برخوردار باشد. جامعه ما باید با شعر ارتباط برقرار کرده باشد و پیام های شعر را بگیرد. در نتیجه ما تصمیم گرفتیم که از شعارهای راهپیمایی ها و پشت بام ها استفاده کنیم. ضمناً موسیقی ما باید به حال و هوای سرود نزدیک می شد، طوری که حتی نظامیان بتوانند با کار ما رژه بروند و ضمن ایجاد تحرک، جامعه، را یکپارچه نگه دارد.
اولین سرودی که من ساختم، درباره دکتر علی شریعتی بود به نام "معلم مجاهد" که مورد استقبال قرار گرفت. پشت بند آن، سرود دیگری با عنوان "بانگ آزادی" بود که برگرفته از شعار مردمی «الله اکبر خمینی رهبر» بود که شعرش را استاد حمید سبزواری گفته بود. این سرود اولین بار در نوروز سال ۵۸ بعد از پیام نوروزی حضرت امام پخش شد و خیلی ها فکر کردند که شاید سرود جدید، سرود ملی انقلاب ایران باشد. این سرود از طرف مسئولان وقت خیلی مورد تأیید قرار گرفت و به ما امکانات و تجهیزات بیشتری دادند . ساخته های بنده بر مبنای فهرست آثار من در آرشیو صدا و سیما، بالغ بر ۲۵۰ قطعه آهنگ هست که بیشترین اشعار آن ها از استاد سبزواری و بیشتر خوانندگی اش هم با آقای گلریز بوده است، ما یک مثلث هنری را با هم تشکیل داده بودیم.
.
انتهای پیام /*