مجله نوجوان 48 صفحه 7

علمی تراشه ای که افکار انسان را می خواند ترجمه : دلارام کارخیران زندگی با معلولیّت ، مخصوصا معلولیتهای حرکتی شدید ، بسیار مشکل است. قطع نخاع ، یکی از عوامل اصلی محدودکننده حرکت انسانهاست و کسانی که در اثر ضربه ، سقوط و یا جنگ دچار این عارضه بدون بازگشت شده اند ، بسته به جایی که نخاع از آن قطع شده ، توانایی حرکت دادن بعضی از اندامهایشان را از دست می دهند. در نگاه کلی ، دو جور قطع نخاع اصلی داریم . 1. قطع نخاع از ناحیه کمر که منجر به فلج و از کارافتادگی پاها می شود. 2. قطع نخاع از ناحیه گردن که در این حالت دستهای فرد بیمار هم مثل پاهایش از حرکت بازمی مانند. افراد گروه دوم بدون کمک دیگران و وسایل کمکی فراوان قادر به ادامه حیات و انجام معمولی ترین کارهای روزمره نیستند. متیونیگل ، جوان 25 ساله ای است که در سال 2001 در یک درگیری خیابانی صدمه دید و از ناحیه گردن به پایین فلج شد. تا اینجای جریان نه تنها غم انگیز است ، بلکه خیلی هم علمی به نظر نمی رسد ولی ماجرای متیو ادامه دارد. در تابستان سال 2004 ، پزشکان بیمارستان نیوانگلند سانیای ، تراشه ای را در مغز متیو کار گذاشتند. این تراشه قطعه الکترونیکی بود که می توانست تا حدودی افکار متیو را بخواند. این تراشه با این قابلیت به متیو این امکان را داد که برخی وسایل خانه را با فکر کردن کنترل کند. *** این تراشه در واقع می تواند افکار متیو را بخواند و آنها را برای رمزگشایی به یک رایانه بفرستد. حالا متیو به لطف این دستگاه و نرم افزارهایی که به وسایل خانگی اش وصل شده است ، می تواند با فکر کردن تلویزیون را روشن و خاموش کند ، کانالها را عوض کند و یا صداها را کم و زیاد کند. سالها قبل از معلولیت متیو ، دانشمندان سرگرم طراحی و توسعه سیستمی بودند که به معلولان امکان دهد وسایل خانگی را با مغزشان کنترل کنند. مطالعات نشان داده است که میمونها می توانند یک رایانه را به کمک الکترودهایی که در مغزشان کاشته می شود ، کنترل کنند. بعد از تجربه متیو ، چهار نفر که دو نفر از آنها افرادی نیمه معلول در صندلی چرخدار بودند با به سر کردن کلاهی مجهز به 64 الکترود که امواج مغزی را دریافت می کرد ، موفق شدند مکان نمای رایانه (cursor) را حرکت دهند. شاید این اتفاق بعدها جنبه درمانی خود را از دست بدهد و صورتی عام پیدا کند. فکر کنید چقدر جالب است تا از خیابان به وسیله رایانه تان برای دوستتان پیغام بفرستید ، آن هم فقط با فکر کردن به پیغام گذاشتن و فکر کردن به پیغام. تراشه ای که برای متیو ساخته شده و Brain Gate نام دارد شامل تقریبا 100 الکترود به باریکی موی سر است که در عمق یک میلیمتری بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکت است ، کار گذاشته شده است. اطلاعات جمع آوری شده توسط الکترودها ، به رایانه ای که علائم مغزی را تحلیل می کند منتقل می شود. این علائم برای به حرکت درآوردن مکان نما ، ترجمه و تعبیر می شوند و به کاربر امکان می دهد با فکر کردن ، وسایلی مانند رایانه شخصی را کنترل کند. پرفسور جان دانوهو - عصب شناس - در دانشگاه براون در روآیلند ، یکی از دانشمندانی است که در ساخت این دستگاه ، دست داشته است. او می گوید : صفحه کامپیوتری درواقع مثل یک دستگاه کنترل از راه دور تلویزیون است ، کاربر تنها کافی است که مکان نما را با فکر کردن روی یکی از گزینه ها ببرد و این معادل همان کلیک کردن روی آن گزینه است. متیو همچنین امکان یافته است با استفاده از افکارش ، یک بازوی خودکار و یک دست مصنوعی را برای برداشتن یک شی از دست شخصی دیگر و گذاشتن آن در دست یک شخص ثالث کنترل کند. پرفسور داناهیو امیدوار است که پیوندهایی مانند این در نهایت به افراد معلول امکان دهد تا بار دیگر بازوها و پاهایشان را به کار گیرند. هدف بلندمدت پرفسور ، طراحی دستگاهی در ابعاد یک تلفن همراه است که با باتری کار می کند و می تواند عضلات بیمار را به کار اندازد. کاری که با دانش امروز ما ، بسیار دشوار به نظر می رسد. نوجوانان دوست