مجله نوجوان 63 صفحه 3

سرمقاله عالمی از نو بباید ساخت و زنو آدمی حافظ علیه الرّحمه می گوید : بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم حالا اگر قرار باشد طرح نویی دراندازیم چه وقت بهتر از همین شروع فصل بهار و بعد از تعطیلات نوروزی ؟ اصلاً حالا که باغ و گلستان لباس نو به تن کرده اند و دنیا کلی نو شده است و سال به این کهنگی هم نو شده است ، چرا من و تو نو نشویم ؟ مگر من و تو از این درخت و گل و بلبل چی کم داریم ؟ نو شدن به این معنا که آدم دیگری شویم و آدم دیگری بشویم دقیقاً به این معنی که آدم بهتری بشویم . آدم بهتری شدن کار سختی نیست فقط چند تا مرحله دارد . مرحلۀ اول آدم بهتری شدن این است که خودمان را درست و حسابی بشناسیم ؛ یعنی دقیقاً ببینیم چه صفت های بدی را داریم و چه صفت های خوبی را نداریم . مرحلۀ بعدی این است که صفت های بدی را که داریم از خودمان دور کنیم و مرحلۀ آخر این است که سعی کنیم صفت های خوبی را که نداریم داشته باشیم . به همین سادگی . برای بهتر شدن مسلماً تعدادی تصمیمات جدید هم می گیریم که باید مواظب باشیم دیو تنبلی ما را از انجام دادن آن ها باز ندارد . قول می دهم که اینطوری به زودی آدم شویم . یک آدم درست و حسابی ! گمان کنم پینوکیو هم همینجوری آدم شد .