مجله کودک 99 صفحه 11

زنگ تفریح در تاریخ آموزش و پرورش جهان، بالاترین رقم حقالتدریس را شخصی به نام دکتر «رونالد دانته» دریافت کرده است. او برای تدریس یک دوره فشرده و دو روزه درباره «خواب درمانی» (معالجه بعضی بیماریها با استفاده از خواب) ساعتی ۱۹۲،۵۰۰ دلار حقالتدریس گرفته است. یعنی حدود ۱۵۴ میلیون تومان! کارنامه ما امروز هم خانم معلم نداریم. الان چهار روز است که ما معلم نداریم، ناظم مدرسه میگوید: «خانم معلم مریض است.» خانم مدیر میگوید: «کارنامه سلامت خانم معلم را دکترها باید بدهند. همان طور که کارنامه قبولی بچهها را معلمها میدهند.» اما یک ماه گذشت و خانم معلم نیامد، دو ماه گذشت و خانم معلم نیامد. سال به آخر میرسید که باز خانم معلم نیامد. پس چه کسی کارنامه قبولی ما را میدهد؟ امروز مدرسه مثل روزهای تعطیل است. بیچاره خانم معلم مرده است. انگار دکترها کارنامه سلامت خانم معلم را ندادند! کارنامه ما چطور میشود؟ کی کارنامه ما را میدهد؟ شورای معلمان اکبر آتشافروز اگر یک بار دیگر جوان شوم و بخواهم شغلی را انتخاب کنم، شغل معلمی را برمیگزینم. زیرا معنویتها، عاطفهها، صمیمتها حتی خشم و قهر دانشآموزان، همه خاطره است. به یاد دارم در سال اول خدمتم در آموزش و پرورش، پس از کار در یک روستا به مرکز بخش منتقل شدم. آخرین روزهای شهریور برای خداحافظی از دانشآموزان و اهالی به روستا رفتم. بچهها از انتقال من خبردار شدند و همه به مدرسه آمده بودند. هنگامی که به آنها گفتم فردا باید از ده شما به مرکز بخش بروم، قلبهای پاکشان از این خبر آزرده شد. چارهای نبود، بالاخره خداحافظی کردم و از آنها خواستم روانه منزل خود شوند. فردا صبح با شگفتی صحنهای را دیدم که تحت تاثیر آن اشک ریختم. همه بچهها، زودتر از هر روز به مدرسه آمده بودند. گویا خداحافظی دیروز قلب مهربان آنها را راضی نکرده بود. چند نفر از آنها الاغی با خود آورده بودند. وسایل مختصر را با کمک و یاری آنها جمع کردم و بر روی الاغ گذاشتم و به راه افتادم. اما بچهها دستبردار نبودند. تا فاصله زیادی از جاده با قدمهای صمیمی و هقهق گریههای معصومانه خود مرا بدرقه کردند. در آن لحظهها، شکوه و عظمت احساس پاک بچهها و اهمیت شغلی را که انتخاب کرده بودم. بیشتر احساس میکردم.