مجله کودک 182 صفحه 10

طعم خوب نان «امیر محمد لاجورد» آقا پسری بود بسیار بهانه­گیر. هر چقدر بگویید از غذا ایراد می­گرفت. روزی کاسه صبر پدر لبریز شد و او را به دست عمویش سپرد تا او را نصیحت و ادب کند. عمو او را به خانه­اش برد و دو روز به او گرسنگی داد تا آنجا که آقا پسر از شدت گرسنگی و ضعف دیگر حتی نای «عموجان گرسنمه، عموجان گرسنمه» گفتن را هم نداشت. عاقبت عمو در زمانی که خودش صلاح دید، تکه نان خشکیده­ای به او داد و آن آقا پسر، هم آنرا با اشتهای تمام خورد. عمو هم به خیال اینکه برادرزاده­اش دیگر درست شده است او را به خانه پدرش برگرداند. اما از فردا همان آش بود و همان کاسه. پدر دوباره شکایت به عمو برد و عمو هم آمد تا پسر را دوباره با خود ببرد که آقا پسر فریاد برآورد:«آخه عموجان، اینها از آن نان خوشمزه­هایی که شما دادید به من نمی­دهند تا بخورم.» این قصه­ای بود که پدر من بارها و بارها و خیلی هم بیشتر از آن برایم تعریف کرده بود. شاید همین باعث شده تا سعی کنم هر بار تکه نانی در دهان می­گذارم طعم آنرا حس کنم. شما چطور؟ از آن دسته بچه­هایی هستید که طعم خوب نان را احساس می­کنند یا از آن دسته که هله هوله­هایی جورواجور ذائقه آنها را تغییر داده است؟ برویم به دیدار آقای «شهنواز برزگر». نانوایی هستم. نان از چه چیزهایی درست شده؟ آرد، آب، مایع و نمک. مایع چیست؟ آنرا به خمیر می­زنیم تا اصطلاحاً خمیر به عمل بیاید. شکل آن شبیه دانه­های عدس است. آنرا داخل آب جوش می­ریزیم تاحل شود. بعد از حدود 10 دقیقه به عمل می­آید. قبلاً از جوش شیرین برای این کار چند سال سن دارید؟ چه شغل­های دیگری داشته­اید؟ 38 ساله هستم. همیشه هم نانوا بوده­ام. همیشه هم در لواشی کار کرده­ام. ابتدا کارم را به عنوان چانه­گیر شروع کردم. بعد از یکسال نان پهن می­کردم و بعد هم شاطر شدم. در نانوایی­های مختلفی در شهرهای رشت، جوبین، رودبار،لوشان و هرزویل کرا کرده­ام والآن مدت 14 سال است که خودم صاحب یکی از جدیدترین خودروهای زرهی که اتریش آنرا تولید می­کند، «پاندور» نام دارد که در دو سری A و B تولید می­شود. تفاوت هر دو سری در طراحی شکل بیرونی آنهاست. خودروی زرهی پاندور به مسلسل 7/12 میلی­متری، نارنجک دودزا و اسلحه خودکار کانن 35 میلی­متری مجهز است.