مجله کودک 349 صفحه 13

مورد گیاهان داشت. بعد از استقرار این ایستگاه در مدار، اولین خدمه­ای که راهی ایستگاه شدند به دلیل نقص فنی در سیستم اتصال نتوانستند وارد این ایستگاه شوند. این افراد چگونه خود را به یک ایستگاه فضایی می­رسانند؟ توسط فضاپیماهای سرنشین­دار، بعضی از فضاپیماها به گونه­ای طراحی شده­اند که می­توانند وسایل و تجهیزات را با خود حمل کرده و به ایستگاه برسانند. طراحی بعضی از فضاپیماها به گونه­ای است که می­توانند انسان را به ایستگاه ببرند و یا اینکه آنها را به زمین بازگردانند. فضاپیماهای سایوز این مأموریت را داشتند که انسان را به ایستگاه فضایی سالیوت برسانند. در فضا چگونه از فضاپیما خارج شده و به داخل ایستگاه می­روند؟ بعد از اتصال فضاپیما به ایستگاه، و بعد از باز شدن دریچه­ها، فضانوردان از دهلیزهای ارتباطی بین فضاپیما و ایستگاه عبور کرده و وارد ایستگاه می­شوند. اینگونه سفرها باید خیلی هم خطرناک باشند. بله و گاهی هم حوادث رخ می­دهند. اگرچه قبل از انجام چنین سفرهایی، محاسبات بسیار دقیقی انجام می­شود و بارها و بارها آزمایشات گوناگون صورت می­گیرد ولی باز هم ممکن است حوادثی پیش بیاید. بعد از اینکه هدف از ساخت ایستگاههای فضایی چیست؟ ایستگاه­های فضایی در حقیقت جاهایی هستند که برای استقرار انسان در فضا ساخته می­شوند. مکانی که انسان بتواند در آنجا مستقر شود و به تحقیق بپردازد. آیا یک ایستگاه فضایی نمی­تواند خودکار باشد و بدون حضور انسان به کار خود ادامه دهد؟ در زمینه فن­آوری فضایی خیلی از دستگاه­ها به صورت خودکار هستند. به عنوان مثال یک فضاپیمای بدون سرنشین به فضا فرستاده می­شود که به طور خودکار عمل می­کند و هر کنترل لازم نیز از زمین انجام می­شود. یک ایستگاه فضایی را هم می­توان به صورتی ساخت که در مدار باقی بماند و خیلی از وظایف خود را انجام دهد بدون اینکه نیازی به حضور انسان داشته باشد اما هدف از ساخت یک ایستگاه فضایی این است که انسان بتواند در فضا زندگی کند و حضورش را در آنجا حفظ کند. اولین ایستگاه فضایی در چه سالی ساخته شد؟ اولین ایستگاه فضایی دنیا را اتحاد جماهیر شوروی سابق (روسیه فعلی) حدود 36 سال قبل در فضا مستقر کرد و سالیوت- 1 نام داشت. یک ایستگاه فضایی تک بخشی بود که داخل خود، آزمایشگاهیرا به منظور تحقیق در نام جاندار: خرچنگ عنکبوتی اندازه: حدود 5 سانتی­متر گستردگی: مدیترانه و شمال اقیانوس اطلس، زیستگاه: سواحل شنی و نیمه صخره­ای (عمق 40 تا 400 متری آب) تغذیه: جلبک، لاشه حیوانات دریایی