مجله کودک 421 صفحه 10

شادی حق بچههاست امیرمحمد لاجورد قسمت دوم حاجی فیروز خود را سیاه می کند تا در شروع سال نو به ما شادی می بخشد. یک دلقک هم با چسباندن توپ روی بینی خود و پوشیدن لباسی بامزه، سعی در خندادن ما دارد. کمدینهای سینما و تئاتر و تلویزیون هم از تمام توان خود برای خندادن ما استفاده می کنند، از نحوه راهرفتنی خاص تا چاق بودن مفرط، و خود را به لالی زدن تا قبول ایفای نقش یک هالو. اما در پس خندهای که آنهابه ما میبخشند یک واقعیت کوچولو نیز قرار دارد، بیشتر آنها می خندانند تا از این راه پولی به دست آورند. اما این هفته، همیشه به این شکل نیست و گاهی هدف از خنداندن، چیزهای بزرگترین است. به بهانه انتشا رمجدد بچهها گل آقا، البته به صورت فصلنامه، گفت و گویی با آقای علی زراندوز، سردبیر این نشریه انجام دادیم که هفته گذشته بخش اول آن را خواندید. این هفته ادامه دیدار با ایشان را پی میگیریم. به نظر شما عملکرد بچهها گل آقا به عنوان تنها نشریه طنز و کاریکاتور برای بچهها چگونه بوده است؟ به هر حال این نشریه رقیبی نداشته است و همین مسئله داوری را دربارهاش سخت می کند. این که نشریه ای دیگر ار نمیتوان با این رویکرد پیدا کرد واقعیتی است که هم میتواند تلخ باشد و هم شیرین. هم خوب باشد و هم بد. ما از تجربیات دیگران نمی توتانستیم استفاده کنیم چون تجربهای در این زمینه وجود نداشت. هر کاری که می کردیم اولین تجربه ها در این حیطه بود. البته از تجربیات بزرگان طناز که سالها در زمینههای شعرفقصه ، داستان و ... زحمت کشیدهاند استفادههای زیادی کردهایم اما جمع کردن آثار طنز برای بچهها در قالب مجموعه یک مجله تجربهای نو محسوب می شد. تجربه ای که خالی از مشکل هم نبوده است. تصمیم هم نداشتیم که به یک فرمول خاص برسیم. و سالها نشریه را طبق آن فرمول تولید از سال 1955 به بعد، اتفاق تازهای برای تام افتاد. در طراحیها و رنگ آمیزی، رنگ پوست تام، تیره تر و خطوط اطراف بدنش ضخیمتر شد. در این صحنه که از فیلم" آن مادرم است" برداشته شده، چنین تغییری را می بینید