در آن شرایط، حضرت امام در مدرسه فیضیه قم، درس اخلاق گذاشتند که در جلسههای آن، مردم را موعظه و نصیحت میکردند. کمکم عده حاضران در این جلسهها زیاد شد و علما و بازاریها و حتی مردم عادی از شهرهای مختلف برای شرکت در این درس خود را به قم میرساندند.
کار به جایی رسید که ماموران رضاخان، طبق نقشهای حساب شده، به مدرسه فیضیه ریختند و تقاضای تعطیل درس را کردند. اما امام فرمودند:
من تعطیل نمیکنم. اگر شما بیایید و جلوگیری کنید، من دیگر تکلیف ندارم. اما تا وقتی که من قدرت داشته باشم، تکلیف ایجاب میکند که این درس را ادامه دهم.
سرانجام درس به مدرسهی دیگر در قم منتقل شد. در درس اخلاق حضرت امام، علاوه بر طلاب و اهل علم، دیگر طبقات مردم هم شرکت میکردند. گاهی اوقات سخنان امام بر حاضران چنان اثر میگذاشت که اشکها بر روی گونهها جاری میشد و صداها به گریه بلند میشد.
خوب و آبدار پر کرد و راهیِ یک سفر طولانیِ بازرگانی شد. تا چند ساعت همه چیز خوب بود، اما ناگهان توفان شدیدی آغاز شد و دریا را به موج انداخت و همه چیز را به هم ریخت. کشتی در خطرِ غرق
مجلات دوست کودکانمجله کودک 514صفحه 5