پذیرش قطعنامۀ 598

‏‏پذیرش قطعنامۀ 598‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏یکسانی شکست و‏‎ ‎‏پیروزی نزد شهیدان‏

‏‏پدران و مادران و همسران و خویشاوندان شهدا، اسرا، مفقودین، و‏‎ ‎‏معلولین ما توجه داشته باشند که هیچ چیزی از آنچه فرزندان آنان به‏‎ ‎‏دست آورده اند کم نشده است. فرزندان شما در کنار پیامبر اکرم و ائمۀ‏‎ ‎‏اطهارند. پیروزی و شکست برای آنها فرقی ندارد. امروز روز هدایت‏‎ ‎‏نسلهای آینده است. کمربندهاتان را ببندید که هیچ چیز تغییر نکرده‏‎ ‎‏است. امروز روزی است که خدا اینگونه خواسته است. و دیروز خدا‏‎ ‎‏آنگونه خواسته بود. و فردا ان شاءالله روز پیروزی جنود حق خواهد‏‎ ‎‏بود. ولی خواست خدا هر چه هست ما در مقابل آن خاضعیم. و ما تابع‏
‏‎

‎

‏‏امر خداییم؛ و به همین دلیل طالب شهادتیم. و تنها به همین دلیل است‏‎ ‎‏که زیر بار ذلت و بندگی غیرخدا نمی رویم. البته برای ادای تکلیف‏‎ ‎‏همۀ ما موظفیم که کارها و مسائل مربوط به خودمان را به بهترین وجه‏‎ ‎‏و با درایت و دقت انجام دهیم.(1051)‏

‏‏29 / 4 / 67‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏عوامل قبول‏‎ ‎‏قطعنامه از سوی‏‎ ‎‏امام‏

‏‏در مورد قبول قطعنامه که حقیقتاً مسألۀ بسیار تلخ و ناگواری برای‏‎ ‎‏همه و خصوصاً برای من بود، این است که من تا چند روز قبل معتقد‏‎ ‎‏به همان شیوۀ دفاع و مواضع اعلام شده در جنگ بودم و مصلحت‏‎ ‎‏نظام و کشور و انقلاب را در اجرای آن می دیدم؛ ولی به واسطۀ‏‎ ‎‏حوادث و عواملی که از ذکر آن فعلاً خودداری می کنم، و به امید‏‎ ‎‏خداوند در آینده روشن خواهد شد و با توجه به نظر تمامی‏‎ ‎‏کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور، که من به تعهد و‏‎ ‎‏دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش بس‏‎ ‎‏موافقت نمودم؛ و در مقطع کنونی آن را به مصلحت انقلاب و نظام‏‎ ‎‏می دانم. و خدا می داند که اگر نبود انگیزه ای که همۀ ما و عزت و اعتبار‏‎ ‎‏ما باید در مسیر مصلحت اسلام و مسلمین قربانی شود، هرگز راضی‏‎ ‎‏به این عمل نمی بودم و مرگ و شهادت برایم گواراتر بود. اما چاره‏‎ ‎‏چیست که همه باید به رضایت حق تعالی گردن نهیم. و مسلّم ملت‏‎ ‎‏قهرمان و دلاور ایران نیز چنین بوده و خواهد بود. ‏

‏‏     من در اینجا از همۀ فرزندان عزیزم در جبهه های آتش و خون که‏‎ ‎‏از اول جنگ تا امروز به نحوی در ارتباط با جنگ تلاش و کوشش‏‎ ‎‏نموده اند، تشکر و قدردانی می کنم. و همۀ ملت ایران را به هوشیاری‏‎ ‎‏و صبر و مقاومت دعوت می کنم. در آینده ممکن است افرادی آگاهانه‏
‏‎

‎‏یا از روی ناآگاهی در میان مردم این مسأله را مطرح نمایند که ثمرۀ‏‎ ‎‏خونها و شهادتها و ایثارها چه شد. اینها یقیناً از عوالم غیب و از فلسفۀ‏‎ ‎‏شهادت بیخبرند و نمی دانند کسی که فقط برای رضای خدا به جهاد‏‎ ‎‏رفته است و سر در طبق اخلاص و بندگی نهاده است حوادث زمان به‏‎ ‎‏جاودانگی و بقا و جایگاه رفیع آن لطمه ای وارد نمی سازد. و ما برای‏‎ ‎‏درک کامل ارزش و راه شهیدانمان فاصلۀ طولانی را باید بپیماییم و در‏‎ ‎‏گذر زمان و تاریخ انقلاب و آیندگان آن را جستجو نماییم. مسلّم خون‏‎ ‎‏شهیدان، انقلاب و اسلام را بیمه کرده است. خون شهیدان برای ابد‏‎ ‎‏درس مقاومت به جهانیان داده است. و خدا می داند که راه و رسم‏‎ ‎‏شهادت کور شدنی نیست؛ و این ملتها و آیندگان هستند که به راه‏‎ ‎‏شهیدان اقتدا خواهند نمود. و همین تربت پاک شهیدان است که تا‏‎ ‎‏قیامت مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان‏‎ ‎‏خواهد بود. خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند! خوشا به حال آنان‏‎ ‎‏که در این قافلۀ نور جان و سر باختند! خوشا به حال آنهایی که این‏‎ ‎‏گوهرها را در دامن خود پروراندند!‏

‏‏     خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان‏‎ ‎‏باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت‏‎ ‎‏ما هنوز در آغاز راه مبارزه اند و نیازمند به مشعل شهادت؛ تو خود این‏‎ ‎‏چراغ پرفروغ را حافظ و نگهبان باش. خوشا به حال شما ملت! خوشا‏‎ ‎‏به حال شما زنان و مردان! خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودین و‏‎ ‎‏خانواده های معظم شهدا! و بدا به حال من که هنوز مانده ام و جام‏‎ ‎‏زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشیده ام، و در برابر عظمت و فداکاری‏‎ ‎‏این ملت بزرگ احساس شرمساری می کنم. و بدا به حال آنانی که در‏‎ ‎‏این قافله نبودند! بدا به حال آنهایی که از کنار این معرکۀ بزرگِ جنگ و‏‎ ‎‏شهادت و امتحان عظیم الهی تا به حال ساکت و بی تفاوت و یا‏
‏‎

‎‏انتقادکننده و پرخاشگر گذشتند! ‏

‏‏     آری، دیروز روز امتحان الهی بود که گذشت. و فردا امتحان‏‎ ‎‏دیگری است که پیش می آید. و همۀ ما نیز روز محاسبۀ بزرگتری را در‏‎ ‎‏پیش رو داریم. آنهایی که در این چند سالِ مبارزه و جنگ به هر دلیلی‏‎ ‎‏از ادای این تکلیف بزرگ طفره رفتند و خودشان و جان و مال و‏‎ ‎‏فرزندانشان و دیگران را از آتش حادثه دور کرده اند مطمئن باشند که‏‎ ‎‏از معاملۀ با خدا طفره رفته اند، و خسارت و زیان و ضرر بزرگی‏‎ ‎‏کرده اند که حسرت آن را در روز واپسین و در محاسبۀ حق خواهند‏‎ ‎‏کشید. که من مجدداً به همۀ مردم و مسئولین عرض می کنم که حساب‏‎ ‎‏اینگونه افراد را از حساب مجاهدان در راه خدا جدا سازند؛ و نگذارند‏‎ ‎‏این مدعیان بی هنر امروز و قاعدین کوته نظر دیروز به صحنه ها‏‎ ‎‏برگردند. ‏

‏‏     من در میان شما باشم و یا نباشم به همۀ شما وصیت و سفارش‏‎ ‎‏می کنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد.‏‎ ‎‏نگذارید پیشکسوتانِ شهادت و خون در پیچ و خم زندگی روزمرۀ‏‎ ‎‏خود به فراموشی سپرده شوند. اکیداً به ملت عزیز ایران سفارش‏‎ ‎‏می کنم که هوشیار و مراقب باشید، قبول قطعنامه از طرف جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی ایران به معنای حل مسألۀ جنگ نیست. با اعلام این تصمیم،‏‎ ‎‏حربۀ تبلیغات جهانخواران علیه ما کند شده است؛ ولی دورنمای‏‎ ‎‏حوادث را نمی توان به طور قطع و جدی پیش بینی نمود. و هنوز‏‎ ‎‏دشمن از شرارتها دست برنداشته است؛ و چه بسا با بهانه جوییها به‏‎ ‎‏همان شیوه های تجاوزگرانۀ خود ادامه دهد. ما باید برای دفع تجاوز‏‎ ‎‏احتمالی دشمن آماده و مهیا باشیم. و ملت ما هم نباید فعلاً مسأله را‏‎ ‎‏تمام شده بداند. البته ما رسماً اعلام می کنیم که هدف ما تاکتیک جدید‏‎ ‎‏در ادامۀ جنگ نیست. چه بسا دشمنان بخواهند با همین بهانه ها‏
‏‎

‎‏حملات خود را دنبال کنند. نیروهای نظامی ما هرگز نباید از کیْد و‏‎ ‎‏مکر دشمنان غافل بمانند. در هر شرایطی باید بنیۀ دفاعی کشور در‏‎ ‎‏بهترین وضعیت باشد. مردم ما، که در طول سالهای جنگ و مبارزه‏‎ ‎‏ابعاد کینه و قساوت و عداوت دشمنان خدا و خود را لمس کرده اند،‏‎ ‎‏باید خطر تهاجم جهانخواران در شیوه ها و شکلهای مختلف را‏‎ ‎‏جدیتر بدانند. و فعلاً چون گذشته تمامی نظامیان، اعم از ارتش و سپاه‏‎ ‎‏و بسیج در جبهه ها برای دفاع در برابر شیطنت استکبار و عراق به‏‎ ‎‏مأموریتهای خود ادامه دهند. در صورتی که این مرحله از حادثۀ‏‎ ‎‏انقلاب را با همان شکل خاص و مقررات مربوط به خود پشت سر‏‎ ‎‏گذاردیم برای بعد از آن و سازندگی کشور و سیاست کل نظام و‏‎ ‎‏انقلاب تذکراتی دارم که در وقت مناسب خواهم گفت. ولی در مقطع‏‎ ‎‏کنونی به طور جدّ از همۀ گویندگان و دست اندرکاران و مسئولین‏‎ ‎‏کشور و مدیران رسانه ها و مطبوعات می خواهم که خود را از‏‎ ‎‏معرکه ها و معرکه آفرینیها دور کنند؛ و مواظب باشند که ناخودآگاه‏‎ ‎‏آلت دست افکار و اندیشه های تند نگردند؛ و با سعۀ صدر در کنار‏‎ ‎‏یکدیگر مترصد اوضاع دشمنان باشند. ‏

‏‏     در این روزها ممکن است بسیاری از افراد به خاطر احساسات و‏‎ ‎‏عواطف خود صحبت از چراها و بایدها و نبایدها کنند. هر چند این‏‎ ‎‏مسأله به خودی خود یک ارزش بسیار زیباست، اما اکنون وقت‏‎ ‎‏پرداختن به آن نیست. چه بسا آنهایی که تا دیروز در برابر این نظام‏‎ ‎‏جبهه گیری کرده بودند و فقط به خاطر سقوط نظام و حکومت‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی ایران از صلح و صلح طلبی به ظاهر دم می زدند،‏‎ ‎‏امروز نیز با همان هدف سخنان فریبندۀ دیگری را مطرح نمایند؛ و‏‎ ‎‏جیره خواران استکبار، همانها که تا دیروز در زیر نقاب دروغین‏‎ ‎‏صلح، خنجرشان را از پشت به قلب ملت فرو کرده بودند، امروز‏
‏‎

‎‏طرفدار جنگ شوند. و ملیگراهای بی فرهنگ برای از بین بردن خون‏‎ ‎‏شهدای عزیز و نابودی عزت و افتخار مردم، تبلیغات مسموم خویش‏‎ ‎‏را آغاز نمایند. که ان شاءالله ملت عزیز ما با بصیرت و هوشیاری‏‎ ‎‏جواب همۀ فتنه ها را خواهد داد.‏

‏‏     من باز می گویم که قبول این مسأله برای من از زهر کشنده تر‏‎ ‎‏است؛ ولی راضی به رضای خدایم و برای رضایت او این جرعه را‏‎ ‎‏نوشیدم. و نکته ای که تذکر آن لازم است این است که در قبول این‏‎ ‎‏قطعنامه فقط مسئولین کشور ایران به اتکای خود تصمیم گرفته اند. و‏‎ ‎‏کسی و کشوری در این امر مداخله نداشته است. ‏

‏‏     مردم عزیز و شریف ایران، من فرد فرد شما را چون فرزندان‏‎ ‎‏خویش می دانم. و شما می دانید که من به شما عشق می ورزم؛ و شما را‏‎ ‎‏می شناسم؛ شما هم مرا می شناسید. در شرایط کنونی آنچه موجب امر‏‎ ‎‏شد تکلیف الهی ام بود. شما می دانید که من با شما پیمان بسته بودم که‏‎ ‎‏تا آخرین قطرۀ خون و آخرین نفس بجنگم؛ اما تصمیم امروز فقط‏‎ ‎‏برای تشخیص مصلحت بود؛ و تنها به امید رحمت و رضای او از هر‏‎ ‎‏آنچه گفتم گذشتم؛ و اگر آبرویی داشته ام با خدا معامله کرده ام.‏‎ ‎‏عزیزانم، شما می دانید که تلاش کرده ام که راحتی خود را بر رضایت‏‎ ‎‏حق و راحتی شما مقدّم ندارم. خداوندا، تو می دانی که ما سر سازش با‏‎ ‎‏کفر را نداریم.‏

‏‏     خداوندا، تو می دانی که استکبار و امریکای جهانخوار گلهای باغ‏‎ ‎‏رسالت تو را پرپر نمودند. خداوندا، در جهان ظلم و ستم و بیداد، همۀ‏‎ ‎‏تکیه گاه ما تویی، و ما تنهای تنهاییم و غیر از تو کسی را نمی شناسیم و‏‎ ‎‏غیر از تو نخواسته ایم که کسی را بشناسیم. ما را یاری کن، که تو‏‎ ‎‏بهترین یاری کنندگانی. خداوندا، تلخی این روزها را به شیرینی فرج‏‎ ‎‏حضرت بقیة الله ـ‌ارواحنا لتراب مقدمه الفداء‌ و رسیدن به خودت‏
‏‎

‎

‏‏جبران فرما.‏

‏‏     فرزندان انقلابی ام، ای کسانی که لحظه ای حاضر نیستید که از‏‎ ‎‏غرور مقدستان دست بردارید، شما بدانید که لحظه لحظۀ عمر من در‏‎ ‎‏راه عشق مقدس خدمت به شما می گذرد. می دانم که به شما سخت‏‎ ‎‏می گذرد؛ ولی مگر به پدر پیر شما سخت نمی گذرد؟ می دانم که‏‎ ‎‏شهادت شیرینتر از عسل در پیش شماست؛ مگر برای این خادمتان‏‎ ‎‏اینگونه نیست؟ ولی تحمل کنید که خدا با صابران است. بغض و کینۀ‏‎ ‎‏انقلابی تان را در سینه ها نگه دارید؛ با غضب و خشم بر دشمنانتان‏‎ ‎‏بنگرید؛ و بدانید که پیروزی از آن شماست. و تأکید می کنم که گمان‏‎ ‎‏نکنید که من در جریان کار جنگ و مسئولان آن نیستم. مسئولین مورد‏‎ ‎‏اعتماد من می باشند. آنها را از این تصمیمی که گرفته اند شماتت‏‎ ‎‏نکنید، که برای آنان نیز چنین پیشنهادی سخت و ناگوار بوده است. که‏‎ ‎‏ان شاءالله خداوند همۀ ما را موفق به خدمت و رضایت خود‏‎ ‎‏فرماید.(1052)‏

‏‏29 / 4 / 67‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏صلح پایدار،‏‎ ‎‏هدف‌ما‏

‏‏ما در چهارچوب قطعنامۀ 598 به صلحی پایدار فکر می کنیم و این به‏‎ ‎‏هیچ وجه تاکتیک نیست، ولی سلحشوران ارتش اسلام باید خود را آماده‏‎ ‎‏کنند که اگر دشمن دست به حملاتی زد، جواب مناسبی به آن بدهند.‏

‏‏     ‏‏فرزندان انقلابی ام، توجه کنید که امروز روز حضور گسترده در‏‎ ‎‏جبهه هاست. فکر نکنید که دیگر جنگ تمام شده است. خود را مسلح‏‎ ‎‏به سلاح ایمان و جهاد کنید. بر دشمن غدار رحم جایز نیست. و اینها‏‎ ‎‏تمام حرفهایشان یک فریب است. ما خواستیم به دنیا ثابت کنیم که‏‎ ‎‏صدام معتقد به مجامع بین المللی نیست. و ما تا قبول قطعنامه از سوی‏
‏‎

‎

‏‏عراق جواب دشمنان اسلام را در جبهه ها خواهیم داد.(1053)‏

‏‏31 / 4 / 67‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏حفظ آمادگی و‏‎ ‎‏هوشیاری تا صلح‏‎ ‎‏حقیقی‏

‏‏الآن ممکن است که در ایران منتشر کنند که خوب، دیگر مسأله تمام‏‎ ‎‏شد و چه شد و مردم را سست کنند و حال اینکه مسأله تمام نشده‏‎ ‎‏است، اینها همیشه دنبال این هستند که کارهای خودشان را انجام‏‎ ‎‏بدهند و لو به دست ملتها یا دولتها. در ایران چون نمی توانند این کار را‏‎ ‎‏بکنند، نه ملت با آنهاست نه دولت، از این جهت، یک راههای دیگری‏‎ ‎‏که دارند دنبال می کنند. از این جهت، ما باید بیدار باشیم، جبهه ها باید‏‎ ‎‏پر باشد، ما خودمان را در حال جنگ بدانیم. می بینید که به هیچ چیز از‏‎ ‎‏امور اعتنا ندارند، امروز می گویند جنگ، فردا همان جنگ را صلح‏‎ ‎‏می کنند، باز فردا جنگ شروع می کنند. از این جهت، قوای مسلحۀ ما و‏‎ ‎‏ملت ما باید مهیا باشند برای این امر. این یک مسأله است.(1054)‏

‏‏8 / 6 / 67‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏ما در صلح جدی‏‎ ‎‏هستیم‏

‏‏من باز تأکید می کنم که ما در سیاست خود برای رسیدن به صلح در‏‎ ‎‏چهارچوب قطعنامۀ شورای امنیت جدی هستیم، و هرگز پیشقدم در‏‎ ‎‏تضعیف آن نخواهیم بود؛ ولی آثار کارشکنی را در سیاست و رفتار‏‎ ‎‏نظامی عراق مشاهده می کنیم، که بعید به نظر نمی رسد که دست بعضی‏‎ ‎‏از قدرتها و ابرقدرتها در این قضایا پنهان باشد و چه بسا صدامیان‏‎ ‎‏بخواهند بخت سیاه و تیره گون خود را مجدداً آزمایش کنند.(1055)‏

‏‏26 / 6 / 67‏

‏‏*  *  *‏

‏‎

‎