2 - 5 - 6 - علم بالقوه، مظهر کرامت انسان
البته فقط آن آدم نبود که مظهر همه اسماء بود، بلکه ما همه آدمیم؛ ولیکن فرق ما و او این است که در ما این قوه هست که مظاهر اسماء الهی بتواند در ما فعلیت پیدا کند، ولی افسوس این قوه در حالت قوه مانده و به فعلیت نرسیده است و نخواهد رسید. در نتیجه ما نمی توانیم خودمان را به ملائکه عرضه بداریم و نمی توانیم آن اسماء الهیه را نمایان کنیم. ولیکن خوب می توانیم حیوانیت را عرضه بداریم، تمام شؤون حیوانیت را به طور کمال فعلی و به نحو فعلیت اتمّ - از شهوت و حرص و طمع و غضب و درندگی و حقد و حسد - می توانیم عرضه کنیم، ولی هیچ یک از شؤون انسانی وآدمی را نمی توانیم عرضه کنیم. به خلاف آدم که در او این مظهریت تامه فعلیت داشته است و توانسته است عرضه بدارد، و ملائکه الله هم تا دیدند، دانستند که آدم اشرف است و قابلیت آن را دارد که مقدم باشد.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین «کرامت انسان» (ج. ۱۴): کرامت انسان در« آثار امام خمینی (س) » مأخذشناسیصفحه 61