2-زمین

‏‏ ‏

‏‏2-زمین‏

‏‏         مسأله 183- زمین با سه شرط،کف پا و ته کفش نجس را پاک می‌کند.اول:آن که ‏‎ ‎‏زمین پاک باشد.دوم:آن که خشک باشد.سوم:آن که اگر عین نجس مثل خون و بول، ‏‎ ‎‏یا متنجس مثل گِلی که نجس شده در کف پا و ته کفش باشد به واسطۀ راه رفتن یا ‏‎ ‎‏مالیدن پا به زمین برطرف شود.و نیز زمین باید خاک یا سنگ یا آجرفرش و مانند ‏‎ ‎‏اینها باشد و با راه رفتن روی فرش و حصیر و سبزه،کف پا و ته کفشِ نجس،پاک ‏‎ ‎‏نمی‌شود،و اگر به واسطۀ غیر راه رفتن نجس شده باشد پاک شدنش به واسطۀ راه ‏‎ ‎‏رفتن اشکال دارد.‏

‏‏         مسأله 184- پاک شدن کف پا و ته کفشِ نجس،به واسطۀ راه رفتن روی آسفالت و ‏‎ ‎‏روی زمینی که با چوب فرش شده محل اشکال است.بلکه پاک نشدن اقواست.‏

‏‏         مسأله 185- برای پاک شدن کف پا و ته کفش،بهتر است پانزده قدم یا بیشتر راه ‏‎ ‎‏بروند،اگرچه به کمتر از پانزده قدم یا مالیدن پا به زمین نجاست برطرف شود.‏

‏
‏‎

‎‏         مسأله 186- لازم نیست کف پا و ته کفشِ نجس،تر باشد بلکه اگر خشک هم باشد ‏‎ ‎‏به راه رفتن پاک می‌شود.‏

‏‏         مسأله 187- بعد از آن که کف پا یا ته کفشِ نجس،به راه رفتن پاک شد مقداری از ‏‎ ‎‏اطراف آن هم که معمولاً به گِل آلوده می‌شود اگر زمین یا خاک به آن اطراف برسد پاک ‏‎ ‎‏می‌گردد.‏

‏‏         مسأله 188- کسی که با دست و زانو راه می‌رود،اگر کف دست یا زانوی او ‏‎ ‎‏نجس شود پاک شدن دست و زانوی او به وسیلۀ راه رفتن محل اشکال است.و ‏‎ ‎‏همچنین است ته عصا و ته پای مصنوعی و نعل چهارپایان و چرخ اتومبیل و درشکه ‏‎ ‎‏و مانند اینها.‏

‏‏         مسأله 189- اگر بعد از راه رفتن ذره‌های کوچکی از نجاست که دیده نمی‌شود،در ‏‎ ‎‏کف پا یا ته کفش بماند باید آن ذره‌ها را هم برطرف کرد،ولی باقی بودن بو و رنگ ‏‎ ‎‏اشکال ندارد.‏

‏‏         مسأله 190- توی کفش و مقداری از کف پا که به زمین نمی‌رسد به واسطۀ راه رفتن ‏‎ ‎‏پاک نمی‌شود و پاک شدن کف جوراب به واسطۀ راه رفتن،محل اشکال است،ولی اگر ‏‎ ‎‏کف جوراب از پوست باشد به وسیلۀ راه رفتن پاک می‌شود.‏

‏‏ ‏

‏‎

‎