نیت زکات

‏‏ ‏

‏‏نیت زکات‏

‏‏         مسأله 1957- انسان باید زکات را به قصد قربت؛یعنی برای انجام فرمان خداوند ‏‎ ‎‏عالم بدهد،و در نیت معیّن کند که آنچه را می‌دهد زکات مال است،یا زکات فطره. ‏

‏‏ولی اگر مثلاً زکات گندم و جو بر او واجب باشد،لازم نیست معیّن کند چیزی را که ‏‎ ‎‏می‌دهد زکات گندم است یا زکات جو.‏

‏
‏‎

‎‏         مسأله 1958- کسی که زکات چند مال بر او واجب شده،اگر مقداری زکات بدهد و ‏‎ ‎‏نیت هیچ کدام آنها را نکند،چنانچه چیزی را که داده همجنس یکی از آنها باشد،زکات ‏‎ ‎‏همان جنس حساب می‌شود و اگر همجنس هیچ کدام آنها نباشد،به همۀ آنها قسمت ‏‎ ‎‏می‌شود،پس کسی که زکات چهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر او واجب ‏‎ ‎‏است،اگر مثلاً یک گوسفند از بابت زکات بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند،زکات ‏‎ ‎‏گوسفند حساب می‌شود،ولی اگر مقداری نقره بدهد به زکاتی که برای گوسفند و طلا ‏‎ ‎‏بدهکار است تقسیم می‌شود.‏

‏‏         مسأله 1959- اگر کسی را وکیل کند که زکات مال او را بدهد چنانچه وکیل وقتی که ‏‎ ‎‏زکات را به فقیر می‌دهد،از طرف مالک نیت زکات کند کافی است.‏

‏‏         مسأله 1960- اگر مالک یا وکیل او بدون قصد قربت زکات را به فقیر بدهد و پیش از ‏‎ ‎‏آن که آن مال از بین برود،خود مالک،نیت زکات کند،زکات حساب می‌شود.‏

‏‏ ‏

‏‎

‎