امام در منزل با بچه ها خیلی مهربان بودند و محیط خانوادۀ ما پر از رفاقت و صمیمیت بود. در عین حال امام خیلی هم قاطع و جدی بودند. ما می دانستیم و در عمل، نه در لفظ اینطور به ما تفهیم کرده بودند که اگر یک حرفی می گویم، نباید شما بر خلاف آن رفتار کنید و اگر چیزی مخالف میلشان هست، نباید آن را انجام دهیم و نمی دادیم. البته ایشان هم نسبت به فروعات ما را آزاد می گذاشتند، خیلی سخت نمی گرفتند، ولی راجع به اصول که خیلی به آنها مقید بودند، هیچ کس قدرت مخالفت نداشت. همیشه ما را مقید می کردند که معصیت نکنیم و مؤدب به آداب اسلامی باشیم.