وقتی که آقای اشراقی داماد امام فوت کردند، بچه های ایشان خیلی ناراحت بودند، امام به آنها دلداری می دادند و می گفتند: من که به شما می گویم
صبر کنید، اینطور نیست که خودم نچشیده باشم، من وقتی که بچه بودم، پدرم را از دست دادم و [بعد] هم مادرم را، و با همه وجود می گویم که شما هم صبر کنید.