در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم.
امام خمینی در روز دهم اسفند ماه نگارش رساله (لا ضرر) در اصول را به پایان بردند.
گویى شهر همه یک چشم شده بود و آن چشم هم همه انتظار و چه انتظار شیرینى! چشمها همه پر التهاب بود و دردمند، دردمند از درد فراقى چندین ساله و گونه ها عطشناک اشک شوق، شوق حلاوت دیدارى به شیرینى عشق و محبت و عشق را هیچگاه نمى شد اینچنین واضح و مجسم دید.
امام همیشه در برابر تعاریف غلو آمیز می ایستادند و حتی تعاریف حقیقی که از ایشان می شد را هم نمی پسندیدند. حضرت امام همیشه سعی می کردند از ریاست و منصب ها دوری گزینند و این مطلب برای همه کسانی که ایشان را به خوبی می شناختند، اثبات شده بود.
انتقادپذیری صفتی ممدوح است که تنها کسانی می توانند به آن متصف شوند که بر نفسانیات خود مسلط، در مقابل حقیقت خاضع، برای تعالی خود به آن احساس نیاز کنند و از خوی استبدادِ رای فاصله بگیرند.
امام خمینی(س) پیش از آن که یک سیاستمدار و انقلابی قاطع باشد یک مربی بزرگ و معلمی نمونه بود که توانست با دریافتی عمیق از اصول و مبانی اخلاق و تربیت الهی، خویشتن را در میدان سخت مجاهده با نفس و تزکیه ی دایمی بیازماید.
امام خمینى س در سال 1341 ه ش. دوبار، در فاصله کمتر از سه ماه با اطمینان وعدۀ نصرت الهى و پیروزى نهضت اسلامى را بر رژیم طاغوتى شاه مى دهند.
گورباچف در جواب نامه امام در روز هفتم اسفندماه، پاسخ رسمی خود را توسط وزیر خارجه وقت شوروی، در تهران تسلیم امام خمینی کرد. گورباچف در این پاسخ، برای نامه امام ارج فراوان قائل شده بود.
اولین و مستحکم ترین گام در مسیر تبیین پیام تاریخی امام خمینی به روحانیت، جداسازی و شرح تعابیر ژرف آن پیشوای الهی در این باره است.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.