در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم...
ما دموکراسی مکتبی داریم، مردم سالای دینی هم داریم، جمهوری اسلامی هم که اصل موضوعمان است، هر سه معنایی بیش از این ندارند، ارادۀ عمومی بر پایۀ قوانین دینی.
این مجموعه آثار در برگیرنده مسائل مهمی همچون حقوق اقلیت ها در حکومت دینی، جایگاه رای مردم و حقوق مدنی، مسئله مصلحت اجتماعی، مشارکت سیاسی، آزادی و جایگاه احزاب در تفکر امام خمینی (س) است.
این پژوهش در صدد است تا با ارایه رویکردی تاریخی-تحلیلی، این مدعا را به بحث بگذارد که فرایند تثبیت انقلاب اسلامی نموداری از بروز بحرانهای هویت، مشروعیت، نفوذ، مشارکت و توزیع بوده است. در رویارویی با این بحرانها، نظام نوپای انقلابی تلاش کرد تا توانایی های نمادین، پاسخگویی، تنظیمی، استخراجی و توزیعی خود را به نمایش گذارد. هر یک از این توانایی ها نمایانگر چگونگی مدیریت بحرانهای سیاسی در جمهوری اسلامی بوده است.
طرح عمده ی مسائل اساسی مرتبط با موضوع؛ فقهی و حقوقی بودن؛ کاربردی بودن بر پایه استناد به فتاوای شرعی فقهاء در کنار توجه به نظرات علمی آنان؛ تکیه بر آراء فقهی امام خمینی (س) و ملاک استنتاج قرار گرفتن آن؛ بررسی مبسوط برخی از موضوعات نظیر مسئله وقف توسط شخص حقوقی را از مشخصه های این کتاب می توان برشمرد.
عزیزان من! که امید نهضت اسلامی به شماست، در روز تعیین سرنوشت کشور بپاخیزید، و به صندوقها هجوم آورید و آرای خود را در آنها بریزید، و با کمال آرامش و مراعات کامل اخلاق انسانی- اسلامی، این امر مشروع را انجام دهید.
اگر معلمی «عشق» است و «عاشقی» و شیرین و بهجت آفرین. اگر تعلیم و تربیت کاری است کارستان و این هنر خداوند است و او این هنر را به رسولان و رهروان شایسته اش تفویض کرده است، پس خوشا به حال معلمان که این وظیفه خطیر را بر دوش می کشند. اینک در ایام بزرگداشت مقام معلم، گزیده ای از این هنرنامه را به نقل از امام خمینی (س)، آن پیر خداخواه و هنرمندترین معلم این زمان مرور می کنیم.
همۀ ما و همۀ ملت باید پاسدار باشد و پاسدار از اسلام و قرآن کریم باشد. این راه مستقیم است؛ راه پاسداری از اسلام، راه مجاهده در راه اسلام، در راه خدا، این راه مستقیم است. این همان صراط مستقیمی است که شما در نماز از خدا می خواهید. انحراف پیدا نکنید که انحراف یک طرفش مَغضُوبِ عَلَیهِم است، و یک طرفش ضالّین، است.
امام از دریچه عرفان به سیاست می نگریسته است. اگر چه عرفان مقوله ای فردی و درونی است که به ظاهر هیچ نسبتی با سیاست ندارد و کاملا با آن بیگانه است، ولی امام، عارفی بود که توانست دنیای عرفان و سیاست را با هم جمع کرده و میان آن دو رابطه برقرار کند. از دیدگاه امام وقتی «عالم محضر خداست» دیگر فرق نمی کند که این عالَم، عالَم سیاست باشد یا عالَم عرفان، و بنابراین عرفان در متن سیاست هم راه پیدا می کند، آن چنان که سیاست هم رنگ عرفانی به خود می گیرد و سلوک در آن نوعی سلوک عرفانی به حساب می آید.
پیامبر اکرم (ص) در وجوه مختلف زندگی خود دارای اصول و قواعد ثابت، محکم، روشن و قابل پیروی است. سیرۀ پیامبر اکرم (ص)، بهترین سیره برای پیروی و دستیابی به زندگی نیک این جهانی و آن جهانی است.
اگر از پیامبر اکرم(ص) در سخنان امام خمینی به حقیقت لیلة القدر یاد شده، مراد این است که در میان تعیّنات هستی که از آن ها به لحاظ تعیّن و تقیّد به «لیالی» یاد می شود، تعیّن اول (حقیقت محمدی) لیلة القدرِ آن تعیّن ها به حساب می آید، زیرا شمس وجود در حقیقتِ آن تعیّن متجلی گردیده است و به این لحاظ درک کامل آن حقیقت برای همگان و حتی شخص انسان کامل تا وقتی که در مرتبه تعیّن وجودی خویش است قابل دسترسی نخواهد بود.
فراخوان نگارش مقاله با محورها و موضوعات ، دیدگاهها و نظرات علمی ، شخصیت و سیره عملی و انقلابی آیت اله شهید سید مصطفی خمینی(ره)
امام کاظم(ع) در نیکی به مردم و احسان به فقرا و نیازمندان شهرت داشت و به صله رحم سفارش می کرد. فقرای مدینه را زیر نظر داشت. شب ها برایشان دینار، درهم، آرد و خرما می برد و آنان خبر نداشتند که این اموال از کجا برایشان می آید.
کنگره بزرگداشت منزلت و خدمات علمی و انقلابی آیت الله شهید سید مصطفی خمینی(ره) با محوریت پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مشارکت تعدادی از دستگاه های معتبر علمی و فرهنگی کشور از جمله موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) در روزهای اول و دوم آبان ماه 1396 در تهران و شهر مقدس قم برگزار خواهد شد.
با پیروزی انقلاب و توجه به ماهیت انقلابها و عوامل دیگر تصور می شد که سامان ارتش به هم ریخته و در آستانه فروپاشی است. از این رو رسالت حضرت امام نسبت تقویت ارتش و تلاش برای بازسازی آن و تحکیم رابطه ارتش و مردم آغاز شد و هدایت و باز سازی آن بر پایه یک ارتش نیرومند مکتبی و در شأن انقلاب از راهبردها و سیاست های آن فرمانده بی بدیل قرار گرفت. از لحظه پیروزی انقلاب، سخن آن بزرگوار همواره دفاع از ارتش و ضرورت پشتیبانی از آن توسط مردم و روحانیون و دیگر اقشار ملت ایران بوده است.
پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری بی بدیل و حکیمانه حضرت امام خمینی (س) به عنوان بزرگترین واقعه قرن بیستم در منطقه خاورمیانه در سال 1357 با چهارچوب ارزشی مبتنی بر آموزه های متعالی اسلام و مکتب تشیع و با غلظت دینی خویش، توانست تعریف جدیدی را از مردم سالاری دینی به دنیا عرضه نماید و در دورانی از تاریخ که دموکراسی و میزان مشارکت مردمی در برنامه های خرد و کلان سیاسی جوامع، خود یک ارزش قلمداد می گردید توانست خط بطلانی بر تمامی تصورات و ذهنیات غلط ناشی از برداشتی ناصحیح از اسلام کشیده و تئوری جمهوری اسلامی را با تعریف سازوکارهای دموکراتیک مبتنی بر نظام مردم سالاری دینی و حضور حداکثر مشارکت مردمی در بهره گیری از اصل حاکمیت بر سرنوشت خویش ارائه نماید.
اینها کشورهای مستقلی هستند. هیچ عقلی و هیچ ضابطه ای نمی پذیرد که کشور دیگری بیاید و با اتکا به قدرتی که دارد یا به او داده اند مردم کشور دیگر را کشتار کند که منافع ما این است. این بزرگترین جنایت است. البته قدرت های زورگوی جهانی به این مسایل توجهی ندارند و تا ملت ها بیدار نشده اند و از خود دفاع نکنند این مسایل هست.
خوشبختانه ملت ما، ملت علوی است و معتقد و مرید و عاشق امیرالمؤمنین علیه الصّلاة و السّلام است. لازمه این محبّت این است که کلمات آن بزرگوار را آویزه گوش کنیم؛ اینها را فقط یک توصیه خشک و خالی به حساب نیاوریم؛ برای عمل، آنها را در پیش روی خود قرار دهیم و تصمیم بگیریم. آن بزرگوار در این راه مجاهدت کردند و در همین راه هم به شهادت رسیدند. «قتل فی محراب عبادته لشدّة عدله»؛ عدالت او موجب شهادت او شد. پایبندی واقعی و صادقانه و صمیمی او به عدالت و مبنای اصیلی که آن بزرگوار در همه دوران حکومتشان آن را دنبال می کردند موجب شد جانشان در معرض این تهدید قرار گیرد و خون مبارکشان در محراب عبادت ریخته شود.
رنج هر انسانی در هر نقطه از جهان، به خودی خود برای همنوعان اندوه بار است. منظره ی کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان می دهد، مادری که شادی خانواده اش به عزا مبدّل می شود، شوهری که پیکر بی جان همسرش را شتابان به سویی می برد، و یا تماشاگری که نمی داند تا لحظاتی دیگر آخرین پرده ی نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی را برنینگیزد. هرکس که از محبّت و انسانیّت بهره ای برده باشد، از دیدن این صحنه ها متأثّر و متألّم می شود؛ چه در فرانسه رخ دهد، چه در فلسطین و عراق و لبنان و سوریه. قطعاً یک و نیم میلیارد مسلمان همین احساس را دارند و از عاملان و مسبّبان این فجایع، منزجر و بیزارند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.