در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم.
اندیشه حضرت امام پویا، تاثیرگذار و راهگشاست بدین جهت این اندیشه باید تبیین وترویج شود و با کمک و استفاده از آن مسائل مختلف جامعه را پاسخ گو بود و معضلات و بحران ها را مدیریت و حل و فصل کرد. بنابراین بازخوانی اندیشه، آرا و سیره حضرت امام یک ضرورت تاریخی برای حال و آینده است تا آحاد ملت بویژه نسل جوان جامعه ما با این مهم آشنایی پیدا بکند.
حضرت امام (س) به متون ادعیه و مناجات از حیث منبعی که سرشار از معارف ناب الهی است، افزون بر جنبه های عبادی و لطیف ترین و عمیق ترین ارتباط میان بنده و خالق توجه داده، به جنبه معرفتی آن بسیار تأکید نموده است. ایشان معتقدند آنچه را که در قرآن از معارف به رمز آمده، در ادعیه و مناجات با تفصیل بیشتری ذکر گردیده است. پس باید معارف را از ادعیه معصومین علیهم السلام آموخت، چون طرف خطاب در ادعیه حق سبحانه است.
حضرت امام هدف و مقصد ما را از اول روشن کردند هدف ما رسیدن به آرمان هایی است که دین حنیف اسلام برای ما ترسیم کرده و ما در آن جهت در حرکت هستیم البته راه طول و درازی داریم تا به قله این آرمان ها و ایده آل های خود برسیم. تا به امروز در این سی و سه سال، خوشبختانه ملت به پیروی از ارشادات امام عزیز و رهبری عزیزمان، توانسته اند راه را به خوبی بپیمایند. ما هر چند گاهی در پیمایش این راه، گاهی با کندی و گاهی هم با تندی حرکت کرده ایم اما جهت را هرگز گم نکرده ایم.
بسیاری از مفاهیم و مضامینی که در غزلیات امام خمینی(س) دست مایۀ شعر شده اند، پیش تر در شمار معانی و قواعد عرفانی، جایی برای خود یافته اند. بدین رو، دیوان امام(س) یکی از چندین مجموعه های شاعرانه است که صدف وار، گوهر عرفان را در آغوش دارند و آن را در خود، چنان می پرورند که شایستۀ آویختن برگوش حقیقت شود.
منظور امام از وحدت میان شیعه و سنی نه آن است که شیعه ها سنی شوند و نه آن است که سنی ها شیعه. و نه آن است که هر دو از اعتقاداتشان دست بردارند بلکه، امام می گویند بیایم حول مشترکاتمان وحدت داشته باشیم
ولادت حضرت محمد(ص) به اتّفاق نظر شیعیان در ۱۷ ربیع الاول در سال عام الفیل است، ولی برخی از مسلمانان، این واقعه را در روز دوازدهم این ماه دانسته اند. اما آنچه که نزد همه مسلمانان مشترک و مورد پذیرش است این است که میلاد پیامبر اکرم تحولی بزرگ در زندگی بشریت به وجود آورد. حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)، ششمین امام شیعیان نیز در روز 17 ربیع الاول سال 83 هجری قمری، در مدینه، چشم به جهان گشود.
از نگاه امام(س) استقلال، آزادی، عدالت اجتماعی و رفاه، همه از امور ضروری برای حکومت اسلامی است؛ اما این ها فقط مقدمه برای رسیدن مردم به اخلاق اسلامی هستند تا با فراهم شدن شرایط، افراد بتوانند به تهذیب نفس بپردازند.
انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(س) در شرایطی طلوع کرد که جامعۀ سیاسی ایران با عبور از گذرگاههای حساس تاریخی و آکنده از تجربیات و مبارزات سیاسی، رهبری جدید و توانمندی را انتظار می کشید. پذیرش این رهبری و محتوای ایدئولوژیک انقلاب، امری دفعی و تصادفی نبود، بلکه انتخابی بود که در فرآیند مبارزات ملت ایران در تاریخ دویست سالۀ معاصر و در بستر آزمون رهبران و شیوه های مختلف سیاسی و مبارزاتی به دست آمد.
موضوعی که حضرت امام(س) قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بر آن پافشاری داشتند، عدم اختلاف بین مردم، روحانیون، انقلابیون و گروه های مختلف بود و آن را آفتی بزرگ برای پیروزی می دانستند. از این رو خود ایشان نیز در اختلافات وارد نمی شد و دیگران را نیز به پرهیز از آن توصیه می کرد.
من مختصراً قصه ای که واقع شد عرض می کنم. ما که از ترکیه وارد عراق شدیم، بعد هم وارد نجف، از طرف دولت عراق کراراً آمدند و اظهار داشتند که عراق مال شماست، و هر جا باشید، هر جا بخواهید، هر کاری داشته باشید انجام می دهیم. تا دولتها تغییر کرد. یکی پس از دیگری تغییر کرد، و منتهی شد به این اواخر، که ما مقتضی دیدیم بیشتر از آن مدت در عراق فعالیت بکنیم.
وحدت و همبستگی، ضرورتی فطری، عقلی، شرعی، سیاسی و اجتماعی است که از مهمترین عوامل حفظ بقای اجتماع و مدینة انسانی است و بشر نه تنها برای بقای حیات جمعی بلکه برای برخورداری از یک زندگی مطلوب چاره ای جز پذیرش آن ندارد.
بررسی دوران پربرکت نوجوانی و جوانی حضرت امام(س)، بهترین الگوی عملی برای نسل جوان خواهد بود. با مطالعه روحیه با نشاط و تلاش پرثمر آن حضرت پی می بریم که نشاط ناشی از شور درونی بوده که باعث شتاب آهنگ رشد و تحول روحی و معنوی و در نتیجه خلاقیت و ابتکار در آن بزرگوار فرصت ظهور پیدا کرد
تهذیب اخلاق و سیر و سلوک، در اندیشه و سیرۀ امام خمینی(س) جایگاه ویژه ای دارد؛ امام(س) تهذیب نفس و پای بندی به مسائل اخلاقی را پیش درآمد موفقیت در سایر ابعاد زندگی انسان می دانستند و در کنار علم و دانش و سیاست و حکومت داری، بر آن تأکید می نمودند.
امام (س) بشدت با این اندیشه که دین افیون توده ها و ساخته و پرداخته قدرتمندان و حاکمان بوده است تا به وسیله آن مردم و افراد تحت ستم رام بشوند را محکوم کرده و نجات ستمدیدگان و محرومان از دست ستمگران را از اهداف بعثت انبیاء برشمرده اند. به عبارت دیگر وظیفه اصلی انبیا و اولیای الهی را قیام به قسط و اقامه عدل می دانستند.
امام خمینی، با توجه به بینش عرفانی خود، علم غیب و علم لدنی پیامبر را از زاویه مظهریت پیامبر اکرم (ص)، از اسم اعظم حق بررسی کرده است، وی ضمن اعتقاد به داشتن چنین علمی برای پیامبران الهی به طور عام، علم لدنی و علم غیب پیامبران را دارای مراتب متفاوت می¬داند که پیامبر خاتم (ص) در اوج قله وصل به مبدء غیب قرار دارد.
در ارتباط با آثار و ثمرات وقف ما باید دو محور آن را مورد بررسی قرار دهیم، محور اول اثرات فردی وقف است و محور دوم آثار و ثمرات اجتماعی وقف است. از آثار فردی وقف می توان به موارد زیر اشاره کرد، یکی تزکیه نفس و پالایش درون واقف است، یعنی آن کسی که مال را وقف می کند این سبب پاکی نفس و پالایش درون آن شخص می شود، دوم از بین رفتن روحیه مال اندوزی و دنیاطلبی و تعلقات و وابستگی های مادی است، سومین مطلب از آثار وقف اعتلای فرد به مراتب ارزشمند انسانی و معنوی است، و چهارم جلب خشنودی پروردگار عالم و بسته نشدن پرونده عمل خیر واقف است، مادامی که آن عین موقوفه موجود است و دیگران از منافع آن بهره می برند برای شخص واقف و وقف کننده ثواب نوشته می شود اگر چه فرد از دنیا رفته باشد.
بررسی اندیشه سیاسی امام خمینی(س) در سطح ساختاری نشان می دهد که روابط بین الملل مطلوب، مبتنی بر توزیع عادلانه قدرت، تعاملات اقتصادی متقارن و حفظ هویت های فرهنگی کشورهاست.
تظاهرات علیه سیاست امپریالیستی آمریکا در ایران و سایر کشورها بود که به مناسبت ورود ریچارد نیکسون معاون وقت رئیس جمهور آمریکا به تهران صورت گرفت و کانون آن دانشکده فنی دانشگاه تهران بود که با هجوم نیروهای ضربت مسلح رژیم پهلوی به داخل دانشگاه و دانشکده فنی مواجه شد و سه دانشجوی فنی را شهید و جمعی دیگر را مجروح شدند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.