رشد و تعالی زنان

حضرت امام (س) نگاه اعتدالی در حوزه زنان داشتند. ایشان در سالهای نخستین پس از انقلاب ولادت فاطمه زهرا (س) را به عنوان روز زن اعلام کردند تا الگوی رفتاری حضرت فاطمه (س) در کلیه حرکتهای سیاسی و اجتماعی زنان در جمهوری اسلامی قرار گیرد.

حجاب یک بعد از رفتاری است که در کنار کرامت زن قرار دارد. بنابراین فراهم کردن ارتقای جایگاه زن در همه عرصه های سیاسی و اجتماعی و ... از وظایف جامعه اسلامی است که امام خمینی به شدت از آن دفاع می کردند. ایشان در این موضوع نگاهی پیشرو در مقابل نگاه متحجرانه داشتند. نگاه متحجرانه سعی در محدود کردن زنان داشت تا از رشد و تعالی آنان جلوگیری کند و امام (س) همواره تاکید می کردند که هیچ مانعی برای رشد و تعالی زنان به معنی آزادی واقعی وجود ندارد و این دیدگاه را در فرمایشات خود طرح می کردند.

جملاتی مانند "ما می خواهیم زن به مقام والای انسانیت برسد. زن باید در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد" (ر.ک: صحیفه امام، ج 6، ص 299 - 300) و یا "اگر زنان شجاع و انسان ساز از ملتها گرفته شوند، ملتها به شکست و انحطاط کشیده می شوند." (همانجا) بیانگر این است که امام با الهام از تعالیم اسلام زنان را در حوزه اجتماعی و سیاسی آزاد و فعال می دانستند و این خود نوعی تجدد در جوامع اسلامی است که با الگوی غربی تجدد همخوانی ندارد.

انقلاب اسلامی در عین حال که فضا را برای استقلال فکری و عملی زن فراهم ساخت، نسبت به رعایت شئونات انسانی و اخلاقی حساس بوده تا مانع از شکسته شدن حرمت زن و انسان شود. این دیدگاه که برآمده از تعالیم دین اسلام است سبب شد تا پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کشورهایی که جمعیت های مسلمان داشتند "حجاب" مورد استقبال قرار گیرد و گرایش زنان مسلمان به حجاب در خاورمیانه و حتی اروپا گسترش یابد و حالا بعد از چند دهه که مشخص شده چنین گرایشی مثبت و همه گیر است، فرقه های جعلی را از اسلام مانند طالبان و داعش با ریشه های وهابیگری به زور اسلحه و وحشت رواج داده اند تا جلوی رشد اسلام مترقی و منطبق بر واقعیات را بگیرند.

بر اساس همین نقشه شوم بود که در دوران ننگین و سراسر شرم آور رضاخان و پسرش "شخصیت زن" ملعبۀ دستان مرموز استعمار و لیبرالیسم هتاک و ویرانگر غرب قرار گرفت و رضاشاه به موجب تصویب قانون کشف حجاب در ۱۷ دی ۱۳۱۴ ش تلاش کرد زنان و دختران ایرانی را از استفاده چادر، روبنده و روسری منع کند تا پردۀ حجاب و عفت زنان مسلمان را بربایند. در حکومت پسرش (محمدرضا) نیز سیاست شخصیت زدایی زن مسلمان ادامه داشت تا اینکه پیروزی انقلاب اسلامی " به شخصیت زن" حیاتی دوباره بخشید و زنان را به هویت عُظمای فرهنگ و رسالت "زن" توجه و تعمق داد.

بنابراین با تمسک به قوانین حیات بخش اسلام می توان به احقاق حقوق زنان و احیای کرامت انسانی آنان دست زد و به شکوفایی استعدادهایشان کمک کرد.