پرتال امام خمینی(س): ماه مبارک رمضان، ماه تولد قرآن، ماه انس با قرآن، ماه بهار قرآن، و ماه شناخت و بهره برداری فکری و عملی از قرآن است. بمناسبت فرارسیدن این ماه پربرکت پرتال امام خمینی (س) در سی قسمت مجموعه ای منتخب از مواضع و بهره مندی های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را در فرازهایی مجزا با عنوان " منزلت قرآن، سرچشمه نور" منتشر می کند که قسمت پانزدهم آن از نظر می گذرد:

*  ‏‏انسان، یکی از نکاتی که در قرآن مکرر هست یا مکررات، برای اینکه، قرآن یک‏‎ ‎‏آدم سازی می خواهد بکند. قرآن تاریخ نیست، اگر تاریخ بود، در تاریخ، کتاب تاریخ،‏‎ ‎‏یک قصه را نوشت، ثانیاً اگر بنویسند زیادی نوشته اند، اما کتاب اخلاق باید مکرر باشد.‏‎ ‎‏کسانی که اخلاق می خواهند برای مردم بگویند، باید بگویند، بگویند، بگویند تا توی‏‎ ‎‏مغزشان بکنند، با یک دفعه گفتن درست نمی شود. یکی از نکات بزرگی که قرآن کریم،‏‎ ‎‏مکررات را می بینید دارد، اینها مکررات نیست، سبک انسانسازی این جوری است، هر‏‎ ‎‏صفحه را باز می کنی دعوت به تقوا، دعوت به خوبی، دعوت به چی، آن صفحه هم باز‏‎ ‎‏می کنی، قصۀ موسی را چندین مرتبه ذکر می کند، قصۀ ابراهیم را چندین مرتبه ذکر‏ ‏می کند، قصه نمی خواهد بگوید که، یک دفعه وقتی گفت، خوب، بس است. اینهایی که‏‎ ‎‏قرآن را نمی شناسند، این خارجیها که نمی فهمند قرآن چی است، می گویند خوب بود‏‎ ‎‏باب باب باشد، هر بابی یک کلمه ای باشد دیگر. قرآن آمده آدم درست کند؛ آدم‏‎ ‎‏درست کردن به یک دفعه گفتن نمی شود. معلم اخلاق با یک دفعه بگوید و تمام کند‏‎ ‎‏برود نمی شود؛ باید در یک مجلس هم ده مرتبه یک مطلب را هی بگوید، بگوید،‏‎ ‎‏بگوید تا در دلها بنشیند. ما باید دائماً به هم سفارش کنیم. حوزه های علمیه به دولت و به‏‎ ‎‏ملت و به اینها باید سفارش کنند، دعوت به تقوا کنند، دعوت کنند به وحدت، دعوت‏‎ ‎‏کنند به تقوا. مردم، هر کس با هم می نشیند این دعوت را بکنند، اهل منبر که می کنند و باید‏‎ ‎‏زیادتر بکنند. مجلس باید در بین صحبتهایشان مردم را بسازند. جنگ مجلس، مثل‏‎ ‎‏جنگ دو فقیه می ماند، نه این است که اینها اختلاف دارند. خوب، فقها با هم اختلاف‏‎ ‎‏دارند از صدر اسلام تا حالا، اگر این نظرها تصادم با هم نمی کرد فقه ما به این قوت نبود؛‏‎ ‎‏نظرها باید تصادم کنند، دعوا شود باید سر آن. بعضی حوزه هایی که ما ادراک کردیم‏‎ ‎‏دعوا بود، استاد یک چیزی را می گفت، شاگرد می ایستاد در مقابلش می گفت، او‏‎ ‎‏می گفت، این می گفت، او می گفت تا یک مطلب تا دیگران استفاده می کردند از آن؛ در‏‎ ‎‏مجلس هم باید این جور باشد. مخاصمه در کار نیست مباحثۀ علمی است، مباحثۀ‏‎ ‎‏اخلاقی است، باید اخلاق به مردم یاد بدهند، دعوا نباید باشد در آن.‏ (صحیفه امام، ج۱۷، ص: ۳۸۲ و۳۸۱)

. انتهای پیام /*