پرتال امام خمینی(س): ماه مبارک رمضان، ماه تولد قرآن، ماه انس با قرآن، ماه بهار قرآن، و ماه شناخت و بهره برداری فکری و عملی از قرآن است. بمناسبت فرارسیدن این ماه پربرکت پرتال امام خمینی (س) در سی قسمت مجموعه ای منتخب از مواضع و بهره مندی های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را در فرازهایی مجزا با عنوان " منزلت قرآن، سرچشمه نور" منتشر می کند که قسمت یازدهم آن از نظر می گذرد:

*‏‏این قرآن کریم که در بین ید مسلمین هست و از صدر اول تا حالا یک کلمه، یک‏‎ ‎‏حرف در او زیاد و کم نشده است، این قرآن را وقتی که به عین تدبیر مشاهده بکنید،‏‎ ‎‏می بینید که مسئله، مسئلۀ این نیست که دعوت برای این بوده است که مردم توی خانه ‎‏بنشینند و ذکر بگویند و با خدا خلوت کنند. او بوده است، لکن انحصار نبوده است.‏‎ ‎‏مسئله، مسئلۀ دعوت به اجتماع، دعوت به سیاست، دعوت به مملکت داری، و در عین‏‎ ‎‏حال که همۀ اینها عبادات است، عبادات جدای از سیاست و مصالح اجتماعی نبوده‏‎ ‎‏است. در اسلام تمام کارهایی که دعوت به آن شده است جنبه عبادی دارد. حتی در‏‎ ‎‏کارخانه ها کار کردن، در کشاورزی کشاورزی کردن و در مدارس تعلیم و تربیت کردن،‏‎ ‎‏همه شان مصالح اسلامی است و جنبه عبادی دارد... ‏‏[‏‏عمل‏‏]‏‏ نکردند این طور، از صدر‏‎ ‎‏اسلام؛ مصالح اسلام را همان طوری که قرآن شریف فرموده است، پیاده کنند‏‏[‏‏نکردند‏‏]‏‏،‏‎ ‎‏چون می دیدند که با قدرتهای خودشان مخالف است. از آن اول آنچه را از قرآن که‏‎ ‎‏می دیدند با مصالح خودشان مخالف است، چون نمی توانستند از قرآن بردارند، تعبیر‏‎ ‎‏می کردند، کج معنا می کردند، ـ به ـ روحانیونی که وابسته به خودشان بود وادار می کردند‏‎ ‎‏که اینها را کج معنا کنند، منحرف کنند قرآن را از آن چیزی که هست. ولی بحمدالله قرآن‏‎ ‎‏ماند بین مسلمین و نتوانستند قرآن را تحریف کنند و بردارند، اگر می توانستند، می کردند.‏‎ ‎‏لکن یکی از آنهایی که می خواست یک حرف را از قرآن بردارد، یک عربی شمشیر را‏‎ ‎‏کشید گفت: با این شمشیر ما جواب می دهیم. نگذاشتند قرآن شریف دست بخورد، و‏‎ ‎‏همان طوری که در زمان رسول الله وارد شد الآن هم همان است، به غیر او نیست. بنابراین‏‎ ‎‏ما یک همچو کتابی داریم که مصالح شخصی، مصالح اجتماعی، مصالح سیاسی،‏‎ ‎‏کشورداری و همۀ چیزها در آن هست. البته با آن تفسیرهایی که از اهل تفسیر وارد شده‏‎ ‎‏است و ما به رأی خودمان  نمی توانیم قرآن را تأویل کنیم. ما باید ‏‏اِنَّما یَعْرِفُ الْقُرآنُ مَنْ خُوطِبَ‏‎ ‎‏بِه «بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۲۳۷ ـ ۲۳۸، ح ۶». ما از طریق وحی و از طریق وابستگان به وحی قرآن را اخذ می کنیم و بحمدالله از آن‏‎ ‎‏راه هم غنی هستیم. لکن انحرافاتی که از قدرتمندان در اول تا حالا واقع شده است و حالا‏‎ ‎‏ما مبتلای به آن هستیم، این انحرافاتی است که آقایان ملاحظه می کنند که بر خلاف قرآن‏‎ ‎‏مجید، دعوت به تفرقه، دعوت به جدایی، قرآن مجید می فرماید که: ‏‏وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ الله ‎‏جَمیعاً وَلا تَفَرَّقُوا‏‎ «سورۀ آل عمران، آیۀ ۱۰۳: «به ریسمان خدا چنگ بزنید و پراکنده نشوید»‎‏، آنها دعوت به تفرقه می کنند.‏ (صحیفه امام، ج۱۸، ص: ۴۲۳)

. انتهای پیام /*