طراحان اصلی اشغال سفارت امریکا سه تن از دانشجویان عضو دفتر تحکیم وحدت بودند و پیشنهاد اشغال سفارت امریکا در یکی از جلسات این دفتر مطرح شد. این دفتر شامل شورای هفت نفره ای از نمایندگان انجمنهای اسلامی دانشگاههای کل کشور بود و در یکی از جلسات این دفتر، موضوع اشغال سفارتخانه امریکا مطرح شد در مورد زمینه ها و علل وانگیزه های اشغال سفارت امریکا در تهران، محسن میردامادی یکی از زمینه های اشغال سفارت را وجود بحرانها و توطئه های داخلی در کشور در ماههای اول پیروزی انقلاب می داند و معتقد است که این زمینه ها با توجه به عملکرد امریکاو منافع آن کشور در ایران، دانشجویان را به این تحلیل نزدیک ساخت که هدایت تمام توطئه ها علیه انقلاب از خارج از مرزها و تحت نظارت امریکاست. به این وسیله تلاش شد که سفارت امریکا به عنوان مرکز توطئه تسخیر شود. وی عامل شتابزا در اشغال سفارت را پذیرش شاه در امریکا می داند که دانشجویان آن را به معنای متمرکز کردن برنامه های امریکا علیه انقلاب اسلامی حول محور شاه تحلیل می کردند. وی در این مورد ضمن اشاره به عملکرد امریکا در حمایت از شاه بعد از کودتای ۲۸ مرداد و در طول انقلاب، می گوید:

زمینه موضوع به این صورت بود که در اولین سال و در روزها و ماههای آغاز پیروزی انقلاب که حکومت طاغوت فروریخته بود اما هنوز حاکمیت انقلاب فاقد تشکیلات مقتدر و توان لازم برای ادارۀ کشور بود، از یکسو استانهای مرزی کشور دستخوش حرکتهای جدایی طلبانه شدند و از سوی دیگر، در سایر استانها گروههای ریز و درشت ضد انقلاب دست به آشوب و فتنه زدند. اعتصاب، تحصن، درگیری و اغتشاش در ادارات وکارخانه ها و دیگر جاها، امری عادی و روزانه شده بود. شواهد و قراینی در دست داشتیم که این وضع طبیعی نیست. این احساس در بین دانشجویان وجود داشت که این کارها باید از جایی هدایت شود و این تصور به طور جدی در بین دوستان وجود داشت که این کارها به نحوی مستقیم یا غیرمستقیم به وسیلۀ امریکا هدایت می شود. به این دلیل بود که بحث اشغال سفارت امریکا پیش آمد به عنوان مرکزی که اگر اشغال شود، کل توطئه ها از بین خود خواهد رفت و همینطور هم شد. به طوری که وقتی سفارت اشغال شد، تمام اینگونه برنامه ها تعطیل شد و شور و شوقی گسترده در مملکت به وجود آمد که همه چیز را تحت الشعاع قرار داد. از سوی دیگر، پذیرفتن شاه از جانب امریکا به معنای متمرکز کردن برنامه ها علیه انقلاب اسلامی ایران حول محور شاه تلقی می شد. این تحلیل به این جهت بیشتر تقویت می شد که قبل از آن در یک مورد برنامه ریزی برای کودتا شده بود و در آن برنامه هم، کدهایی که به نظامیان برای انجام عملیات می دادند از صدای امریکا پخش می شد و کودتاچیها را هدایت می کردند.

منبع: (تحولات سیاسی اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران؛ یحیی فوزی)

. انتهای پیام /*