پرتال امام خمینی(س): امام خمینی(س) در ۳۰ مهر ۱۳۵۸ در قم، در جمع گروهی از روشندلان به بصیرت قلبی ـ پاسخ به اتهامات ناروا اشاره کرده و فرمودند:
انسانیت در گرو بصیرت قلبی
من از شما روشندلان تشکر می کنم که تشریف آوردید از نزدیک شما را ببینم. و من روی اسلامیِ نورانیِ شما را می بینم. و به شما مژده می دهم که خدای تبارک و تعالی یار شماست، یار همه است. و از خدای تبارک و تعالی توفیق و سعادت شما را خواستارم. و این معنا را باید بدانید که انسان به روحْ انسان است. انسان به بصیرت، بصیرت قلبی، انسان است. این آلات ظاهری آلاتی است که وسیله است، و اینها از بین رفتنی است، آنکه باقی می ماند روح انسان است. و آنچه در انسان سعادت را ایجاد می کند، بصیرت انسان است. و من امیدوارم که شماها بصیرت به طور کامل داشته باشید؛ و خدای تبارک و تعالی به شما توفیق و سعادت عنایت کند.
نفی کانالیزه شدن رهبری انقلاب
و چیزی که می خواهم به شما آقایان عرض بکنم این است که ما امروز مبتلا هستیم به یک شایعه هایی که روی آن شایعه ها می خواهند این نهضت را نگذارند تحقق پیدا کند. یکی از شایعه ها، که شایعه سازان نشرش می دهند و گاهی برای ما می نویسند، گاهی در نطقهای اشخاص دیده می شود ـ حتی شنیدم که دیشب هم در مسجد امام[۱] یک آقایی همین معنا را گفته است ـ این است که فلانی اصلاً دست به او نمی رسد؛ هیچ کس نمی تواند با او ملاقات کند؛ فقط چند تا اهل علم، چند تا معمَّم. همین یک کانال است، و آن کانال معمّمین، مردم دیگر اصلاً ملاقات با ایشان نمی کنند. شما الآن آقایانی هستید که روشندل هستید و آمدید اینجا و از نزدیک دارید مرا می بینید. و هر روز قریب چند صد نفر در اینجا می آیند. و بسیاریشان می آیند در این منزل، در این اتاق، به اندازه ای که گنجایش دارد اینجا، از اشخاص مختلف. اینطور نیست که اینها می گویند، مغرضین می گویند، که یک کانال فقط فلانی دارد. من هیچ کانال خاصی ندارم. من هیچ اصحابی ندارم. من با همۀ مردم، با همۀ قشرها ملاقات می کنم. مطالب همه را می شنوم. کاغذها به من می رسد. و همۀ اخبار که در ایران واقع می شود آنهایی که مهم است و باید به ما برسد می رسد. من هم گوش می کنم رادیو را در وقتی که اخبار را پخش می کند؛ و هم نگاه می کنم تلویزیون را؛ هم تمام، یعنی اکثر مطبوعات اینجا ـ آنهایی که مورد اهمیت است ـ می آیند؛ و هم خلاصۀ اینها برای من نوشته می شود می آید؛ و هم اخبار همه جا به وسیله وزیر ارشاد برای من می آید؛ و هم اخبار مملکت به وسیلۀ ژاندارمری کل و رئیس ارتش، و عرض می کنم که جاهای دیگر، شهربانی، برای من می آید. من بی خبر نیستم از اوضاع مملکت. اینها یک دسته مُغْرِض هستند که خیال می کنند مرا توی چیزی ـ جعبه ای ـ گذاشته اند، درِ آن را قفل کرده اند، درِ آن را هم یکی دو تا معمَّم باز می کنند و مرا می بینند، و دیگر مردم دیگر نمی بینند! شما الآن می بینید و می شنوید که بیرون این خانه چه اشخاص و چه جمعیتی هستند... چه اشخاصی هستند؛ چه جمعیتهائی هستند؛ که من باید گاهی در این اتاق، گاهی در بیرون [باشم] بله، اگر توقع این است که من با یکی یکی افرادی که روزی چند هزار نفر در اینجا مجتمع می شوند، من به یکی یکی وقتِ خاصی بدهم، خلوت بدهم، من وقت خلوت ندارم که بدهم. همیشه از صبح که من پا می شوم تا ظهر، جمعیتهای متعدد می آیند، عدۀ کثیری هم در این اتاق می آیند، با من ملاقات می کنند. حتی منتشر کردند که این کسی که گفتند دیشب در مسجد امام صحبت کرده است که آقای نجفی[۲] هم حتی آمدند منزل، ایشان راهشان ندادند. آقای نجفی دیشب پیش من بودند. کی راهشان نداده است؟ مگر آقای نجفی را می شود کسی راه ندهد؟ دیشب آقای نجفی قریب سه رُبْع ساعت، یک ساعت، اینجا من خدمتشان بودم.
نصیحت به شایعه سازان
من نصیحت می کنم به این آقایان، من عرض می کنم به این آقایان که یا تحت تأثیر اشخاص و گفته های اشخاص واقع نشوند؛ یا اِعمال غرض نکنند. بعضی از اشخاص غرضمندند؛ لکن بعضیها اینطور نیست؛ فقط کنار نشسته اند، هرکس هرچه می گوید باورشان می آید، و آن وقت هم منتشر می کنند. خوب، این خلاف انسانیت است، خلاف اسلامیت است که انسان هرچه شنید فوراً پخشش کند در همه جا که با فلانی هیچ کس ملاقات نمی کند. آقای نجفی هم رفتند آنجا راهش نداده اند! خوب، این اهانت به یک مسلمانی است مثل آقای نجفی؛ به یک عالمی است که شما بگویید که راهش نداده اند آنجا. این چه حرف نامربوطی است که گفته شده است.
اطلاع از اخبار و مشکلات کشور
من از کسانی که با من ملاقات دارند، می بینند من را، و هر روز دارند می آیند می بینند، خواهش می کنم که اینها را بگویند به مردم که ما درِ خانه مان باز است. من از بس که ملاقات می کنند خسته می شوم. خوب، من یک پیرمرد هشتاد ساله هستم، ضعف دارم؛ مع ذلک خوب، وقت دارم برای مردم، و مردم با من ملاقات می کنند، اخبار مردم به من می رسد. احتیاجات مردم به من می رسد. لکن البته مشکلاتشان زیاد است. مشکلات همه زیاد است. و برای رفع اشکالات یک اشخاصی هستند که آنها مشغول اند و قشرهایی هستند که مشغول رفع اشکالات هستند، و دولت هم مشغول است، لکن کار زیاد است، اشکالات زیاد است. و خوب است که آقایانی که یک قدری توجه دارند، گویندگان و آنهایی که حرفشان در رادیوها پخش می شود، یک قدری ملاحظه کنند؛ خلاف واقع نگویند؛ یا باور نکنند خلاف واقعها را که فلانی یک کانال دارد. «ای امام، حرفهای مردم را گوش بکن»! آقا، حرفهای مردم پیش من است. شما هر حرفی را که می خواهید بپرسید
که من از مملکت اطلاع دارم، همۀ جهات را. گزارشهای کردستان هر روز برای من می آید. شما چه حرفهای نامربوطی است که می زنید و چه تبلیغات سوئی که می کنید و غرضمندانه فریاد می زنید.
خداوند همه تان را ان شاءالله اصلاح کند. و خداوند ان شاءالله این نهضت را به پیروزی برساند[۳]؛ و اشخاصی که غرضمند هستند هدایتشان کند. خدای تبارک و تعالی و مسلمین را نصرت و اسلام را قوّت بدهد. صحیفه امام جلد ۱۰، صفحه ۳۰۳
.
انتهای پیام /*