امام خمینی: ما می خواهیم که سپاه و ارتش جندالله باشند و دسته بندی نداشته و جهات سیاسی را کنار بگذارند

پرتال امام خمینی(س): یادداشت ۶۷۸/ مهدی حاضری

معروف است مرحوم آیه الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی فرموده بود: من همه افرادی را که غیبت مرا کرده اند می بخشم ولی اگر طلبه ای از من غیبت کرده باشد نخواهم بخشید.

از ایشان می پرسند چه تفاوتی بین طلبه و غیر طلبه در این موضوع وجود دارد؟ ایشان می فرمایند: هر فردی از دیگری غیبت می کند چون می داند فعل حرامی را مرتکب شده است عذاب وجدان دارد و امید می رود روزی از کار خود پشیمان شده و توبه کند ولی فردی که طلبه است برای اینکه فعل حرامی را مرتکب نشود اول مرا فاسق می کند تا غیبت کردن از من برایش جایز شود و بعد شروع به غیبت کردن می کند.

لذا هرگز احساس گناه نکرده و هیچ گونه عذاب وجدانی هم ندارد تا امید داشته باشم، روزی توبه کند لذا راضی نیستم طلبه از من غیبت کند.

بیانات برخی از فعالان سیاسی، خصوصا نظامیانی که وارد عرصه سیاست شده و می شوند در تفسیر نظر حضرت امام نیز بی شباهت به غیبت کردن طلاب نیست.

برای اینکه آنچه تاکنون از برخی نظامیان در مخالفت با دستور صریح و روشن حضرت امام دیده و شنیده ایم همگی حکایت از آن دارد که این عزیزان به جهت آنکه نزد خود احساس تکلیف کرده یا خدای نخواسته حب قدرت و ثروت، آنان را به این وادی کشانده است با علم به اینکه سخنان و عملشان مخالف نظر امام هست، وارد باند بازی و حزب بازی شده و بنای سیاست ورزی گذارده اند و لذا امید آن می رود با تذکر دوستان و علاقمندان به امام و انقلاب یا ساعتی تفکر کردن و با خدای خود خلوت نمودن، از نظر خود برگردند و اجازه ندهند جایگاه و محبوبیتی که نظامیان ابتدای انقلاب بر پایه خدمت صادقانه نزد مردم کسب کرده اند خدشه دار شود.

حضرت امام در دستور خود صریحا بیان کرده اند که این دستور برحسب حکم عقل بوده و عقلای عالم چنین فهمیده اند و در سایر نظام های سیاسی و کشور های دیگر نیز این نهی از ورود نظامیان در سیاست اجرا شده است.

ایشان می فرمایند: همه دنیا که دنبال این هستند که ارتششان از امور سیاسی کنار باشد آنها یک چیزی می فهمند که می گویند این را؛ ما که می خواهیم که سپاه و ارتش جند الله باشند و دسته بندی نداشته باشند و جهات سیاسی را کنار بگذارند برای اینکه اگر جهات سیاسی و مناقشات سیاسی در سپاه رفت و در ارتش رفت، باید فاتحه این سپاه و ارتش را ما بخوانیم. (صحیفه امام، ج ۱۹، ص ۱۱) بنابراین باید همه مواظب باشیم برای تخلف کردن، توجیه درست نکنیم.