حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا حشمتی، معاون فرهنگی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) در یادداشتی به استقبال ماه مبارک رمضان رفته و آورده است:  روزهای آخر ماه شعبان است و صدای رمضان به گوش می رسد. پس از درک ماه رجب با دعاها و مناسک مخصوص آن نوبت به ماه شعبان رسید با میلادهای نورانی و با دعاهای مخصوص نظیر مناجات شعبانیه که انصافاً در اوج قرار دارد. روزهای آخر شعبان در اکثر کشورهای اسلامی و کشورهای حوزه خلیج فارس روزهای جشن و شادی است. بازارها و خیابانها آذین بندی می شوند و نوید رمضان را سر می دهند. مردم گروه گروه به بازار رفته مایحتاج رمضان را خریداری می کنند. مسلمانهای این مناطق به گونه ای رفتار می کنند که تو گویی برای یک ضیافت بزرگ آماده می شوند. علاوه بر خرید مایحتاج رمضان لباس و کفش نو بهمراه خرید هدایا حال و هوای مخصوصی را ایجاد می کند. بچه ها به دنبال شیرینی های خوشمزه ماه رمضان هستند و روزه اولی ها جایگاه خاصی دارند. کسی غمگین نیست. گویی همه منتظر ضیافت الهی هستند. رمضان در کشورهای اسلامی ماه عزا و ماتم نیست. یک ماه شاد شاد است. در و دیوار شهرها حکایت از یک جشن دارد. تابلوهای بزرگی عبارت «مرحبا بضیوفالرحمن» را به عنوان پیام تحیت و شادباش به شهروندان اعلام می کنند. سایت ها با صدها طرح رمضان را تبریک می گویند. کارت پستال های زیبایی به رسم یادبود به دوستان نزدیک هدیه می شود از ماهها قبل شما را به ضیافت افطار دعوت می کنند. رمضان در فرهنگ اسلامی و در سیره کشورهای همسایه یک ماه افسرده و سرد و غم بار نیست. یک جشن بزرگ است در بسیاری از کشورها ساعت کار با شروع رمضان تغییر می کند. بسیاری از افراد افطار تا سحر رمضان را بیدار می مانند و ساعت کار رسمی ادارات و بازار دیرتر شروع می شود رفتار و سیره مسلمانان در دیگر کشورها کلام نورانی امیر المومنین را یادآور می شود که فرمود: عید روزی است که در آن نافرمانی خدا نباشد. و چرا ماه رمضان نباید عید باشد؟! ماهی که با روزه شروع می شود و با تلاوت قرآن همراه است ماهی که انفاق و بخشش به اوج می رسد، ماه شب بیداری و احیاء،ماه نماز و دعا چرا باید عید نباشد. رمضان ماه بندگی و ماه توبه، ماهی که شب قدر را به همراه دارد و چرا نباید عید باشد؟ ای کاش صدا و سیما و حوزه های علمیه می توانستند زیبایی های رمضان را به نمایش بگذارند. چه اشکالی دارد در رمضان ما از برادران دیگر تقلید کنیم؟ راستگویی، امانتداری، انفاق و دعا برای یکدیگر از خصوصیات رمضان است. عدم شناخت واقعی از ماه رمضان موجب شده است در ایران نسبت به ماه خدا کم لطفی شود. این ماه از منظر بعضی ایرانیان ماه غم و اندوه همراه با گرسنگی و تشنگی است. مساجد در این ماه در زمان نماز مغرب تعطیل هستند و نماز با تأخیر و با بیحالی اقامه می گردد. در طول روز آثار روزه در چهره افراد مشهود است چهره ها افسرده است. بخل و تنگدستی سایه افکنده است. بعضی سودجویان به فکر انبار کردن مایحتاج مردم هستند. مجالس عقد و عروسی تعطیل است و صدا و سیما برنامه های خود را در حد چند سریال کم محتوا تدارک می بیند شادی و خنده از شهرها رخت می بندد و تو گویی غم و غصه روزگار مردم را فرا گرفته است. اگر به کسی بگویی امام خمینی (س) در 15 ماه رمضان عقد و عروسی کرده است باور نمی کند و اگر به رسم سایر کشورها به دوست و آشنای خود رمضان را تبریک بگویی ناباورانه به تو نگاه می کند. آیا نمی شود ما هم زیبایی های رمضان را به یک فرهنگ عمومی تبدیل کنیم؟ در ماه رمضان ویژگیهایی را می توان شمرد که هر یک به تنهایی آن را شاد می سازد این ویژگیها عبارتند از: 1) شب قدر؛ رمضان حامل شب قدر است که اگر آن را درست درک کنیم هزار ماه رادرک کرده ایم. 2) قرآن؛ رمضان حامل نزول قرآن کریم و ایام انس با قرآن است. از هر کوی و برزنی صوت قرآن شنیده می شود و این کلام وحی است که در جان انسانها بهجت و شادی می آورد. 3) روزه؛ زیباترین عبادت با رمضان مأنوس و مقرون است. 4) افطار؛ سنت افطار و اطعام روزه داران نشان از عمق مهربانی مؤمنین را به همراه دارد. صحنه های باور نکردنی از افطار دادن در بین مسلمانان رایج است که به تنهایی کافی است شکوه رمضان را حکایت کند. 5) شب های رمضان؛ سنت بیدار بودن و صله رحم و قرآن خواندن و دعا خواندن رمضان را از دیگر ماهها متمایز می سازد. 6) عفو و بخشش؛ سنت بخشیدن با رمضان شروع می شود و در دعای عید فطر اللهم اهل الکبریاء و العظمة و اهل الجود و الجبروت و اهل العفو و الرحمة و اهل التقوی و المغفره به ثمر می نشیند. 7) عید فطر؛ اوج زیبایی در نماز عید روزه داران تجلی پیدا می کند. مؤمنین که از مصلی ها بر می گردند همه از غصه رهایی یافته اند، همه بخشیده شده اند و همه آثار رحمت خدا را مشاهده می کنند. 8) رمضان و دعاها؛ در رمضان یاد می گیری که برای همه دعا کنی، مسلمان باشد یا غیر مسلمان، مؤمن باشد یا نباشد، دوست باشد یا دشمن. اللهم اشف کل مریض، اللهم فُک کل اسیر.

به راستی اگر به شما بگویند که در این ماه نفس کشیدن های شما تسبیح خداست و خوابتان عبادت، شما از ذوق چه کار می کنید؟ امید است در روزهای باقی مانده ماه شعبان خود را برای یک ضیافت الهی و یک جشن بزرگ آماده کنیم. یکدیگر را ببخشیم و به فضل پروردگار دل ببندیم. انشاء الله.

. انتهای پیام /*