اجازه نامه
زمان: 25 مهر 1346 / 12 رجب 1387
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: فقهی، عبدالرحمن
بسم الله الرحمن الرحیم
بعد الحمد و الصلوة، جناب مستطاب عمدة الاعلام و مروّج الاحکام آقای آقا شیخ عبدالرحمن فقهی ـ دامت تأییداته ـ از قِبَل حقیر مجازند در تصدی امور شرعیه و حسبیه «فله التصدی بعد تشخیص الحکم و الموضوع و مراعاة الاحتیاط»؛ و نیز مجازند در اخذ وجوه شرعیه از قبیل زکات و مجهول المالک و صرف آن در مَحالّ مقررۀ شرعیه و مجازند در اخذ سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ و صرف آن در اعاشۀ خودشان به نحو اقتصاد و ایصال مازاد را به حوزه های علمیه.
«و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التجنب عن الهوی و التمسک بعروة الاحتیاط فی الدین و الدنیا؛ و ارجو منه ان لاینسانی من صالح دعائه»؛ والسلام علیه و علی اخواننا المؤمنین و رحمة الله و برکاته.
به تاریخ 12 شهر رجب 1387
روح الله الموسوی الخمینی