نامه
زمان: آبان 1353 / شوال 1394
مکان: نجف
موضوع: اعلام نظر در مورد انتشار جزوه ای در دهمین سال احیای کاپیتولاسیون مخاطب: روحانی (زیارتی)، سید حمید
بسمه تعالی
ان شاءالله تعالی موفق باشید. دیشب اطلاع دادند، ولی من بکلی غفلت کردم، وقتی شما را دیدم یادم افتاد؛ اینها توابع پیری است. راجع به اوراقی که فرستادید با نشر «احیای کاپیتولاسیون» موافقم؛ با نشر «در مجلس چه گذشت» جداً مخالفم، به دو جهت: یکی آنکه احیای ذکر جمیل اشخاص است که به هیچ وجه صلاحیت ندارند و ظاهر آن است که تمام مذاکرات صحنه ای بیش نبوده است؛ دوم آنکه تأیید آزاد بودن نطق و مخالفت با دولت و شاه است؛ با آنکه اینها نبوده است؛ و اگر با دستور مقامات امنیتی نبود، جرأت این نحو مذاکرات نداشته و بعد هم سالم نمی ماندند. بنابراین باید منتفی شود ذکر آنها. با آن دوی دیگر بی تفاوت هستم، ولی نطق آن روز انتشار یافته، تجدیدش را نمی دانم چطور است؟ ورقۀ دیگر را هم نمی دانم چه نتیجه دارد؟ بلکه به نظرم خیلی صحیح نیست؛ لکن مخالفت نمی کنم. والسلام علیکم.