فکر کردم مریض شده ام. بعد عکس یک نفر افتاد روی دلم. به عکس روی دلم خوب نگاه کردم آنرا شناختم. خودش بود. عکس پر رنگتر شد. خندید، خنده اش پر رنگ تر شد، به من نگاه کرد، دل من
پر از عکس شد. بعد درد گرفت، غنج رفت؛ قیجوجه رفت. خوشم آمد. تندتر تپید، تندتر و تندتر و تندتر
و یکدفعه گم شد. دلم گم شد. آنرا گم کردم. هر
چه دنبالش گشتم آنرا پیدا نکردم. مدتی دنبالش گشتم. همه جا سرک کشیدم. داشتم می مُردم که
دلم آمـد. دلم دو تا شـده بود. دو قلو شده بود. چسبیده بود به یک دل دیگر. از آن جدا نمی شد.
هر کار می کردم، جدا نشد. دل دیگر را ول نمی کرد. دلها با هم بودند و کاری از دست من برنمی آمد.
حالا من دل ندارم. اما دارم، دو تا دارم. یعنی
بعضی وقت ها اصلاً ندارم و بعضی وقت ها دو تا
دارم. دلم آزاد است. می آید و می رود. هر کاری دلش بخواهد می کند. مرا دنبال خودش می کشاند. هیچ کاری نمی توانم بکنم. دلم کنده شده و رفته است.اما من هنوز دلم را دوست دارم. دل دو قلویم
را دوست دارم و دل دو قلویم هم مرا دوست دارد.
نام جنگنده: مسر اشمیت B 262
کشور سازنده: آلمان
تیپ: جنگنده دو نفره
موتور: جانکرز جامو
حداکثر سرعت: 869 کیلومتر بر ساعت
تجهیزات: ـ دو مسلسل «رین متال»
مجلات دوست کودکانمجله کودک 336صفحه 19