مجله نوجوان 64 صفحه 17

اولین پیشنهاد صلح در عرف بین الملل در مورد صلح و آتش بس و حتی متارکه تعریف های مشخصی وجود دارد . قطعنامۀ 598 اولین پیشنهاد مشخص برای صلح بین ایران و عراق بود چون تا پیش از این هر گاه بحث صدور قطعنامه و یا صحبت از آتش بس به میان می آمد از بازگشت به مرز های بین المللی و تعیین خسارت های جنگی و مشخص شدن متجاوز سخنی به میان نمی آمد . امّا در قطعنامۀ 598 برای نخستین بار بازگشت به مرز های بین المللی مطرح شد که این موضوع در زمان خود مسئله ای نادر بود . زیرا که مطرح شد که این موضوع در زمان خود مسئله ای نادر بود . زیرا که در مجامع از یک سیاست کلی پیروی می شد امّا در مورد جنگ ایران و عراق این سیاست به بن بست رسیده بود . اگر نیم نگاهی به هشت بند قطعنامۀ 598 داشته باشیم، مشخص می شود که بیشتر بندها به نفع ایران تنظیم شده است و علت اینکه دولت عراق در ابتدا این قطعنامه را قبول نمی کرد همین مسأله بود . چرا جنگ ادامه یافت ؟ این که خیلی ها می گفتند جنگ باید زودتر از مدت 8 سال تمام می شد درست نیست زیرا که عراقیها به ما پیشنهاد آتش بس داده بودند نه صلح ! تفاوت صلح و آتش بس تفاوت صلح و آتش بس این است که آتش بس برای جنگ نیمه تمام است و ممکن است آتش جنگ در ماهها و یا سال های آتش شعله ور شود و اساساً در آتش بس، برای طرفین تعیین تکلیف نمی شود، مضاف بر این که آتش بس دو طرفه نیست، امّا خاصیت صلح این است که نه تنها آتش بس برقرار می شود بلکه به جنگ هم فیصله داده می شود و آنگاه در مورد اختلاف مرز های بین المللی و مسایل طرفین بحث می شود . بنابراین قطعنامۀ 598 اوّلین پیشنهاد صلح به ایران بود و قطعاً پذیرش آن از سوی ایران به عنوان پیروزی تلقی می شد . نقش شلمچه در جنگ تصرف شلمچه در جریان جنگ نقش تعیین کننده ای داشت، ایران در عملیات کربلای پنج به هفده کیلومتری بصره رسید و فاصله های خود را با این شهر کم کرد . فاو به خاطر موقعیتی که در شمال خلیج فارس داشت دارای اهمیت بود و عملیات کربلای پنج و گرفتن شلمچه ما را به بصره نزدیک کرده بود بنابراین قبول آتش بس پس از فتح فاو به عنوان ضعف ایران تلقی می شد . ایران تا زمان صدور قطعنامه 598 صبر کرد و سرانجام این قطعنامه را پذیرفت که البته عراق در ابتدا زیر بار نمی رفت .