مجله نوجوان 102 صفحه 17

اتاق قدامی اتاق قدامی فضای کوچکی است که بین قرنیه و عنبیه قرار دارد . در این فضا مایعی به نام زلالیه جریان دارد . که به شستشو و تغذیه بافت های داخل چشم کمک می کند . همانطور که در یک استخر برای پاک ماندن استخر مرتباً مقداری آب خارج میشود و به جای آن آب تصفیه شده وارد می شود . در چشم هم مرتباً مقداری از مایع زلالیه خارج می شود و مایع زلالیه جدیدی که در چشم تولید شده است جایگزین آن می شود . اگر به هر دلیلی تعادل بین تولید و خروج این مایع به هم بخورد مقدار مایع زلالیه در چشم افزایش پیدا می کند و فشار داخل کره چشم از حد طبیعی بیشتر می شود . عدسی عدسی یک ساختمان شفاف در پشت عنبیه است که در متمرکز کردن دقیق پرتو های نور روی شبکیه ، به قرنیه کمک می کند . ضخامت عدسی چشم در شرایط مختلف تغییر میکند و بسته به آنکه شیء مورد نظر در چه فاصله ای از فرد قرار داشته باشد ضخامت عدسی کم و زیاد می شود . زجاجیه زجاجیه مایع ژله مانند شفافی است که داخل کره چشم را پر می کند و به آن شکل می دهد . زجاجیه از پشت عدسی تا روی پرده شبکیه وجود دارد . شبکیه شبکیه یک پرده نازک حساس به نور (شبیه به فیلم عکاسی) است که در عقب کره چشم قرار دارد پرتو های نوری که به شبکیه برخورد می کنند به پیام های عصبی تبدیل می شوند که از طریق عصب بینایی به مغز منتقل می شوند و در مغز تفسیر می شوند . صلبیه صلبیه بخش سفید رنگ نسبتاً محکمی است که دور تا دور کره چشم به جز قرنیه را می پوشاند . و از ساختمان های داخلی کره چشم محافظت می کند . این بخش از چشم اثر مستقیمی در فرایند بینایی ندارد و در واقع مثل یک اسکلت خارجی از کره چشم محافظت می کند . عصب بینایی عصب بینایی که رابط کره چشم و مغز است از عقب کره چشم خارج می شود و از طریق سوراخی در استخوان پروانه ای جمجمه به مغز می رسد . این عصب پیام های بینایی را به مغز ارسال می کند و این پیام ها در مغز تفسیر می شوند . عضلات چشم برای آنکه ما بتوانیم اشیاء را در جهات مختلف ببینیم لازم است بتوانیم چشم را در جهات مختلف به بالا و پایین و یا چپ و راست بچرخانیم . حرکات گره چشم در هر چشم به وسیله 6 عضله کوچک که به اطراف کره چشم می چسبد کنترل می شود . بیناری این عضلات و یا عدم هماهنگی آن ها می تواند به انحراف چشم و یا لوچی منجر شود . دستیار چشم ساخت اولین عینک به سال 1000 میلادی باز می گردد که به آن سنگ خواندن (Reading Stone) گفته می شد . این سنگ یک شیشه کروی شکل بود که استفاده کننده برای خواندن باید آنرا جلوی متن می گرفت . حدود 300 سال بعد در سال 1284 یک نفر ایتالیایی به نام سالوینو در آمراته Salvino d’ Armati یک نفر ایتالیایی بنام سالوینو د آمراته اولین عینکی را که قابل قرار دادن روی صورت بود ساخت .