مجله نوجوان 194 صفحه 20

حیم اعصاب نورد کلوپ اعصاب­نوردی با افتخار تقدیم می‏کند: در آستانۀ جهانی شدن! ما هم مانند باقی افرادی که کاری را آغاز کرده­اند و دوست دارند در آن پیشرفت کنند به جهانی شدن می‏اندیشیم. یعنی همین چند روز پیش بود که یک کتاب هری­پاتر را در دست یکی از اعضای کلوپ دیدم و به این فکر افتادم. آخر ما چه چیزی از آنها کم داریم؟ اتفاقاٌ کار ما خیلی هم عملی‏تر و کاربردی‏تر است. آنها یک عالمه دروغ و دلنگ به خورد مردم می‏دهند و مردم ساده هم باور می‏کنند اما هیچ تفریحی نمی‏کنند. در عوض ما کارهایی را به اعضایمان یاد می‏دهیم که بسیار مفرح و سرگرم کننده است و لبخند زیادی بر روی لبان آنها می‏نشاند! حالا گیریم دو نفر هم در این میان ضایع شوند، بهتر از این است که ملت را سوسک کنیم یا با جارو تردد کنیم! از اینها گذشته ما در کلوپمان به نو اعصاب‏ پیمایان یاد می‏دهیم که قوّۀ تخیلشان را تقویت کنند و بتوانند راههای مناسب برای اعصاب­نوردی خلق کنند. اینها همه اساس مدیریتی دارد و باید به ما ایزو 900000 بدهند تا حالش را ببریم و لوحش را بزنیم به دیوار اتاقمان! در عوض نفری یک چوب داده‏اند دست هری­پاتر که یک سری چرند بگوید و دوست همکلاسی‏اش را به غورباقه تبدیل کند! آخر این هم شد کار؟! ما و یونیسف ما مدارک مربوط به کلوپ را در راستای جهانی شدن به یونیسف ارسال کردیم و با هم شرط گذاشتیم که اگر یونیسف ما را به عنوان یک سازمان رسمی پذیرفت، معلوم می شود یک جای کار ما می‏لنگد و اشکال دارد. حالا منتظر هستیم تا پاسخ ای­میلمان بیاید. اگر آنها ما را تأیید کنند، باید کاسه و کوزۀمان را جمع کنیم و برویم دنبال یک کار دیگر! عیم- اعصاب­نورد از مدرسۀ ایم موقع درس دادن معلّم، 5 دقیقۀ آخر کلاس به او بگوییم خسته نباشید. معلم اعصابش خرد می‏شود.