مجله نوجوان 45 صفحه 34

مهدی توکلیان شمیم زلف تو در هر کرانه می پیچد چه خوب بود که از تو زمانه پر می شد و جای خالی تو شادمانه پر می شد شمیم زلف تو در هر کرانه می پیچید فضای تنگ دل از بیکرانه پر می شد (پروانه ای کعبه حاجات یاران! و ای قبله اصحاب الفت! آقا جان1 درد انتظار را به حلاوت رویای زیارت شما بر جان خریده ایم. ای آخرین نور از نخستین نور! امام نهان از نظر! ای آنکه یادت قرار دل بی قرار ماست. دلهای غمگین غبار گرفته به انتظار تا ابر عنایت شما رحمتی دهد ای معدن عطا! و ای بحر رافت و مهربانی! بیا و دلهای شیدای ما را با آرزوهای بی انتها به پایان ببر ای ماه عالم آرا ای کعبه دلها! و ای جلوه آفتاب امید ای آینه جمال توحید ای گوهر بحر ولایت و ماه گردون هدایت مولای ما ما و خاندان ما را بیچارگی فرا گرفته است احسان و نیکی خود را در حق ما تکمیل فرما آقا جان! ما با کالایی ناچیز به سوی تو آمده ایم نیکی کن و با طلوع خود شب ما تیره روزان را سحر کن ای وجود آسمانی! و ای دلپذیر، از دل بپذیر سالیان بس درازی است که حکایت شما را هزاران حکایت نویس که جان به سرزمین مرگ برده اند حتی، ذره ای بسزا از حریم حرمت وصف شما نیاورده اند. ای طلای ناب حیات! ای کیمیای سعادت! و ای طلایه دار طلایی ترین آرزوها!