مجله کودک 75 صفحه 11

جشن تولد بگیرم امیر قمیشی می­خواند، پدر نسترن در ادارۀ مراتع و جنگبانی کار می­کند و نسترن بعضی از روزهای تابستان به همراه پدرش به جنگلهای اطراف تهران که در حقیقت محلّ کار پدر نسترن است می­رود. نسترن می­گوید «من با درختها بزرگ شده­ام و همۀ درختها را دوست دارم. حتّی گاهی وقتها که تنها می­شوم با آنها صحبت می­کنم.» نسترن ادامه می­دهد: «من خوب می­دانم که چوب درختها استفاده­های زیادی دارد، حتّی همین کاغذی که شما صحبتهای مرا روی آن می­نویسید، از چوب درختها ساخته شده است. با وجود این هر وقت می­بینم یا می­شنوم کهدرختی قطع می­شود، جداً ناراحت می­شوم.آرزو میکنم که ای کاش می­شد تا وسایل چوبی یا کاغذ را از چیزی دیگری به غیر از چوب درختان درست کرد تا ما آدمها مجبور نمی­شدیم آنها را قطع کنیم و با ارّۀ تکّه تکّه کنیم. از نسترن می­پرسم: «تا حالا خود تو هم درختی کاشته­ای؟» نسترن پاسخ می­دهد: «پارسال همین موقع­ها پدرم یک نهالکاج برایم آورد، من هم چون خانه­مان حیاط ندارد، آن را در باغچۀ مقابل خانه­مان کاشتم. امسال می­خواهم در روز درختکاری تولّد او را برای خودم جشن بگیرم.»