مجله کودک 91 صفحه 6
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

مترجم : زهرا سادات موسوی محسنی

ویراستار : مرجان کشاورزی آزاد

ناشر مجله : موسسه چاپ و نشر عروج

نویسنده : افشین علاء

موضوع : کودک

مجله کودک 91 صفحه 6

دیدار دوست مدرسه بدون بچه ها لطفی ندارد این روزها مدرسه از همیشه خلوتتر شده است. دیگر نه هیاهوی بچهها در زنگهای تفریح خبری هست و نه از نگاه معصومانه آنها به تخته سیاه کلاس درس. اگر تعداد اندک آن دسته از بچههایی را که در امتحانات خرداد قبول شدهاند و بعضی از روزها برای کلاسهای جبرانی به مدرسهها میآیند، نادیده بگیریم، مدرسهها در روزهای گرم تابستان از همیشه تنهاتر شدهاند. اما ما در این شماره به یکی از همین مدرسههای تنها سری زدهایم تا در روزهایی که کمتر کسی سراغی از کلاس درس و مدرسه میگیرد، به دیدار یکی از زحمتکشترین و مهربانترین دوستان این مدرسه برویم. دوست مهربانی که حتی در تابستان هم مدرسه را تنها نمیگذارد. لطفا کمی از خودتان برایمان بگوید. «محمد چراغی» هستم و حدود بیست و دو سال پیش به خاطر علاقهای که به کار مدرسه داشتم، در آموزش و پرورش استخدام شدم و به عنوان بابای مدرسه شروع به کار کردم. چرا به شما «بابای مدرسه» میگویند؟ چون که تمام بچههای یک مدرسه مثل فرزندان ما هستند و همانطور که یک پدر از خانه و اعضای خانوادهاش مراقبت میکند، ما هم از مدرسه که خانه دوم بچههاست نگهداری میکنیم. به غیر از مراقبت و نگهداری مدرسه چه کارهای دیگری باید برای بچهها و مدرسه انجام بدهید و درمقابل آنها از بچهها چه انتظاری دارید؟ ما اولین کسانی هستیم که هر روز صبح زودتر از تمام بچهها و مسئولان مدرسه از خواب بیدار میشویم و در مدرسه را باز میکنیم که خدای نکرده کسی پشت درنماند. در طول روز هم همراه بچهها، معلمها و سایر مسئولان مدرسه، کارهای زیادی برای انجام دادن داریم. در پایان هر روز هم وقتی که آخرین نفر از دانشآموزان و یا مسئولان از مدرسه بیرون رفتند، تازه کار اصلی ما شروع میشود و باید مدرسه را برای روز بعد دوباره آماده کنیم. ما تقریبا همیشه باید در مدرسه حضور داشته باشیم و حتی در روزهای جمعه و یا تابستانها هم که کمتر کسی به مدرسه میآید، باز هم کار ما تعطیل نمیشود و ما باید از خانه دوم بچهها درست مثل خانه خودمان مراقبت کنیم. اینها گوشهای از وظیفه یک بابای مدرسه است. اما اینکه بچهها نسبت به ما چه مسئولیتی دارند و یا اینکه ما از آنها چه انتظاری داریم، این چیزی است که خود آنها باید به آن پاسخ بدهند. اما به نظر من همین قدر که بچه ها ما را مثل پدرانشان میدانند و با حفظ نظافت مدرسه سعی میکنند که به ما کمکی کرده باشند، خودش یک دنیا ارزش دارد.

مجلات دوست کودکانمجله کودک 91صفحه 6