مجله کودک 131 صفحه 16

«موذن بد آواز» محمد علی دهقانی زمانی مردی در یک مسجد به اذان گفتن و خواندن قرآن مشغول شد. این مرد بسیار بد آواز بود و صدایی ناجور و نفرت آور داشت. چند روزی از آمدن مرد نگذشته بود که اهالی محل از آواز بد او به تنگ آمدند و زبان به ناله و شکایت گشوندند. اما مرد بدون اعتنا به اعتراض آنها همچنان به کار خودش ادامه می داد. خبر به صاحب مسجد رسید. او که مردی کریم و بزرگوار بود و اهل محل برایش احترام زیادی قائل بودند. به سراغ آن مرد بد صدا رفت و با مهربانی به او گفت: «برادر! این مسجد از قدیم چند موذن داشت و حالا هم دارد. برای هر کدام از آنها هم مبلغ 5 دینار از من بگیر و از اینجا برو! برو و در جای دیگری اذان بگو». آن مرد قبول کرد و ده دینار را گرفت و رفت. اما مدتی بعد دوباره سر و کله اش در همان محل پیدا شد. مرد بد صدایکراست به سراغ صاحب مسجد رفت و به او گفت: «ای خواجه! تو خوب مرا فریب دادی که با ده دینار از اینجا بیرونم کردی! حالا من به شهر دیگری رفته ام. که اهالی آنجا حاضرند 20 دینار به من بدهند تا از آنجا بروم! اما من قبول نکرده ام. حالا چه می گویی؟!» صاحب مسجد از این حرف به خنده افتاد و گفت: «خوب کاری کردی! مبادا آن پول را بگیری چون ممکن است آنها راضی شوند تا 50 دینار هم بدهند!» دزدان دریایی خاص ! در فاصله بین قرن 16 تا 18 میلادی نوعی دزد دریایی وجود داشت که فقط به کشتی های کشورهای دشمن حمله می کرد. این دزدان معمولا نامه ای از ملکه یا شاه کشور خود نیز برای انجام این کار داشتند! دزدان دریایی دولتی تعهد می دادند که فقط به کشتی کشور دشمن با کشور خود حمله کنند. «والتر رالی» و «فرانسیس دریک» دو دزد دریایی دولتی معروف بودند.