مجله کودک 138 صفحه 12

روی رفتن به خانه را نداشتم. بابا منو برد تا کمی با هم قدم بزنیم و صحبت کنیم. احسان: «نوش جانتان بابا ولی کاش بهم می گفتید و می خوردید». بابا: «آن موقع صبح که تو خواب بودی عزیزم». بابا: «آقا رضا لطفا یکی از آن شکلات ها بدهید ... بیا پسرم بگیر این شکلات اما خوب بهش نگاه کن ببین آنقدر ارزش داره که به خاطرش دل یک نفر با بشکنی؟ آن هم دل احمد را؟» احسان: «بابا لطفا دیگه هیچی نگید. دلم پر شده از غصه. میان دلم داره یه جوری می شه. خیلی بد شد. به احمد گفتم که هیچوقت نمی بخشمش. حالا می بینم احمده که باید منو ببخشه. یعنی می بخشه؟ می شه شما با او صحبت کنید تا منو ببخشه؟» بابا: «اگه تو بخواهی باشه حرفی نیست. ولی فکر می کنم اگر خودت بروی پیشش بهتره. احمد را که می شناسی دل صافی داره». احسان: «احمد احمد جان چرا هی رویت را از من بر می گردانی؟ میشه لطفا نگاهم کنی؟ دستت بهتره؟ انشاء الله زود خوب می شه و دوباره می توانی توی تئاتر مدرسه تان بازی کنی. می شه نگاهم کنی؟ احمد جان ...» حق داره. من هم اگر به جایش بودم خیلی ناراحت می شدم. اما من برادرم را می شناسم. دل خیلی خیلی مهربانی داره. احسان: «ببین بابا برایم چی خریده، می شه این شکلات را از من قبول کنی؟ احمد، منو می بخشی؟ می شه دوباره با من دوست باشی؟» احمد: «نوش جانت. شکلات مال خودت. من فقط می خواهم بدانی که ...» آدم چقدر چیزهای خوب داره و خودش نمی دانه. آدم اگر حواسش نباشه چه راحت چیزهای خوب را خراب می کنه. احمد می خنده. برایم، خنده او، شیرین تر از صد شکلاته. در سال 1963 میلادی شعبه امریکایی هوندا با شعار «مردمان خوشحال درون هوندا» نوید تولید اولین خودروی هوندا را داد. خودروی هوندا «360T» با وزن کم کوچکی ابعاد در امریکا ساخته شد. در ژاپن همین خودرو با تغییراتی با نام هوندا 500S عرضه شد. جمع و جور بودن و قدرت خوب موتور خودرو باعث فروش مناسب خودروی هوندا شد.