مجله کودک 203 صفحه 12

بنظر می آید مشکلی مانند مشکل ناشنوایی ندارد اما بچه ای که به دنیا می آورد ممکن است مشکل های زیادی از جمله ناشنوایی داشته باشد. با یک فرد ناشنوا چگونه رفتار می کنید؟ بسیار آموزش دیده ایم که رفتارمان با آنها هیچ فرقی با افراد شنوا نداشته باشد خیلی خوب است که مردم هم با این معلولیت برخورد درستی داشته باشند. آن برخورد درست چیست؟ یکی از درس هایی که استادمان به ما داده بود این بود که برای اینکه بیشتر با دنیای ناشنوایان آشنا شویم خودمان را به ناشنوایی بزنیم و در مناطق مختلف شهر بگردیم و سعی کنیم با مردم ارتباط برقرار کنیم. مثلاً با اشاره از آنها می خواستیم که در پیدا کردن یک آدرس کمکمان کنند . برخورد خیلی از مردم با ما آنطوری نبود که باید باشد. چطوری باید باشد؟ دنیای نا شنوایی، دنیای خاصی است. روحیه بیشتر ناشنوایان حساس تر از سایر افراد است ضمن اینکه بسیاری از آنها افراد توانمندی هستند و از عهده کارهای خود بر می آیند . اگر زمانی یک فرد ناشنوا احتیاج به کمک داشت و خودش تقاضای کمک کرد باید در حد امکان به او کمک کرد. در سایر موارد اگر او درخواست کمکی نداشت نباید به اصرار به او کمک کرد چرا که ممکن است پیش خود فکر کند اگر ما داریم به او کمک می کنیم دلیل بر این است که فکر می کنیم خود او توانایی انجام آن کار را ندارد. بچه ها چگونه باید با افراد ناشنوا رفتار کنند؟ بچه ها هم همینطور . مثلاً ممکن است در یک مهد کودک یک بچه با معلولیت ناشنوایی حضور داشته باشد. بچه ها نباید او را به خاطر مشکلش ترک کنند و سعی کنند با او ارتباط برقرار کنند. هرچند سخت است ولی مطمئناً اگر کمی سعی کنند ، آن کودک ناشنوا هم تلاش می کند تا درست تر صحبت کند و منظورش را درست تر انتقال دهد. شما فکر می کنید چقدر در کارتان موفق بوده اید؟ فکر می کنم خیلی . رشته شنوایی شناختی شاخه های مختلفی مانند آزمایش شنوایی، تجویز سمعک و تربیت شنوایی دارد. شاخه تربیت شنوایی نسبت به شاخه های دیگر هم مشکل تر است و هم درآمد آن هم نسبتاً کمتر است. اما من به خاطر علاقه ای که به این کار داشتم این شاخه را انتخاب کردم و فکر می کنم هر کس کاری را انجام می دهد که دوستش دارد حتماً در آن کار موفق می شود. من وقتی به یک کودک آموزش می دهم و او شروع به حرف زدن می کند از نتیجه کارم لذت می برم. آنها پس از یک مسافرت طولانی نزدیکی های شهر پدر و مادر فیونا می رسند.